Το P1Y αναπτύχθηκε για να καλυφθεί η απαίτηση 15-Shi του Ναυτικού,[2] που αφορούσε στην δημιουργία νέου βομβαρδιστικού ικανού να πετά με ταχύτητες παραπλήσιες του μαχητικούA6M Zero, θα είχε την ακτίνα δράσης του G4M, θα μπορούσε να μεταφέρει 900 kg βομβών και θα ήταν δυνατή η χρήση του ως βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης και τορπιλοπλάνο. Επρόκειτο για ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο σχέδιο με συνέπεια το αεροσκάφος που προέκυψε να είναι ιδιαίτερα περίπλοκο και δύσκολο στην συντήρηση. Ο σχεδιασμός του Ginga αποδίδεται στον μηχανικό Miki Tadanao, που μετά το τέλος του πολέμου εργάστηκε πάνω στα περίφημα τρένα Shinkansen.[3]
Η παρθενική πτήση του P1Y έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 1943. Η εταιρεία Nakajima κατασκεύασε 1.002 αεροσκάφη που αξιοποιήθηκαν ως μέσα βομβαρδιστικά και τορπιλοπλάνα, επιχειρώντας από βάσεις στην Κίνα, τη Φορμόζα, τις Μαριάνες, τις Φιλιππίνες, τα Ρίου Κίου και την ίδια την Ιαπωνία. Στα καταληκτικά στάδια του πολέμου τα P1Y χρησιμοποιήθηκαν επίσης σε αποστολές αυτοκτονίας (καμικάζι).
Το P1Y2-S Kyokko ήταν νυκτερινό μαχητικό με κινητήρες Mitsubishi Kasei, ραντάρ και πυροβόλα των 20 mm. Ολοκληρώθηκαν 96 αεροσκάφη αυτής της έκδοσης από την Kawasaki,[4] όμως οι επιδόσεις τους σε μεγάλα ύψη ήταν ανεπαρκής και έτσι μετατράπηκαν πάλι σε βομβαρδιστικά.[5]
Ένα P1Y1 σώζεται στο Κτίριο Paul Garber του Εθνικού Μουσείου Αεροπορίας και Διαστήματος των ΗΠΑ. Παρόλο που η άτρακτος έχει φωτογραφηθεί πολλές φορές και υπάρχουν φωτογραφίες της στο διαδίκτυο, τα φτερά και οι κινητήρες αποθηκεύτηκαν σε διαφορετική τοποθεσία και πιθανολογείται ότι διατηρούνται ακόμη. Το αεροσκάφος ήταν ένα από τα τρία P1Y που μετά τον πόλεμο μεταφέρθηκαν στις ΗΠΑ για αξιολόγηση.
Τροποποιημένα P1Y1/P1Y1a με έως και είκοσι πυροβόλα των 20 mm στην αποθήκη βομβών για επιθέσεις στις βάσεις των αμερικανικών βομβαρδιστικών B-29.
P1Y2-S
Νυκτερινό μαχητικό. Αρχικά ονομάζονταν Hakkō αλλά τον Μάρτιο του 1944 μετονομάστηκε σε Kyokkō.[9] Προωθούνταν από κινητήρες Mitsubishi MK4T-A Kasei 25 και ήταν οπλισμένο με δύο πυροβόλα των 30 mm. Σχεδόν όλα μετατράπηκαν αργότερα σε P1Y2.
Francillon, Ph.D., René J. Japanese Aircraft of the Pacific War. London: Putnam 7 Company Ltd., 1970. ISBN 0-370-00033-1 (2nd edition 1979, ISBN 0-370-30251-6).
The Maru Mechanic No. 46 Ginga and Type 1 Attack Bomber, Ushio Shobō (Japan), May 1984
Famous Airplanes of the World, Special Edition Vol. 1 Navy Bomber "Ginga" [Frances], Bunrindo (Japan), September 2000
Model Art No. 406, Special issue Camouflage & Markings of Imperial Japanese Navy Bombers in W.W.II, Model Art Co. Ltd., April 1993
Model Art No. 595, Special issue Night fighters of the Imperial Japanese Army and Navy, Model Art Co. Ltd., October 2001