Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ρίτσαρντ Άνσντελ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρίτσαρντ Άνσντελ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Richard Ansdell (Αγγλικά)
Γέννηση11  Μαΐου 1815[1][2][3]
Λίβερπουλ
Θάνατος20  Απριλίου 1885[1][2][3]
Φάρνμπορο
Τόπος ταφήςκοιμητήριο Μπρούκγουντ
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςThe Blue Coat School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
χαράκτης
Ιστότοπος
www.richardansdell.co.uk
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

O Ρίτσαρντ Άνσντελ (αγγλ. Richard Ansdell, 11 Μαΐου 1815 – 20 Απριλίου 1885) ήταν Βρετανός ζωγράφος που ειδικεύθηκε στις απεικονίσεις ζώων και σκηνών της καθημερινής ζωής.[4]

Βίος και έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
«Η Νήσος Σκάι», πίνακας του Ρ. Άνσντελ
«Στο πηγάδι», πίνακας του Ρ. Άνσντελ (δεκαετία του 1870)

O Άνσντελ γεννήθηκε στο Λίβερπουλ και ο πατέρας του, που εργαζόταν στον λιμένα της πόλεως, πέθανε πρόωρα, με αποτέλεσμα ο μελλοντικός ζωγράφος να φοιτήσει σε ένα σχολείο για ορφανά. Είχε φυσική κλίση προς την τέχνη από μικρή ηλικία και μετά το σχολείο εργάσθηκε ως βοηθός ενός προσωπογράφου στο Τσάταμ του Κεντ και επίσης, μεταναστεύοντας στην Ολλανδία, πέρασε λίγο καιρό ζωγραφίζοντας διαφημιστικές πινακίδες.[4]

Παρουσίασε για πρώτη φορά έργα του στην Ακαδημία Τεχνών του Λίβερπουλ το 1835 και το επόμενο έτος άρχισε να σπουδάζει εκεί. Τα θέματα των πινάκων του, σκηνές με ζώα και από την αγροτική ζωή, αποδείχθηκαν δημοφιλή και σύντομα προσέλκυσαν εύπορους πελάτες.[5] Το 1840 έγινε η πρώτη έκθεση έργων του στη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών του Λονδίνου, με τους πίνακες «Κυνήγι της χήνας» και «Αγρόκτημα στο Γκάλοουεϊ». Συνέχισε με έκθεση έργων του κάθε έτος στην Ακαδημία αυτή μέχρι το έτος του θανάτου του, ένα σύνολο 149 πινάκων.[4][6]

Τον Ιούνιο του 1841 νυμφεύθηκε τη Μαρία Ρόουμερ (Maria Romer) και απέκτησαν μαζί ένδεκα τέκνα. Το 1847 η οικογένεια μετεγκαταστάθηκε από το Λίβερπουλ στο Κένσινγκτον του Λονδίνου.

Το 1850 ο Άνσντελ άρχισε να συνεργάζεται σε πίνακες με τον τοπιογράφο Τόμας Κρέσγουικ. Συνεργάσθηκε επίσης με τον Γουίλιαμ Πάουελ Φριθ και τον Τζων Φίλιπ. Με τον τελευταίο ταξίδεψαν μαζί στην Ισπανία το 1856 και ζωγράφισαν μια σειρά θεμάτων από την ισπανική καθημερινή ζωή, όπως «Ο Ισπανός βοσκός» και «Ο δρόμος προς τη Σεβίλλη». Ο Άνσντελ πραγματοποίησε μόνος του και δεύτερο ταξίδι στην Ισπανία, το επόμενο έτος, για να ζωγραφίσει και άλλα έργα εκεί.

Το 1855 ο Άνσντελ κέρδισε ένα χρυσό μετάλλιο στην Παγκόσμια Έκθεση του 1855 στο Παρίσι για δύο έργα του («The Wolf Slyer» και «Taming the Drove»). Εκλέχθηκε εταίρος της Βασιλικής Ακαδημίας Τεχνών του Λονδίνου το 1870.[7]

Επί αρκετά έτη διατηρούσε μια εξοχική κατοικία στην παραλιακή πόλη Λύδαμ Σαιντ Ανς, στον Δήμο Φυλντ (Fylde), του οποίου ένα διοικητικό διαμέρισμα, το Άνσντελ, φέρει σήμερα το επώνυμο του ζωγράφου, καθιστώντας τον έτσι τον μοναδικό Άγγλο εικαστικό καλλιτέχνη στην ιστορία που έχει τιμηθεί με τον τρόπο αυτόν.

