Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σύνταγμα της Λετονίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το Σύνταγμα της Λετονίας (λετονικά: Satversme) είναι ο θεμελιώδης νόμος της Δημοκρατίας της Λετονίας.[1][2] Εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο της Λετονίας στις 15 Φεβρουαρίου 1922 και τέθηκε σε ισχύ στις 7 Νοεμβρίου 1922.[3] Είχε επηρεαστεί από εκείνο της Βαϊμάρης και το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Σύνταγμα.[4] Ένα κεφάλαιο σχετικά με τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα προστέθηκε με τροποποίηση το 1998.[5]

Το Σύνταγμα της Λετονίας είναι ένα κωδικοποιημένο σύνταγμα και αποτελείται σήμερα από 116 άρθρα, που διατάσσονται σε οκτώ κεφάλαια:[6]

  • Κεφάλαιο 1: Γενικές διατάξεις (άρθρα 1-4)
  • Κεφάλαιο 2: Κοινοβούλιο (άρθρα 5-34)
  • Κεφάλαιο 3: Ο Πρόεδρος (άρθρα 35-54)
  • Κεφάλαιο 4: Η Κυβέρνηση (άρθρα 55-63)
  • Κεφάλαιο 5: Νομοθετική εξουσία (άρθρα 64-81)
  • Κεφάλαιο 6: Δικαστήρια (άρθρα 82-86)
  • Κεφάλαιο 7: Η Ελεγκτική Υπηρεσία (άρθρα 87-88)
  • Κεφάλαιο 8: Θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα (άρθρα 89-116)

Έτσι, το Σύνταγμα καθιερώνει πέντε κυβερνητικά όργανα - το Κοινοβούλιο, τον Πρόεδρο, το Υπουργικό Συμβούλιο, τα Δικαστήρια και την Κρατική Υπηρεσία Ελέγχου.