δίπηχυς

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	δῐπηχυ- δῐπηχε-
ονομαστική	ὁ/ἡ	δίπηχυς	τὸ	δίπηχυ
γενική	τοῦ/τῆς	διπήχεως	τοῦ	διπήχεος
δοτική	τῷ/τῇ	διπήχει	τῷ	διπήχει
αιτιατική	τὸν/τὴν	δίπηχυν	τὸ	δίπηχυ
κλητική ὦ!		δίπηχυ		δίπηχυ
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	διπήχεις	τὰ	διπήχεᾰ - διπήχη
γενική	τῶν	διπηχέων	τῶν	διπηχέων
δοτική	τοῖς/ταῖς	διπήχεσῐ(ν)	τοῖς	δίπηχεσι(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	διπήχεις	τὰ	διπήχεα - διπήχη
κλητική ὦ!		διπήχεις		διπήχεα - διπήχη
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διπήχει	τὼ	διπήχει
γεν-δοτ	τοῖν	διπηχέοιν	τοῖν	διπηχέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δίπηχυς' όπως «δίπηχυς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δίπηχυς < δί- + -πηχυς < πῆχυς

Επίθετο

δίπηχυς, -υς, -υ

• που έχει μέγεθος δύο πήχεων

  ※  4ος αιώνας πκε ⌘ Ηρόδοτος, Ιστορίαι, 4 (Μελοπομένη), 82.1.

  ἴχνος Ἡρακλέος φαίνουσι ἐν πέτρῃ ἐνεόν, τὸ ἔοικε μὲν βήματι ἀνδρός, ἔστι δὲ τὸ μέγαθος δίπηχυ, παρὰ τὸν Τύρην ποταμόν.

  [Στη Σκυθία] δείχνουν ίχνος από το πέλμα του Ηρακλή σε βράχο, στην όχθη του ποταμού Τύρη, που οπωσδήποτε μοιάζει με πέλμα ανθρώπου, έχει όμως μάκρος δυο πήχες.

  Μετάφραση (1992): Η. Σπυρόπουλος. Ηροδότου Ιστορίαι, Αθήνα: Γκοβόστης. @greek-language.gr

  ※  2ος αιώνας κε ⌘ Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις

  1. 2.28.1.@scaife.perseus, έκδοση Teubner, 1901

     Λιβύη μέν γε μόνη κροκοδείλους τρέφει χερσαίους διπήχεων οὐκ ἐλάσσονας

  2. 1 (Αττικά), 33.6. Βικιθήκη  έκδοση Teubner, 1903

     κροκόδειλοι <δι>πήχεων ἦσαν οὐκ ἐλάσσους, προσιόντων δὲ τῶν ἀνθρώπων κατεδύοντο ἐς τὴν πηγήν.

  ≈ συνώνυμα: διπηχυαῖος (ελληνιστική κοινή)

Άλλες μορφές

• δίπᾱχυς (χωρίς σχέση με το παχύς)
• (ελληνιστική κοινή) διπήχης, γενική διπήχους

Συγγενικά

• διπηχυαῖος

→ και δείτε τις λέξεις δίς και πῆχυς

Πηγές

• δίπηχυς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δίπηχυς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
  

ΣτΕ: στο Middle Liddel, «δίπηχυς, εια υ»