Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σουσούμου Τονεγκάουα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σουσούμου Τονεγκάουα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
利根川進 (Ιαπωνικά)
Γέννηση6  Σεπτεμβρίου 1939[1][2][3]
Ναγκόγια
ΚατοικίαΝομός Άιτσι
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία[4][5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙαπωνικά
Αγγλικά[6]
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ φιλοσοφίας
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Κιότο
Hibiya High School
Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Σαν Ντιέγκο
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμοριακός βιολόγος
ανοσολόγος
νευροεπιστήμονας
καθηγητής πανεπιστημίου[7][8][9]
επιστήμονας[10][11][12]
ιατρός
χημικός[13]
γενετιστής[14]
ΕργοδότηςΤεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης
Salk Institute for Biological Studies
Basel Institute for Immunology
RIKEN
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Άλμπερτ Λάσκερ για βασική ιατρική έρευνα (1987)[15]
βραβείο Λουίζα Γκρος Χόρβιτς (1982)[16]
διεθνές βραβείο Γκάιρντνερ (1983)
βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (1987)[17][18]
Τάγμα του Πολιτισμού (1984)
βραβείο Γερμανικής Εταιρείας Ανοσολογίας (1981)
μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας
βραβείο Σιντσούσα για τις Τέχνες (1991)
Πρόσωπο Πολιτιστικής Αξίας (1983)
Βραβείο Κλοέτα (1978)
βραβείο Asahi (1981)
βραβείο Ρόμπερτ Κοχ (1986)[19][20]
βραβείο Bristol-Myers Squibb για διακεκριμένο επίτευγμα στην έρευνα για τον καρκίνο (1986)[21]
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Αλκαλά (2006)[22]
Gold medal of the Spanish National Research Council (2  Οκτωβρίου 2007)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σουσούμου Τονεγκάουα (利根川 進, Tonegawa Susumu) είναι Ιάπωνας μοριακός βιολόγος, που κέρδισε το βραβείο Νόμπελ φυσιολογίας και ιατρικής το 1987 για την ανακάλυψη του γενετικού μηχανισμού, που παράγει τεράστια ποικιλομορφία αντισωμάτων. Ανεκάλυψε ότι με τον συνδυασμό των γονιδίων μπορεί ο οργανισμός να παράγει έναν απεριόριστο αριθμό αντισωμάτων, που το καθένα καταπολεμά συγκεκριμένους παθολογικούς μικροοργανισμούς.[23] [24]Μετά την κατάκτηση του νόμπελ ιατρικής για την εργασία στην ανοσολογία, ο Τονεγκάουα ασχολήθηκε με τις νευροεπιστήμες εξετάζοντας τη μοριακή, κυτταρική και νευρωνική βάση της δημιουργίας και της ανάκτησης της μνήμης.

Ο Σουσούμου Τονεγκάουα γεννήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 1939 στη Ναγκόγια της Ιαπωνίας. Ο πατέρας του (Tsutoma Tonegawa) είχε επιχείρηση υφασμάτων και αρκετά εργοστάσια σε επαρχιακές πόλεις στο νότιο μέρος της Ιαπωνίας. Ο πατέρας του αναγκαζόταν να ταξιδεύει συχνά στα εργοστάσια υφασμάτων και όλη η οικογένεια ήταν απαραίτητο να μετακομίζει σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ο πατέρας του είχε τρία αγόρια και ένα κορίτσι. Οι γονείς του τον έστειλαν μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του στο σπίτι του θείου του στο Τόκιο, για να έχει καλύτερη εκπαίδευση. Στο λύκειο το αγαπημένο του μάθημα ήταν η χημεία. Έτσι, όταν τελείωσε το σχολείο έδωσε εξετάσεις για το τμήμα χημείας του πανεπιστημίου του Κιότο. Κατάφερε να μπει με τη δεύτερη φορά το 1959.