ἡλιόκαυτον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἡλιόκαυτον < ελληνιστική κοινή ἡλιόκαυστος. Αναλύεται σε ἡλιό- + -καυτον

Ουσιαστικό

ἡλιόκαυτον ουδέτερο

• ψάρι, χταπόδι ή αστακός αποξηραμένος στον ήλιο

  ※  17ος αιώνας ⌘ Ευγένιος Ιωαννούλης ο Αιτωλός, Επιστολές

  Σας πέμπομεν κατά τό παρόν εἰς μικράν παραμυθίαν τῆς γουβικῆς ταλαιπωρίας τέσσαρα ἡλιόκαυτα.

  Στεφανής Ι.-Παπατριανταφύλλου-Θεοδωρίδη N., Eυγένιου Γιαννούλη του Aιτωλού, Eπιστολές, (κριτ. έκδ.), ΕΕΦΣΠ περιόδου Β′, τεύχ. Τμήματος Φιλολογίας, παράρτ. 1, ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 1992

Δείτε επίσης

• δωρικός τύπος : αρχαία ελληνικά ἁλιόκαυστος
• ελληνιστική κοινή ἡλιοκαής
• ελληνιστική κοινή ἡλιόκαυστος
• λιόκαυτο (ιδιωματισμός στα νέα ελληνικά)

Πηγές

• ηλιόκαυτος - Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
• ἡλιόκαυτον -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ. 313, Τόμος ΙΓ΄, σελ. 381, Τόμος ΙΔ', σελ. 419, Τόμος ΙΒ΄ --Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.