Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καλαβρία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καλαβρία

(Έμβλημα)

(Σημαία)
Εικόνα
Η Καλαβρία από δορυφόρο
Διοικητικές πληροφορίες
Χώρα    Ιταλία
Πρωτεύουσα   Καταντζάρο
Πρόεδρος   Αντονίνο Σπίρλι (υπηρ.)
Περιοχή
Έκταση   15.080 χλμ²
Πληθυσμός   1.9544.03 (30-10-2012)
Άλλες πληροφορίες
Ζώνη ώρας   UTC+1
Τοποθεσία
Χάρτης
Χάρτης
Χάρτης της περιφέρειας διαιρεμένης σε επαρχίες
Επίσημη ιστοσελίδα

Η Καλαβρία (Στα ιταλικά: Calabria) είναι περιφέρεια της Ιταλίας στα νότια της χώρας. Στο Βορρά συνορεύει με την περιφέρεια της Μπαζιλικάτα και στο νότο με τη Σικελία. Η περιοχή καλύπτει 15.080 τ.χλμ. και έχει πληθυσμό περίπου 2 εκατομμυρίων. Η πρωτεύουσα είναι το Καταντζάρο (Catanzaro).

Εθνικό πάρκο Πολίνο

Η Καλαβρία είναι μια μακριά και στενή χερσόνησος στα νότια της Ιταλίας. Νότια και δυτικά περιβάλλεται από το Ιόνιο Πέλαγος και την Τυρρηνική θάλασσα ενώ ανατολικά χωρίζεται από την υπόλοιπη Ιταλία από τον ορεινό όγκο του Μόντε Πολίνο[1]. Το 42% της περιοχής της Καλαβρίας, που αντιστοιχεί σε 15.080 τ.χλμ., είναι ορεινό, το 49% ημιορεινό, ενώ οι πεδινές εκτάσεις καταλαμβάνουν μόνο το 9% του εδάφους της περιοχής. Είναι χωρισμένη από τη Σικελία από το Στενό της Μεσσήνης, όπου το πιο στενό σημείο μεταξύ Κάπο Πελόρo στη Σικελία και την Πούντα Πέζο στην Καλαβρία είναι μόνο 3,2 χιλιόμετρα.

Μεγαλύτερες πόλεις είναι το Καταντζάρο, η Κοζέντσα, το Ρέτζιο ντι Καλάμπρια, ο Κρότωνας, η Λόκρι, η Πάολα κι άλλες μικρότερες κωμοπόλεις[1].

Η Μεγάλη Ελλάδα το 280

Οι πρώτοι που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή ήταν οι Πελασγοί Οίνωτρες από την Αρκαδία. Σύμφωνα με την Αρχαία ελληνική μυθολογία γενάρχης τους ήταν ο Οίνωτρος ένας από τους 50 γιους του Λυκάωνα που μετανάστευσε στην περιοχή από την πατρίδα του. Ο αδελφός του Πευκέτιος γενάρχης των Πευκέτιων στην γειτονική Απουλία συνόδευσε τον Οίνωτρο την ίδια εποχή. Οι Έλληνες χρησιμοποίησαν αργότερα την λέξη "Ιταλοί" από το όνομα ενός θρυλικού βασιλιά των Οίνωτρων τον Ιταλό. Οι Έλληνες αρχικά έλεγαν "Ιταλούς" μόνο τους κατοίκους της Καλαβρίας, αργότερα το όνομα επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Ιταλική χερσόνησο.[2][3][4][5][6]

Στην περιοχή της Καλαβρίας ζούσαν ιθαγενείς λαοί (Bretti ή Bruzii) όταν εδώ ήρθαν και δημιούργησαν αποικίες οι Έλληνες. Οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν κυρίως στις ακτές και η πρώτη πόλη που ίδρυσαν ήταν το Ρήγιο, μετά η Σύβαρις και ο Κρότωνας. Τον 3ο αιώνα η Καλαβρία κατακτήθηκε από ένα παρακλάδι των Λουκανών οι οποίοι με την σειρά τους ίδρυσαν και νέες πόλεις με πρώτη την Κονσέτσα. Οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την περιοχή τον 3ο π.Χ. αιώνα. Κατά τον Μεσαίωνα αποτέλεσε τμήμα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Από το 1060 κατακτήθηκε από τους Νορμανδούς και αποτέλεσε τμήμα του Βασιλείου των δύο Σικελιών και του Βασιλείου της Νάπολης. Το 1861, μαζί με τον Βασιλείο των δύο Σικελιών, ενώθηκε με την Βόρεια Ιταλία.