[25][26]Στη διάρκεια των σπουδών του έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μοριακή βιολογία.[27] Μετά την αποφοίτησή του από το τμήμα χημείας το 1963, πήγε στο εργαστήριο του καθηγητή Ιτάρου Ουατανάμπε στο πανεπιστήμιο του Κιότο. Μετά από λίγους μήνες με παρότρυνση του καθηγητή του πήγε στις Η.Π.Α. στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο. Αποφοίτησε το 1968 και παρέμεινε στο Σαν Ντιέγκο κάνοντας μεταδιδακτορική έρευνα για δύο χρόνια στο ινστιτούτο Σαλκ στο εργαστήριο του Ρενάτο Ντουλμπέκκο.[26][28] Το 1970 έληγε η visa του και έπρεπε να φύγει από τις ΗΠΑ για τουλάχιστον δύο χρόνια πριν κάνει αίτηση ξανά για visa.[29] Με παρότρυνση του Ρενάτο πήγε στο νεοσύστατο ινστιτούτο ανοσολογίας στη Βασιλεία της Ελβετίας το 1971, όπου έμεινε για δέκα έτη και όπου διεξήγαγε έρευνα με άλλους ερευνητές για το πώς παράγεται η τεράστια ποικιλομορφία αντισωμάτων χρησιμοποιώντας τις νέες τεχνικές της μοριακής βιολογίας, δηλαδή ο περιορισμός ενζύμων, το ανασυνδυασμένο DNA.[25][23][27][30][31]

Το 1981 έφυγε από τη Βασιλεία και πήγε στο κέντρο έρευνας για τον καρκίνο στο M.I.T. στη Μασαχουσέτη συνεχίζοντας την έρευνα για 10 έτη ακόμα πάνω σε θέματα, που αφορούν την ανοσολογία. Έπειτα έστρεψε το ενδιαφέρον του στον εγκέφαλο και προσπάθησε να εξηγήσει πώς οι άνθρωποι μαθαίνουν, πώς δημιουργούνται οι αναμνήσεις και πώς αποθηκεύονται στα μόρια και τα κύτταρα του εγκεφάλου. Χρησιμοποίησε γενετικά τροποποιημένα ποντίκια ως πειραματόζωα, για να δημιουργήσει ψευδείς αναμνήσεις.[32] Μελέτησε τα κύτταρα του εγκεφάλου, που διατηρούν τη μνήμη, και τα οποία βρίσκονται στον ιππόκαμπο. Ο Σουσούμου Τονεγκάουα και οι συνεργάτες του προσπαθούν να κατανοήσουν τι πληροφορίες αποσπά ο εγκέφαλος από το περιβάλλον μέσω της εμπειρίας και πώς η μνήμη από προηγούμενες εμπειρίες μετατρέπεται σε γνώση, που ενισχύει τη νέα μάθηση.[33] Ο Σουσούμου Τονεγκάουα προσδοκά να φέρει επανάσταση με την έρευνά του στην αντιμετώπιση της αμνησίας, της κατάθλιψης και της νόσου Αλτσχάιμερ. [26][25][34][35] Με τη βοήθεια της οπτογενετικής τεχνικής προσπαθεί να ενισχύσει τη μνήμη.[36] Ο Σουσούμου Τονεγκάουα ήταν διευθυντής στο ινστιτούτο επιστήμης εγκεφάλου RIKEN από το 2009 έως το 2017. Είναι μέλος της Αμερικάνικης Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών καθώς και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας.


Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 David P. Steensma, Marc A Shampo, Robert A Kyle: «Susumu Tonegawa--Japan's first Nobel laureate in physiology or medicine». (Αγγλικά) Susumu Tonegawa--Japan's first Nobel laureate in physiology or medicine. 1  Φεβρουαρίου 2011. σελ. e14.
  2. 2,0 2,1 www.nndb.com/lists/512/000063323/.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6x96n7k. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. «Moving stories: Susumu Tonegawa». 24  Δεκεμβρίου 2003.
  5. «M.I.T. Scientist Wins Nobel Prize for Medicine». 13  Οκτωβρίου 1987.
