Udōr
Aspetto
C'l artìcol chè 'l è scrit in Carpśàn |
'L udōr[1][2] (odore in itagliàṅ) 'l è n'armisćiànsa 'd segnêl chìmig ch'a gira in dl'ària e ch'i vinen sintî da 'l nêś dal bésti e anc di cristiàṅ.
A gh'è i udōr ch'i pièśen, c'ma i parfùm, e qui minga, c'm' el pùsi, e lè in mêś a gh'è tuti el gradasiòun dla soportasiòun ch'a s egh porta.
Manéri 'd dìr
- (CARPŚ) Mè a sèint udōr 'd caiòun... (IT) Io sento odore di coglione...
- (CARPŚ) Chè a s sèint udōr 'd cagnùs! (IT) Qui si sente odore di selvatico!
- (CARPŚ) I udōr p'r al brôd,[3] (IT) Gli aromi per il brodo.
- (CARPŚ) Àqua 'd udōr,[4] (IT) Acqua di colonia.
Vōś lighèdi
Noti e referèinsi
- ↑ (CARPŚ) e (IT) In dal disiunàri "Dèscòrèr Càrpšan" ed Massimo Loschi, Chèrp, novèmber 2016, a s escrìv: „udór”.
- ↑ (CARPŚ) e (IT) In dal "Dizionario del dialetto carpigiano" ed Grasiàn Malagòli e Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: „udóor”.
- ↑ Ibidem, a s escrìv: „I udóor per al bròod”.
- ↑ Ibidem, a s escrìv: „aaqua d udóor”.
Èter progêt
- Wikimedia Commons contiene file multimediali su Udōr
- Wikizionario contiene la voce di dizionario «Udōr»
Colegamèint estèren
- (IT) La vóś in sìm'a 'l vucabulàri Treccani.
- (IT) D'indû a deśvìn al só nòm in sìm'a etimo.it.