baloniarz

Polish

Etymology

From balon +‎ -arz. First attested in 1863.

Pronunciation

• IPA^(key): /baˈlɔ.ɲaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲaʂ
• Syllabification: ba‧lo‧niarz

Noun

baloniarz m pers

1. (aeronautics) balloonist

   Synonym: (literary) aeronauta

2. (colloquial) balloon salesman
3. (colloquial) balloon clown (a clown that works with balloons)

Declension

Declension of baloniarz

	singular	plural
nominative	baloniarz	baloniarze
genitive	baloniarza	baloniarzy
dative	baloniarzowi	baloniarzom
accusative	baloniarza	baloniarzy
instrumental	baloniarzem	baloniarzami
locative	baloniarzu	baloniarzach
vocative	baloniarzu	baloniarze

Derived terms

adjective

• baloniarski

 

noun

• baloniarstwo

 

Related terms

adjectives

• baloniasty
• balonikowy
• balonowaty
• balonowy

 

adverb

• baloniasto

 

nouns

• balon
• balonek
• balonet
• balonfok
• balonik
• balonikowanie
• balonówka

 

Further reading

• baloniarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• baloniarz in Polish dictionaries at PWN