Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μπορίς Ντράνγκοφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Μπορίς Ντράνγκοφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση15  Μαρτίου 1872
Σκόπια
Θάνατος26  Μαΐου 1917[1]
Εριγώνας
Τόπος ταφήςΣκόπια
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΒουλγαρικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΒουλγαρικά
ΣπουδέςΒουλγαρικό Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης
Εθνικό Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο Βασίλ Λέφσκι
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςRayna Drangova
ΤέκναKiril Drangov
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςσυνταγματάρχης
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος και Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπορίς Στογιάνοβ Ντράνγκοφ (βουλγαρικά: Борис Стоянов Дрангов‎‎ - 15 Μαρτίου 1872-26 Μαΐου 1917) ήταν Βούλγαρος Συνταγματάρχης και στρατιωτικός εκπαιδευτής.

Ο Ντράνγκοφ γεννήθηκε στα Σκόπια της τουρκοκρατούμενης Μακεδονίας (νυν πρωτεύουσα της Βόρειας Μακεδονίας) και ήταν μέλος της οικογένειας ενός πλούσιου εμπόρου ξυλείας. Αποφοίτησε είτε από σχολείο της Βουλγαρικής Εξαρχίας είτε από το Βουλγαρικό Ανδρικό Γυμνάσιο της Θεσσαλονίκης. Το 1891, εγγράφτηκε στο Εθνικό Στρατιωτικό Πανεπιστήμιο του Βασίλ Λέβσκι στο Βασίλειο της Βουλγαρίας. Μετά από σύγκρουση με ένα αξιωματικό, στάλθηκε στο Λομ το 1894 - στην πόλη, ο Ντράνγκοφ συνάντησε τη μελλοντική σύζυγο του (επίσης από τη Μακεδονία) και έλαβε το αξίωμα του Ανθυπολοχαγού το 1895. Το 1899 έλαβε το βαθμό του υπολοχαγού.

Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Ίλιντεν το 1903, ο Ντράνγκοφ άφησε τον βουλγαρικό στρατό για να φθάσει στη Μακεδονία. Εκεί συγκέντρωσε ένα απόσπασμα από 120 άνδρες που συγκρούστηκε με τους Οθωμανούς στο Κράτοβο. Μετά την καταστολή της εξέγερσης, ο Ντράνγκοφ επέστρεψε στον στρατό και έλαβε τον βαθμό του Λοχαγού Ιππικού. Σπούδασε στην Ακαδημία του Γενικού Επιτελείου της Ρωσικής Αυτοκρατορίας στην Αγία Πετρούπολη - αποφοίτησε με τιμές το 1907 και επέστρεψε στη Βουλγαρία. Το 1910 έλαβε το αξίωμα του Ταγματάρχη και έγινε λέκτορας πολεμικών τακτικών στη Στρατιωτική Σχολή της Σόφιας.

Κατά τον Πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο του 1912-1913, ο Ντράνγκοβ ηγήθηκε μιας ταξιαρχίας στο θρακικό μέτωπο και νίκησε τους Οθωμανούς στις μάχες της Κάταλκα και της Ανδριανούπολης. Κατά τον Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο, συγκρούστηκε με τους Σέρβους στην Κορυφή Μπούμπλιακ. Τον Φεβρουάριο του 1915 έλαβε τον βαθμό του Αντισυνταγματάρχη. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ντράνγκοφ ανέλαβε την ηγεσία ενός συντάγματος που αποτελείτο από ανεκπαίδευτους Βούλγαρους της Μακεδονίας. Υπό την ηγεσία του, το σύνταγμα έγινε αξιόμαχη μονάδα και πολέμησε στο Καλίμαντσι, στο Κοτσάνι και στο Στιπ. Επίσης, ο Ντράνγκοφ πολέμησε στο ρουμανικό μέτωπο στη Δοβρουτσά πριν επιστρέψει στη Μακεδονία, όπου η μονάδα του φρουρούσε τον ποταμό Τσέρνα. Στις 26 Μαΐου 1917, κατά τη διάρκεια κανονιοβολισμού, ο Ντράνγκοφ τραυματίστηκε και υπέκυψε στα τραύματα του το απόγευμα.

Ο Ντράνγκοφ κηδεύτηκε στην αυλή της εκκλησίας του Αγίου Δημητρίου στα Σκόπια. Αργότερα, τα λείψανα του μεταφέρθηκαν από τις σερβικές αρχές σε κοινό νεκροταφείο. Προήχθη μεταθανάτια σε συνταγματάρχη από τον Βουλγαρικό Στρατό.

Στη Βουλγαρία, τρία χωριά έχουν ονομαστεί προς τιμήν του Ντράνγκοφ - το Ντράνγκοβο (επαρχία Καρντζάλι), το Ντράνγκοβο (επαρχία Μπλαγκόεβγκραντ) και το Ντράνγκοβο (επαρχία Πλόβντιβ). Η Κορυφή Ντράνγκοφ στα Υψώματα Μπρέζνικ στο Νησί Γκρίνβιτς της Ανταρκτικής επίσης έλαβε το όνομα του.

  • Шишков, К., Полковник Борис Дрангов — избрани произведения, Военно издателство, София, 1985.
  • Шишков, К., Преподавателят майор Борис Дрангов., „Военнисторически сборник“, 1985, № 5.
  • Недев, Светлозар, Командването на българската войска през войните за национално обединение, Военноиздателски комплекс „Свети Георги Победоносец“, София, 1993, стр. 181.
  • Борис Дрангов. Сборник материали и научни изследвания. София, 1993.
  • Карнфилов, Ефрем. Борис Дрангов в: Ефрем Каранфилов, „Българи“, София, 1980.
  • Узунов, Христо. Полковник Борис Дрангов, „Армейски преглед“, 1986, №10.
  • Sega newspaper of 8 November 2005