afslanken

Dutch

Etymology

From af +‎ slanken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfslɑŋkə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: af‧slan‧ken

Verb

afslanken

1. (intransitive) to slim, to become slimmer

Conjugation

Conjugation of afslanken (weak, separable)
infinitive	afslanken
past singular	slankte af
past participle	afgeslankt
infinitive	afslanken
gerund	afslanken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	slank af	slankte af	afslank	afslankte
2nd person sing. (jij)	slankt af, slank af2	slankte af	afslankt	afslankte
2nd person sing. (u)	slankt af	slankte af	afslankt	afslankte
2nd person sing. (gij)	slankt af	slankte af	afslankt	afslankte
3rd person singular	slankt af	slankte af	afslankt	afslankte
plural	slanken af	slankten af	afslanken	afslankten
subjunctive sing.1	slanke af	slankte af	afslanke	afslankte
subjunctive plur.1	slanken af	slankten af	afslanken	afslankten
imperative sing.	slank af
imperative plur.1	slankt af
participles	afslankend	afgeslankt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• afslankdieet
• afslankkuur

Anagrams

• slanken af