Φωξάνη
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 45°42′00″N 27°10′58″E / 45.70000°N 27.18278°E
Φωξάνη | ||
---|---|---|
| ||
45°41′59″N 27°10′47″E | ||
Χώρα | Ρουμανία | |
Διοικητική υπαγωγή | Τζουντέτς της Βράντσεα | |
Διοίκηση | ||
• mayor of Focșani | Cristi Valentin Misăilă (από 2016)[1] | |
Έκταση | 54,8 km² | |
Υψόμετρο | 46 μέτρα | |
Πληθυσμός | 66.648 (1 Δεκεμβρίου 2021)[2] | |
Ταχ. κωδ. | 620003–620177 | |
Ζώνη ώρας | UTC+02:00 (επίσημη ώρα) UTC+03:00 (θερινή ώρα) | |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
Η Φωξάνη[3] (ρουμ. Focşani) είναι η πρωτεύουσα Νομού Βράντσεα της Ρουμανίας, στις όχθες του Ποταμού Μίλκοβ, στην ιστορική περιοχή της Μολδαβίας. Γνωστή για την μάχη που διεξήχθη εκεί στις 21 Ιουλίου 1789, που αποτέλεσε μια από τις κυριότερες του Ρωσοτουρκικού πολέμου 1787-1792.
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Φωξάνη βρίσκεται σε ένα σημείο σύγκλισης τεκτονικών γεωλογικών ρηγμάτων, που αυξάνει τον κίνδυνο των σεισμών στην περιοχή. Αν και ο Νομός της Βράντσεα είναι μια από τις πιο δημοφιλείς οινοπαραγωγικές περιοχές της Ρουμανίας, η ίδια η Φωξάνη δεν θεωρείται οινοπαραγωγικές κέντρο. Το κρασί που πωλείται ως Weisse von Fokshan στη Γερμανία και ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι γενικά ένα κρασί Feteasca Albă de Odobeşti και πρακτικά ένα δεύτερης κατηγορίας κρασί, που δεν πληροί τους κανόνες ονομασίας περιοχών προέλευσης κρασιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η περιοχή είναι πλούσια σε ορυκτά όπως σίδηρο, χαλκό, άνθρακα και πετρέλαιο.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ως πόλη στα σύνορα Μολδαβίας-Βλαχίας , η Φωξάνη εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό κέντρο στα μισά του δρόμου μεταξύ της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και των Βαλκανίων. Ένα συνέδριο μεταξύ Ρώσων και Οθωμανών διπλωματών έλαβε χώρα κοντά στην πόλη το 1772. Σε κοντινή απόσταση από την πόλη, οι Οθωμανοί υπέστησαν μια σοβαρή ήττα από τις συμμαχικές δυνάμεις της Μοναρχίας των Αψβούργων υπό τον Ιωσία πρίγκιπα της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ και της Αυτοκρατορικής Ρωσίας υπό τον Αλέξανδρο Σουβόροφ το 1789 (δείτε Μάχη της Φωξάνης).
Τη δεκαετία του 1850 (μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο), η Φωξάνη αύξησε τη σημασία της ως το κέντρο των δραστηριοτήτων υπέρ της ένωσης Μολδαβίας και Βλαχίας (των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών), που κατέληξαν στη διπλή εκλογή του Αλέξανδρου Ιωάννη Κούζα στο Ιάσιο και το Βουκουρέστι. Μετά από αυτό στέγασε μια Κεντρική Επιτροπή για τη ρύθμιση της κοινής νομοθεσίας των δύο χωρών, καθώς και το Ανώτερο Δικαστήριο. Και τα δύο αυτά θεσμικά όργανα διαλύθηκαν το 1864, όταν το Ρουμανικό Πριγκιπάτο ιδρύθηκε ως ένα ενιαίο κράτος. Ο ρόλος της Φωξάνης στη διαμόρφωση του σύγχρονου ρουμανικού κράτους έχει απαθανατιστεί στον Οβελίσκο της Πλατείας της Ένωσης.
