Ρενόν
Συντεταγμένες: 46°32′25.404″N 11°27′25.297″E / 46.54039000°N 11.45702694°E
| Ρενόν | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
  Ρενόν | ||
.svg) | ||
| Χώρα | Ιταλία | |
| Διοικητική υπαγωγή | Αυτόνομη Επαρχία του Μπολτσάνο | |
| Έκταση | 111,36 km²[1] | |
| Υψόμετρο | 1.154 μέτρα | |
| Πληθυσμός | 8.052 (1 Ιανουαρίου 2023)[2] | |
| Ταχ. κωδ. | 39054 | |
| Τηλ. κωδ. | 0471 | |
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
 Σχετικά πολυμέσα | ||
Το Ρενόν (ιταλικά: Renon, προφέρεται: [reˈnon]) ή Ρίτεν (γερμανικά: Ritten[3], προφέρεται: [ˈrɪtn̩]) είναι πόλη της βόρειο-ανατολικής Ιταλίας με 7.597 κατοίκους στην Αυτόνομη επαρχία του Μπολτσάνο και στις Δολομίτικες Άλπεις.
Βρίσκεται κοντά και συνορεύει με την πρωτεύουσα της επαρχίας, Μπολτσάνο, και την κωμόπολη Σαρεντίνο. Διαθέτει το γνωστότερο τελεφερίκ στην επαρχία και την διασχίζει ο ποταμός Ισάρκο. Το 95,96% των κατοίκων έχει μητρική γλώσσα τα Γερμανικά, 3,77% τα Ιταλικά κι ένα 0,26% τα Λαδινικά.[4]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όνομα της κωμόπολης μαρτυρείται πρώτη φορά το 871 - 875[5] , με το όνομα Ritena το 1027 , Ritine το 1160 και το 1180. Το όνομα πιστεύεται ότι προέρχεται από τη λατινική καθομιλουμένη και το retinone, πιθανώς από την προ-ρωμαϊκό.[6][7]
Η πόλη κατά το μεσαίωνα ήταν ένας ενδιάμεσος σταθμός του περάσματος του Μπρέννερο που συνέδεε τη Γερμανία με την Ιταλία. Η οδός αυτή λεγόταν "Kaiserweg"[8] δηλαδή αυτοκρατορική επειδή από αυτή είχαν ταξιδέψει και δύο αυτοκράτορες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της είχαν παραχωρήσει το προνόμιο το 1179. Στην κωμόπολης χτίστηκε τον 14ο αιώνα το Kuntersweg από τον Heinrich Kunter.[9]
Προσωπικότητες που συνδέονται με την Ρίτεν
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ο Πέτερ Μάυρ (Peter Mayr) εθνικός ήρωας της Αυστρίας που γεννήθηκε εδώ.
- Ο Σίγκμουντ Φρόιντ, ο οποίος έγραψε τα μέρη του "Τοτέμ και Ταμπού" (Totem und Tabu-Totem e tabù) κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο ξενοδοχείο Hotel Bemelmans-Post το 1911-12.
- Ο Ότο Φλάκε (Otto Flake) (1880-1963) Γερμανός συγγραφέας που έζησε εδώ.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it. - ↑ AA. VV., Dizionario di toponomastica. Storia e significato dei nomi geografici italiani , Milano, GARZANTI, 1996, p. 534.
- ↑ Astat informazioni Nr. 17 - 08/2002
- ↑ Theodor Bitterauf, Die Traditionen des Hochstifts Freising, Monaco, 1905-09, n. 912.
- ↑ Egon Kühebacher, Die Ortsnamen Südtirols und ihre Geschichte, vol. 1, Bolzano: Athesia, 1995, p. 362. ISBN 88-7014-634-0
- ↑ AA.VV., Nomi d'Italia. Novara, Istituto Geografico De Agostini, 2004.
- ↑ Cfr. Karl Schadelbauer, Das Etschtal als deutscher Kaiserweg, in Beiträge zur Geschichte Tirols, a cura di Erich Egg, Innsbruck 1971, pp. 101-112.
- ↑ Cfr. Norbert Mumelter, Der Kuntersweg - die Überwindung der Eisackschlucht »zwischen Botzen und Trostperch«, Bolzano, 1984.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Fritz Dörrenhaus, Hans Becker, Der Ritten und seine Erdpyramiden. Vergleichende Betrachtung der Entstehung von Erdpyramiden in verschiedenen Klimagebieten der Erde (Kölner geographische Arbeiten, 17), Wiesbaden, 1966.
- Francesco Pozzato, Il trenino del Renon, Padova, Duegi Ed., 1998.
- Beatrix Unterhofer, Hans von Hoffensthal – ein Leben in der Sommerfrische, Bolzano, Raetia, 1996. ISBN 88-7283-087-7.
- Sabine Waibl, Bozner Villen und Rittner Landhäuser zwischen Historismus und Moderne, Innsbruck, Università degli Studi, 1997.
- Irmtraut Heitmeier, Der Ritten im frühen Mittelalter, in «Tiroler Heimat», 67, 2003, pp. 29–48.
- Inga Hosp, Ritten. Land und Leute am Berg, Bolzano, Tappeiner, 2005. ISBN 978-88-7073-362-4.
- Il Renon e la sua ferrovia, Bolzano, Athesia, 2007. ISBN 978-88-6011-079-4.
- Leo Andergassen, Kirchen am Ritten. Ein Kunstführer, Bolzano, Tappeiner, 2008. ISBN 978-88-7073-460-7.
