See also: abnegacją

Polish

edit

Etymology

edit

Borrowed from French abnégation,[1] from Latin abnegātiō.[2] First attested in 1706.[3]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ab.nɛˈɡa.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: ab‧ne‧ga‧cja

Noun

edit

abnegacja f

  1. (literary) slovenliness, untidiness
    Synonym: niechlujstwo
    całkowita abnegacjatotal untidiness
    • 1706, Sebastian Jan Piskorski, Kazania na Dni Panskie, na vroczystości Bogarodzice Panny Niepokalanie Poczętey, na swięta osobliwe Słvg Panskich, w roznych Kościołach odprawione, a dla duchownego pozytku poboznemu czytelnikowi zostawione[1], page 913:
      Pánno Swięta: boś żadney źięmskiey formy, figury, obrázu źięmskiego nigdy ná się nie przyięłá. wszytkiegoś się náwet y sámey śiebie, przez ábnegácyą sámey śiebie, przez vota Zakonne wyrzekłá
      [Panno Swięta: boś żadnej ziemskiej formy, figury, obrazu ziemskiego nigdy na się nie przyjęła. wszytkiegoś się nawet i samej siebie, przez abnegację samej siebie, przez vota Zakonne wyrzekła]
      Holy one: for you have never taken an earthly form, figure, or earthly image. You have even abjured everything yours by abnegation of yourself, by monastic promise.

Declension

edit
edit
adjective
adverb
nouns

References

edit
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “abnegacja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “abnegacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
  3. ^ Krystyna Siekierska (20.11.2019) “ABNEGACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]

Further reading

edit