poire

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

poire < δημώδης λατινική pira, πληθυντικός του κλασικού pirum

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
poire	poires

poire ^(fr) θηλυκό

1. το αχλάδι
2. αντικείμενο με μορφή αχλαδιού
3. (λαϊκότροπο) το πρόσωπο, το μούτρο

   il a pris un coup de poing en pleine poire : έφαγε μια μπουνιά στα μούτρα

4. (λαϊκότροπο) χαζός, αφελής άνθρωπος, κορόιδο

   mais quelle poire, celui-là ! - μα τι χαζός που είναι!

   ≈ συνώνυμα: naïf, dupe

Εκφράσεις

• être la poire: είμαι το θύμα
• être poire: παραείμαι υπομονητικός
• se sucer la poire: φιλιέμαι

Συγγενικά

• poiré
• poirier