Τον 16ο και 17ο αιώνα πραγματοποιήθηκε εκ νέου εγκατάσταση Ελλήνων και κυρίως μετά την οθωμανική κατάκτηση της Ελλάδας Έλληνες μετανάστευσαν στην Καλαβρία. Πιστεύεται ότι η Ντραγκέτα , η τοπική μαφία, προέρχεται από αυτούς τους μετανάστες και τις παραδόσεις τους όπως η βεντέτα[7].

Μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, η νότια Ιταλία ήταν από τις φτωχότερες περιφέρειες της Ευρώπης, η Καλαβρία αποτέλεσε βασική πηγή για την ιταλική διασπορά των αρχών του 20ού αιώνα. Πολλοί Καλαβροί κινήθηκαν προς τα βιομηχανικά κέντρα της βόρειας Ιταλίας, της υπόλοιπης Ευρώπης, την Αυστραλία και την Αμερική (κυρίως Αργεντινή, Βραζιλία, Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες). Παρά το γεγονός ότι το κατά κεφαλήν εισόδημα εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλότερο από εκείνο της βόρειας και κεντρικής Ιταλίας, πλησιάζει πλέον το Ευρωπαϊκό μεσαίο όρο[8].

Στην Καλαβρία παρόλο του ότι επίσημη γλώσσα είναι τα Ιταλικά ομιλούνταν πολλές διάλεκτοι ειδικά πριν την ενοποίηση με την Ιταλία. Αυτές οι διάλεκτοι ήταν η Γραικάνικη ή Γκρίκο, η Ναπολιτάνικη, η Οσιτανική, η Σικελική και Αρβανίτικα όπου είχαν εγκατασταθεί Αρβανίτες.

Η πλειονότητα των κατοίκων είναι Ρωμαιοκαθολικοί αλλά υπάρχουν και ορθόδοξοι, υπάρχουν βυζαντινές ορθόδοξες εκκλησίες σε χωριά γραικάνικα. Υπάρχει και μια μικρή κοινότητα Ευαγγελικών. Ο διάσημος άγιος στην Καλαβρία και ο προστάτης της περιοχής είναι ο Άγιος Φραγκίσκος από την Πάολα.

Όταν περιγράφεται η γεωλογία της Καλαβρίας συνήθως αναφέρεται "το γεωλογικό τόξο της Καλαβρίας», που εκτείνεται από το νότιο τμήμα της περιφέρειας Μπασιλικάτα έως στα βορειοανατολικά της Σικελίας. Τα πετρώματα στην περιοχή της Καλαβρίας είναι του Παλαιοζωικού και καλύπτονται από νεογενή ιζήματα. Μελέτες έχουν δείξει ότι τα πετρώματα αυτά κυριαρχούν τα Απέννινα και τη Σικελία[9].

Η περιοχή είναι σεισμικά και ηφαιστειακά υψηλής δραστικότητας. Μερικοί συγγραφείς πιστεύουν ότι η διαδικασία της καταβύθισης της πλάκας της ανδριατικής σε αυτή της Αφρικής είναι ακόμη σε εξέλιξη, η οποία είναι ένα θέμα συζήτησης (van Dijk & Scheepers, 1995) [10].

Το λιμάνι της Τζιόια Τάουρο

Η κύρια καλλιέργεια στην Καλαβρία είναι η ελιά, που αντιπροσωπεύει το 29,6% της ΧΓΕ και το 70% των καλλιεργειών. Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία των γεωργικών εκμεταλλεύσεων (137.938 μονάδες σε ένα σύνολο 194.600) παράγουν ελιές [11]. Στον βιομηχανικό τομέα κύριος κλάδος είναι οι βιομηχανίες τροφίμων ,ποτών και καπνός [11].

