Μετάβαση στο περιεχόμενο

BMW 507

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
BMW 507
BMW 507 στο Σαλόνι της Φρανκφούρτης το 2009
Σύνοψη
Κατασκευαστής BMW
Παραγωγή1956 — 1959
252 αντίτυπα
ΣυναρμολόγησηMilbertshofen, Βαυαρία, Γερμανία (έως το 1990 Δυτική Γερμανία)
ΣχεδιαστήςAlbrecht von Goertz
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΣπορ αυτοκίνητο πολυτελείας
Αμάξωμα2-θέσιο roadster
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας3.168 cm³ V8 16-βάλβιδος, βενζίνης[1]
Μετάδοση4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο της ZF[1]
Χωρητικότητα καυσίμου1956 - 1957: 110 λίτρα
1957 - 1959: 66 λίτρα[2]
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.480 χιλιοστά[2]
Μήκος4.380 χιλιοστά[2]
Πλάτος1.650 χιλιοστά[2]
Ύψος1.275 χιλιοστά[2]
Κενό Βάρος1.330 κιλά

Η BMW 507 ήταν ένα πολυτελές διθέσιο σπορ ανοιχτό αυτοκίνητο (καμπριολέ) που παρήχθη από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία BMW, μεταξύ του 1956 και του 1959. Το μοντέλο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1955 στη Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης και προοριζόταν κυρίως για την αγορά των ΗΠΑ. Λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής, ωστόσο, και της συνεπακόλουθης εξαιρετικά υψηλής εμπορικής τιμής, οι πωλήσεις του ήταν ελάχιστες, γεγονός που οδήγησε την εταιρεία σε σοβαρές ζημιές και στη διακοπή της παραγωγής της 507, αφού είχαν κατασκευαστεί μόλις 252 αντίτυπα.

Η αρχική ιδέα για την παραγωγή της BMW 507 ανήκε στον Max Hoffman, έναν Αμερικανό εισαγωγέα αυτοκινήτων, ο οποίος το 1954 έπεισε τον τότε διευθυντή της BMW να κατασκευάσει μια ρόουντστερ έκδοση των BMW 501 και BMW 502 προκειμένου να γεφυρώσει το κενό μεταξύ των ακριβών σπορ μοντέλων, όπως η Mercedes-Benz 300SL, και των οικονομικών, πλην όμως χωρίς μεγάλη ιπποδύναμη μοντέλων, όπως αυτά των εταιρειών Triumph και MG.[3] Τα ήδη υπάρχοντα σχέδια απορρίφθηκαν από τον Hoffman. Ύστερα από διαρκή επιμονή του Hoffman, η BMW προσέλαβε τον σχεδιαστή Albrecht von Goertz για να σχεδιάσει τις BMW 503 και BMW 507, όπως και έπραξε.[4] Το μηχανικό σύνολο των δυο αυτών οχημάτων ανέλαβε να σχεδιάσει ο Fritz Fiedler.

Το σαλόνι της BMW 507.

Η BMW 507 έφερε έναν αλουμινένιο κινητήρα βενζίνης 3.168 cm³ V8 και 16-βάλβιδο, ισχύος 150 ίππων στις 5.000 στροφές το λεπτό. Η στάνταρ τελική ταχύτητα έφτανε τα 201 χιλιόμετρα την ώρα (125 μίλια την ώρα) ή τα 225 χιλιόμετρα την ώρα (140 μίλια την ώρα) για όσους είχαν επιλέξει την προαιρετική τελική σχέση 3,42:1 στο 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, που είχε προέλθει από τη γερμανική εταιρεία ZF και ήταν το μοναδικό διαθέσιμο στην 507. Η επιτάχυνση 0-100 χιλιόμετρα την ώρα (0-62 μίλια την ώρα) ερχόταν σε 9 δευτερόλεπτα.[1]

Το σαλόνι μιας BMW 507 του 1958.