Ο Άνσντελ πέθανε στον Πύργο Κόλινγουντ, στο Φρίμλυ, κοντά στο Φάρνμπορω του Χάμπσιρ, λίγο προτού συμπληρώσει το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας του.[8] Τάφηκε στο Κοιμητήριο του Μπρούκγουντ.

Το έργο του Ρίτσαρντ Άνσντελ έχουν συγκριθεί με το παρόμοιας θεματικής έργο του Έντγουιν Λάνσηρ, αν και η γενική γνώμη των κριτικών τέχνης είναι ότι, παρότι δημοφιλή, τα έργα του Άνσντελ δεν είχαν τη συναισθηματική επίδραση των έργων του τελευταίου.

Μπορεί τα περισσότερα έργα του καλλιτέχνη να έχουν αγροτικό θέμα, ωστόσο ανάμεσα στα γνωστότερα έργα του είναι «Η μάχη» (1847) και «Η μάχη για τη σημαία» (1848), που απεικονίζει την απόσπαση της γαλλικής σημαίας στη Μάχη του Βατερλώ από τον λοχία Ewart του συντάγματος ιππικού Σκοτς Γκρέυζ.[7] Το τελευταίο το ζωγράφισε δύο φορές, με τον έναν πίνακα να βρίσκεται στο Νοσοκομείο του Τσέλση και τον άλλο σε μακροχρόνιο δάνειο στο Κάστρο του Εδιμβούργου. Επίσης ένα από τα καλύτερα έργα του θεωρείται «Ο θάνατος του Σερ Γουίλιαμ Λάμπτον στη μάχη του Μάρστον Μουρ» (1842).

Η φήμη του Άνσντελ ήταν ενός σκληρά εργαζόμενου, αλλά κάποτε και υπερόπτη καλλιτέχνη. Π.χ. μια φορά είχε αρνηθεί να ζωγραφίσει τα σκυλιά της Βασίλισσας Βικτωρίας αν δεν του τα έφερναν στο ατελιέ του, και από τότε δεν έλαβε πια καμιά άλλη παραγγελία από τον βασιλικό οίκο.

Οι μεγαλύτερες δημόσιες συλλογές έργων του Άνσντελ στη Μεγάλη Βρετανία βρίσκονται στην Πινακοθήκη Γουόκερ του Λίβερπουλ, στη Συλλογή Τέχνης του Λύδαμ Σαιντ Ανς και στο Μουσείο Χάρις του Πρέστον.[9]


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 2001. Ανακτήθηκε στις 23  Αυγούστου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «Richard Ansdell» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00005493. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6r51429. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 «Richard Ansdell». richardansdell.co.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2017. 
  5. ↑ Barringer κ.ά. (1985), σελ. 195
  6. ↑ Δείτε το έργο του Walford.
  7. ↑ 7,0 7,1 Chisholm 1911.
  8. ↑ «The Late Richard Ansdell, RA», Manchester Guardian, 21 Απριλίου 1885, σελ. 5
  9. ↑ Christopher Wright· Catherine May Gordon· Mary Peskett Smith (2006). British and Irish Paintings in Public Collections: An Index of British and Irish Oil Paintings by Artists Born Before 1870 in Public and Institutional Collections in the United Kingdom and Ireland. Yale University Press. , σσ. 69-70

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Barringer, Tim & Cowling, Mary & MacLeod, D. S. Paintings from the Reign of Victoria: The Royal Holloway Collection, London, εκδ. Frances Lincoln, 2008, σελ. 195
  • Meynell, Wilfrid: Some Modern Artists and Their Work, εκδ. Cassell, 1883, σσ. 218-224
  • Tο λήμμα «Άνστελλ Ριχάρδος» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 5, σελ. 797
  • Tο λήμμα «Ansdell, Richard» στο Dictionary of National Biography (1ο συμπλήρωμα), τόμ. 1, εκδ. Smith, Elder & Co., Λονδίνο 1901, σελ. 52
  • Richard Ansdell R.A., 1815-1885, a centenary exhibition, Πινακοθήκη Malcolm Innes, 1985
  • Todd, Arthur & Dibdin, E.R.: The life of Richard Ansdell, R.A.: with especial reference to his sojourn in Lytham, εκδ. Sherratt & Hughes, 1919
  • Walford, Edward: Representative Men in Literature, Science, and Art: Richard Andsell, Alfred William Bennett, Λονδίνο 1868
  •  
    Το παρόν λήμμα ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Ansdell, Richard» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 1 (11η έκδοση) Cambridge University Press 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ρίτσαρντ_Άνσντελ&oldid=10514758"