Σπύρος Λιναρδάτος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Σπύρος Λιναρδάτος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1923[1] Ληξούρι |
| Θάνατος | 15 Οκτωβρίου 2004[2] Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα[3] |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος συγγραφέας μεταφραστής αντιστασιακός πολιτικός ιστορικός[4] balkanologist[4] |
Ο Σπύρος Λιναρδάτος (1923, Ληξούρι - 15 Οκτωβρίου 2004,[5] Αθήνα) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, μεταφραστής, ιστορικός συγγραφέας, αντιστασιακός και πολιτικός. Συνέγραψε πολλά έργα ιστορικού περιεχομένου, ενώ μετέφρασε στα ελληνικά, πονήματα γνωστών δημιουργών.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Λιναρδάτος υπήρξε κομμουνιστής από νεαρή ηλικία, μέλος της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ κατά τη διάρκεια της κατοχής, με σημαντική δράση. Το 1942 ήταν ο πρώτος φοιτητής που οι κατοχικές αρχές εκτόπισαν στη Χαλκίδα. Απόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών, μετά την Απελευθέρωση ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία. Από το 1946 ξεκίνησε να αρθρογραφεί, μεταξύ άλλων, στις εφημερίδες Ριζοσπάστης, Αυγή, Ελληνική Ημέρα, κ.α.
Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, ο Λιναρδάτος συνελήφθη για τη δράση του στην κατοχή και εξορίσθηκε στην Ικαρία, στον Άη Στράτη και στη Μακρόνησο, από το 1948 έως το 1952. Από το 1961 έως το 1968 διετέλεσε αναπληρωματικό μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ, ενώ προηγουμένως (από το 1956) ήταν μέλος της διοικούσας επιτροπής της ΕΔΑ. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας εξορίστηκε εκ νέου, στη Γιούρα και στη Λέρο. Μετά τη Μεταπολίτευση τάχθηκε στο πλευρό του Ηλία Ηλιού.
Από το 1974 έως το 1991, ο Λιναρδάτος εργάστηκε στη εφημερίδα Το Βήμα. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, κηδεύτηκε τη Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2004 και ενταφιάστηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.[6]
Συγγραφικό έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Συνέγραψε, μεταξύ άλλων, τα βιβλία «Πως φτάσαμε στην 4η Αυγούστου» («Θεμέλιο», 1965), «Από τον Εμφύλιο στη Χούντα» (1978 - 1986, «Παπαζήσης», 5τομο), «Η Κύπρος έως την Ανεξαρτησία» (στο πλαίσιο συλλογικού έργου, «Gutenberg», 1972), «Ο Πόλεμος του 1940-'41 και η Μάχη της Κρήτης» («Προσκήνιο», 1995), «Πολιτικοί και Πολιτική» («Προσκήνιο», 1999), «Η 4η Αυγούστου» («Θεμέλιο», 1966), «Ο Ιωάννης Μεταξάς και οι Μεγάλες Δυνάμεις (1936-1940)» («Προσκήνιο», 1994). Εξέδωσε τις ακόλουθες μεταφράσεις: «Η Ζωή του Σαρλώ» (1954), Έμιλ Λούντβιχ, «Τρεις Τιτάνες: Μιχαήλ Άγγελος, Ρέμπραντ, Μπετόβεν» («Γκοβόστης», 1955), Στέφαν Τσβάιχ, «Ο Φόβος» («Γκοβόστης», 1955) και «Μικρή, Πολιτική Εγκυκλοπαίδεια» (Εκδόσεις '70, 1970). Επίσης, συνεργάστηκε με τα περιοδικά Αντί, Ταχυδρόμος, Οικονομικός Ταχυδρόμος, κ.α.[7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Faceted Application of Subject Terminology. 161677. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2020.
- ↑ «Πέθανε ο Σπύρος Λιναρδάτος».
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2018990964. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ 4,0 4,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2018990964. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ "Πέθανε ο Σπύρος Λιναρδάτος" Ανακτήθηκε στις 4/10/2021
- ↑ Ε.Σ.Η.Ε.Α.: "Πέθανε ο Σπύρος Λιναρδάτος" Ανακτήθηκε στις 4/10/2021
- ↑ "Σπύρος Ν. Λιναρδάτος" Ανακτήθηκε στις 4/10/2021