σφυρίον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σφῠρι-
ονομαστική	τὸ	σφυρίον	τὰ	σφυρίᾰ
γενική	τοῦ	σφυρίου	τῶν	σφυρίων
δοτική	τῷ	σφυρίῳ	τοῖς	σφυρίοις
αιτιατική	τὸ	σφυρίον	τὰ	σφυρίᾰ
κλητική ὦ!		σφυρίον		σφυρίᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σφυρίω
γεν-δοτ	τοῖν		σφυρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σφυρίον (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική σφῦρ(α) + υποκοριστικό επίθημα -ίον

Ουσιαστικό

σφυρίον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (εργαλείο) υποκοριστικό του σφῦρα: μικρό σφυρί

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις σφῦρα και σφαίρα

Δείτε επίσης

• για το σφυρίδιον → δείτε τη λέξη σπυρίδιον

Πηγές

• σφυρίον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.