Στις 30 με 31 Δεκεμβρίου του 1881, υπό την επίδραση του Σιωνισμού στη ρουμανική εβραϊκή κοινότητα, πραγματοποιήθηκε στη Φωξάνη το πρώτο συνέδριο όλων των σιωνιστικού Ενώσεων της Ρουμανίας για την προώθηση του εποικισμού του Ερέτς Ισραήλ. Το παρακολούθησαν 51 σύνεδροι, εκπροσωπώντας 32 οργανώσεις, δύο συντάκτες τύπου, τρεις ανταποκριτές εφημερίδων και σημαντικοί επισκέπτες. Αυτό το συνέδριο του 1881, το πρώτο που έγινε ποτέ, 16 χρόνια πριν από το Πρώτο Σιωνιστικό της Παγκόσμιας Σιωνιστικής Οργάνωσης (που πραγματοποιήθηκε στη Βασιλεία), είχε σημαντική επίδραση στους Εβραίους της Ρουμανίας και οι εργασίες του έγιναν γνωστές και έξω από τα σύνορα της Ρουμανίας.
Το 1917, κατά τη Ρουμανική Εκστρατεία του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Φωξάνη και το Γκαλάτσι ήταν μέρος μιας σειράς οχυρώσεων γνωστή ως Γραμμή Σερέτη. Η Ανακωχή της Φωξάνης υπεγράφη στην πόλη στις 9 Δεκεμβρίου 1917 μεταξύ του Βασιλείου της Ρουμανίας και των Κεντρικών Δυνάμεων.
Το 1944, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Φωξάνη επρόκειτο να είναι μέρος της οχυρωματικής γραμμής Φωξάνη-Ναμολοάσα-Γκαλάτσι, όπου 9 επίλεκτα τμήματα ετοιμάζονταν να αντισταθούν στην προέλαση του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού, μετά τη Μάχη του Τίργκουλ Φρούμος. Ωστόσο, μετά το πραξικόπημα του Βασιλιά Μιχαήλ στις 23 Αυγούστου 1944, αυτό δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Δημογραφικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έτος | Πληθ. | ±% |
---|---|---|
1912 | 25.066 | — |
1930 | 32.481 | +29.6% |
1948 | 27.960 | −13.9% |
1956 | 28.244 | +1.0% |
1966 | 35.094 | +24.3% |
1977 | 56.252 | +60.3% |
1992 | 101.335 | +80.1% |
2002 | 103.219 | +1.9% |
2011 | 73.868 | −28.4% |
Με τα στοιχεία της απογραφής του 2011 η Φωξάνη έχει πληθυσμό 73.868, με μείωση από την τιμή που καταγράφεται στην απογραφή του 2002, καθιστώντας την 27η μεγαλύτερη πόλη της Ρουμανίας.
Σύμφωνα με την απογραφή του 2002 υπήρχαν 101.854 άνθρωποι που ζουν μέσα στην πόλη της Φωξάνης. Η εθνοτική σύνθεση έχει ως εξής:
Θυρεός
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η θέση της Φωξάνης στο Μίλκοβ (το ποτάμι που χωρίζει τη Βλαχία από τη Μολδαβία) ενέπνευσε το σχεδιασμό του θυρεού της, που απεικονίζει τη χειραψία των δύο γυναικών που προσωποποιούν τις δύο ηγεμονίες, ως σύμβολο της ένωσης με το σύνθημα Unirea face puterea ("Η ενότητα κάνει δύναμη").
Γηγενείς
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Βαλεντίνα Αρντεάν-Ελισέι (γ.1982), αθλήτρια χάντμπολ
- Καρλ Κρύνμπεργκ (1861 – 1940), Γερμανός Μαρξιστής φιλόσοφος
- Ιον Μίνκου (1852 – 1912), αρχιτέκτονας
- Αλιν Μολντοβεάνου (γ. 1982), αθλητής σκοποβολής
- Αντζελ Σαλίνι (1854 – 1925), μηχανικός
- Σόλομον Σλέχτερ (1847 – 1915), ραββίνος
- Γκέοργκε Ταταρέσκου (1818 – 1894, ζωγράφος)
- Αντριά Βοϊνέα (γ. 1974), τενίστας.
Αδελφοποιημένες πόλεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τίβολι, Ιταλία
- Ποτέντσα, Ιταλία
- Πάτρα, Ελλάδα
- Χερτόχενμπος, Ολλανδία
- Ραμάτ Γκαν, Ισραήλ
- Μπερντ, Αρμενία
- Μπάνια Λούκα, Βοσνία και Ερζεγοβίνη
Φωτογραφίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Η θέση της μάχης
-
Ανδριάντας του Αλέξανδρου Σουβόροφ
-
Επιγραφή στο μνημείο
-
Θέατρο στη Φωξάνη
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]