Για πρώτη φορά αποκαλύφθηκε στον Τύπο αυτοκινήτου το καλοκαίρι του 1955, στο ξενοδοχείο Waldorf-Astoria στο κέντρο του Μανχάταν, Νέα Υόρκη, ενώ η επίσημη παρουσίαση έγινε λίγους μήνες μετά, στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης, και η παραγωγή της ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 1956.[5]

Σκοπός του διευθυντή της BMW, Max Hoffman, ήταν η παραγωγή 5.000 αντιτύπων ανά έτος, με στόχο η τιμή ανά όχημα να ανέρχεται στα 5.000 δολάρια ΗΠΑ. Λόγω του αυξημένου κόστους παραγωγής όμως, η τιμή του στην πράξη έφτασε τα 26.500 γερμανικά μάρκα στην εγχώρια αγορά και αργότερα τα 29.950 μάρκα, ενώ η τιμή του αυτοκινήτου στις ΗΠΑ έφτασε αρχικά τα 9.000 δολάρια και μεταγενέστερα τα 10.500 δολάρια.[6]

Κύριος ανταγωνιστής της BMW 507 ήταν η Mercedes-Benz 300 SL και μολονότι η 507 προσέλκυσε αρκετούς διάσημους, όπως ο Hans Stuck και ο Georg «Schorsch» Meier, ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει το 10% των πωλήσεων της 300 SL.

Το προφίλ μιας λευκής BMW 507.

Η ανεπιτυχής εμπορική πορεία της BMW 507 έφτασε την BMW στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, καθώς η παραγωγή της 507 ήταν εξαιρετικά ζημιογόνα. Τελικώς διακόπηκε στα τέλη του 1959, αφού είχαν κατασκευαστεί συνολικά μόλις 252 αυτοκίνητα παραγωγής, συν δυο πρωτότυπα.[1] Έως τότε, οι γενικότερες ζημιές της εταιρείας, από όλα τα ζημιογόνα μοντέλα της, είχαν φτάσει τα 15 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα.

Διαχρονικά, ωστόσο, η 507 παρέμεινε ένα ορόσημο στην ιστορία των αυτοκινήτων της BMW, με πολλές διάσημες προσωπικότητες να έχουν στην κατοχή τους μία 507. Μεταξύ αυτών, και ο Έλβις Πρίσλεϊ είχε αγοράσει ένα μεταχειρισμένο λευκό 507, ενώ βρισκόταν στη Γερμανία, κατά τη θητεία του στον Αμερικανικό στρατό.[7] Σήμερα διασώζονται 202 αντίτυπα της 507, με εξαιρετικά υψηλές τιμές ως συλλεκτικά. Επιπλέον, το ντιζάιν της 507 αποτέλεσε πηγή έμπνευσης στη νεότερη ιστορία για τα roadster BMW Z3 και BMW Z4, και σαφώς εντονότερα για το ακόμα πιο ακριβό roadster BMW Z8.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Quentin Willson’s COOL CARS. σελ. 62-65. ISBN 0-7513-1281-9.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 "Die Grossten von Gestern: Auto Motor und Sport fuhr einen BMW 507 Jahrgang 1959 (Yesterday's greatest: Auto Motor und Sport drove a 1959 BMW 507)". σελ 54–58.
  3. Norbye, Jan P. (1984). «Postwar Panache: Baroque Angels, Timeless Sports Cars». BMW - Bavaria's Driving MachinesΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Skokie, IL, USA: Publications International. σελ. 96. ISBN 0-517-42464-9. 
  4. Norbye, Jan P. (1984). «Postwar Panache: Baroque Angels, Timeless Sports Cars». BMW - Bavaria's Driving MachinesΑπαιτείται δωρεάν εγγραφή. Skokie, IL, USA: Publications International. σελίδες 113–114. ISBN 0-517-42464-9. 
  5. Seeliger, Georg (1993). BMW 503/507. Stuttgart: Motorbuch Verlag. σελ. 83. ISBN 3-613-01563-3.
  6. Covello, Mike (2002). Standard Catalog of Imported Cars 1946-2002. Iola: Krause Publications. σελ. 137–38. ISBN 0-87341-605-8.
  7. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2012. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα BMW 507 στο Wikimedia Commons