Τα κύρια λιμάνια της Καλαβρίας είναι το Ρέτζιο Καλάμπρια (Ρήγιο) και το Τζιόια Τάουρο. Το Ρήγιο είναι εξοπλισμένο με πέντε αποβάθρες φόρτωσης με μήκος 1.530 μέτρα. Το Τζιόια Τάουρ έχει επτά αποβάθρες φόρτωσης με 4646 μέτρα. Είναι το μεγαλύτερο στην Ιταλία και το έβδομο μεγαλύτερο λιμάνι εμπορευματοκιβωτίων στην Ευρώπη[12], με διακίνηση το 2007 3,7 εκατομμύρια TEU [13] από περισσότερα από 3.000 πλοία.

Η περιοχή εξυπηρετείται από δύο εθνικές οδούς κατά μήκος των ακτών και τον αυτοκινητόδρομο Α3, ο οποίος συνδέει το Σαλέρνο και το Ρήγιο κατά μήκος της παλιάς εθνικής οδού στην ενδοχώρα. Στην Καλαβρία, υπάρχουν δύο κύρια αεροδρόμια ένα στο Lamezia Terme και το άλλο στο Ρήγιο[11].

Διοικητική διαίρεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Καλαβρία διοικητικά χωρίζεται σε πέντε (5) επαρχίες :

Provinces of Calabria.
Provinces of Calabria.
επαρχία πληθυσμός
Καταντζάρο 368,318
Κοζέντσα 734,260
Κροτόνε 174,076
Ρέτζο-Καλάμπρια 565,813
Βίμπο Βαλέντια 166,760

Στις τελευταίες περιφερειακές εκλογές, στις 26 Ιανουαρίου 2020, εξελέγη πρόεδρος η Τζόλε Σαντέλι και ο κεντροδεξιός συνασπισμός της, με ποσοστό άνω του 55% των ψήφων.[14] Η Σαντέλι απεβίωσε εν ενεργεία σε ηλικία 51 ετών στις 15 Οκτωβρίου 2020. Έκτοτε υπηρεσιακός πρόεδρος είναι ο Αντονίνο Σπίρλι.[15]

  1. 1,0 1,1 Tim Jepson, National Geograrhic Traveler, τουριστικός οδηγός : Ιταλία, έκδοση για την ελληνική γλώσσα : Δημοσιογραφικός οργανισμός Λαμπράκη, Αθήνα 2001, ISBN 960 8162 19 Χ
  2. Antonio Luce (25 January 2011). "italian travel team Calabria – Italy Travel Guide"
  3. Inc., Dante Alighieri Society of Massachusetts. "Dante Alighieri Society of Massachusetts: A Concise History of Italy". Archived from the original on 11 June 2016. Retrieved 23 April 2016
  4. https://www.intowine.com/cir%C3%B2-wine-calabria-toe-boot-southern-italy
  5. https://www.consiglioregionale.calabria.it/hp4/pubblicazioni/GuidaConsiglio_En.pdf
  6. Coulter, Cornelia C. (1 January 1942). "Review of Calabria: The First Italy". Classical Philology. 37 (2): 223–225
  7. «Can Calabria Be Saved?». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2011. 
  8. «Eurostat 2006» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2011. 
  9. van Dijk, J.P., Bello, M., Brancaleoni, G.P., Cantarella, G., Costa, V., Frixa, A., Golfetto, F., Merlini, S., Riva, M., Toricelli, S., Toscano, C., and Zerilli, A. (2000, a); A new structural model for the northern sector of the Calabrian Arc. Tectonophysics, 324, 267-320.
  10. van Dijk, J.P., and Scheepers, P.J.J. (1995); Neogene rotations in the Calabrian Arc. Implications for a Pliocene-Recent geodynamic scenario for the Central Mediterranean. Earth Sci. Rev., 39, 207-246.
  11. 11,0 11,1 11,2 «Portraits of the Regions». DG REGIO of the European Commission. Μαρτίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2010. 
  12. «World Port Rankings 2005». American Association of Port Authorities. 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 2008.  Unknown parameter |month= ignored (βοήθεια)
  13. Van Marle, Gavin (2008-01-31). «Europe Terminals stretched to limit». Lloyds List Daily Commercial News: σελ. 8–9. 
  14. Vergine, Stefano (2020-01-27). «Salvini down, but not out in Italy regional poll» (στα αγγλικά). EUobserver. https://euobserver.com/political/147274. Ανακτήθηκε στις 2020-01-27. 
  15. rulers.org

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Συντεταγμένες: 38°53′30.48″N 16°35′58.2″E / 38.8918000°N 16.599500°E / 38.8918000; 16.599500