  6. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0251230. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  7. «Galenea and Organix Announce Exclusive License Agreement for 5-HT2C Agonists for the Treatment of Obesity». 28  Οκτωβρίου 2008.
  8. «Honorary Doctor of Science Professor Susumu TONEGAWA». City University of Hong Kong.
  9. «Satto Tonegawa, MIT Student And Son Of Nobel Prize-winning Professor, Dies In Dorm». 27  Οκτωβρίου 2011.
  10. «Japanese scientist Susumu Tonegawa». Science Photo Library.
  11. «MIT professor's drive draws awe, criticism Some say it hurts university staffing». 7  Αυγούστου 2006.
  12. (Αγγλικά) NNDB. 066/000132667.
  13. Ανακτήθηκε στις 20  Ιουνίου 2019.
  14. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  15. «1987 Winners». Lasker Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10  Ιουνίου 2008.
  16. www.cuimc.columbia.edu/research/louisa-gross-horwitz-prize/horwitz-prize-awardees/1990-1981-awardees.
  17. «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1987». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 5  Φεβρουαρίου 2021.
  18. «Table showing prize amounts». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5  Φεβρουαρίου 2021.
  19. «Robert Koch Award». Robert Koch Foundation. Ανακτήθηκε στις 21  Αυγούστου 2018.
  20. «Robert-Koch-Preis». Robert Koch Foundation.
  21. «GRANTS AND AWARDS PROGRAM FACT SHEET». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14  Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 14  Ιανουαρίου 2013.
  22. www.uah.es/es/conoce-la-uah/la-universidad/actos-academicos-e-institucionales/doctores-honoris-causa/SUSUMU-TONEGAWA/.
  23. 23,0 23,1 «Tonegawa Susumu | Japanese biologist». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020. 
  24. «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1987». NobelPrize.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020. 
  25. 25,0 25,1 25,2 «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1987». NobelPrize.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020. 
  26. 26,0 26,1 26,2 «Susumu Tonegawa - Biography, Facts and Pictures» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020. 
  27. 27,0 27,1 «SCIENTIST LIBRARY: Susumu Tonegawa». www.brh.co.jp. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020. 
  28. «Susumu Tonegawa | Encyclopedia.com». www.encyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020. 
  29. Shampo, Marc A.; Kyle, Robert A.; Steensma, David P. (2011-2). «Susumu Tonegawa—Japan's First Nobel Laureate in Physiology or Medicine». Mayo Clinic Proceedings 86 (2): e14. doi:10.4065/mcp.2011.0033. ISSN 0025-6196. PMID 21282480. PMC 3031445. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3031445/. 
  30. Paul, William E. (15 Νοεμβρίου 2015). Immunity. JHU Press. ISBN 978-1-4214-1801-8. 
  31. Yount, Lisa (14 Μαΐου 2014). A to Z of Biologists. Infobase Publishing. ISBN 978-1-4381-0917-6. 
  32. Newsroom. «Δημιουργία ψευδών αναμνήσεων | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ». Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020. 
  33. «Susumu Tonegawa». HHMI.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020. 
  34. Ramirez, Steve; Liu, Xu; MacDonald, Christopher J.; Moffa, Anthony; Zhou, Joanne; Redondo, Roger L.; Tonegawa, Susumu (2015-06-18). «Activating positive memory engrams suppresses depression-like behavior». Nature 522 (7556): 335–339. doi:10.1038/nature14514. ISSN 0028-0836. PMID 26085274. PMC 5583720. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5583720/. 
  35. Redondo, Roger L; Kim, Joshua; Arons, Autumn L; Ramirez, Steve; Liu, Xu; Tonegawa, Susumu (2014-09-18). «Bidirectional switch of the valence associated with a hippocampal contextual memory engram». Nature 513 (7518): 426–430. doi:10.1038/nature13725. ISSN 0028-0836. PMID 25162525. PMC 4169316. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4169316/. 
  36. «Πρώτες ελπίδες για ανάκληση αναμνήσεων σε αμνησιακούς». Κάδος Ανατύπωσης. 1 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 2020.