Μετάβαση στο περιεχόμενο

Επικίνδυνη αποστολή (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Επικίνδυνη Αποστολή (ταινία))
Επικίνδυνη αποστολή
Mission: Impossible
ΣκηνοθεσίαΜπράιαν Ντε Πάλμα[1][2][3]
ΠαραγωγήΤομ Κρουζ και Paula Wagner
ΣενάριοΝτέιβιντ Κόεπ[4] και Ρόμπερτ Τάουν[4]
Βασισμένο σεΕπικίνδυνες Αποστολές[5]
ΠρωταγωνιστέςΤομ Κρουζ[1][2][3], Τζον Βόιτ[1][2][3], Εμμανουέλ Μπεάρ[2][6][7], Χένρι Τσέρνι[1][2][3], Ζαν Ρενό[1][2][3], Βινγκ Ρέιμς[1][2][3], Κριστίν Σκοτ Τόμας[1][2][4], Βανέσα Ρέντγκρεϊβ[1][2][3], Ντέιλ Ντάι[1][2][3], Εμίλιο Εστέβες[3][7][8], Μαρτσέλ Γιούρες, Ρολφ Σάξον[7], Ινγκεμπόργκα Νταπκουνάιτε[9], Marek Vašut[9], Karel Dobrý[9], Jiřina Třebická[9], Garrick Hagon[9] και Αντρέας Βισνιέβσκι[9]
ΜουσικήΝτάνι Έλφμαν
ΦωτογραφίαΣτίβεν Χ. Μπούρουμ
ΜοντάζΠολ Χερς
ΕνδυματολόγοςΠένι Ρόουζ
Εταιρεία παραγωγήςParamount Pictures[10] και Cruise/Wagner Productions
ΔιανομήParamount Pictures, UIP-Dunafilm, Netflix και iTunes
Πρώτη προβολή22  Μαΐου 1996 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Καναδάς)[11], 8  Αυγούστου 1996 (Γερμανία)[12] και 5  Ιουλίου 1996 (Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία και Ισπανία)[11]
Διάρκεια105 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
ΈπεταιΕπικίνδυνη Αποστολή 2
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Επικίνδυνη αποστολή (αγγλικά: Mission: Impossible) είναι αμερικανική κατασκοπική ταινία δράσης[13] σε σκηνοθεσία Μπράιαν Ντε Πάλμα και με παραγωγό και πρωταγωνιστή τον Τομ Κρουζ. Συνέχεια τόσο της αρχικής ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς όσο και της ομώνυμης συνέχειας της σειράς (που διαδραματίζεται έξι χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης), η ταινία αποτελεί την πρώτη της κινηματογραφικής σειράς Επικίνδυνη αποστολή. Η πλοκή ακολουθεί τον Ίθαν Χαντ και την αποστολή του να αποκαλύψει «τον χαφιέ» που τον έχει παγιδεύσει για τις δολοφονίες των περισσότερων από την ομάδα του στις Δυνάμεις Επικίνδυνων Αποστολών (ΔΕΑ).

Οι εργασίες στο σενάριο είχαν ξεκινήσει νωρίς με τον σκηνοθέτη Σίντνεϊ Πόλακ, προτού έρθουν οι Ντε Πάλμα, Στίβεν Ζάιλιαν, Ντέιβιντ Κουπ και Ρόμπερτ Τάουν. Η Επικίνδυνη αποστολή μπήκε στην προπαραγωγή χωρίς σενάριο για γυρίσματα: ο Ντε Πάλμα επινόησε αρκετές σεκάνς δράσης, αλλά ο Κουπ και ο Τάουν ήταν δυσαρεστημένοι με την ιστορία που οδήγησε σε αυτά τα γεγονότα. Τα μέλη του συγκροτήματος των U2, Λάρι Μούλεν και Άνταμ Κλέιτον, έγραψαν μια χορευτική εκδοχή του πρωτότυπου μουσικού θέματος, η οποία έγινε επιτυχία στις ΗΠΑ (λαμβάνοντας πιστοποίηση χρυσού δίσκου) και σε άλλες έξι χώρες και προτάθηκε για βραβείο Γκράμι για την καλύτερη ποπ ενόργανη απόδοση.

Η Επικίνδυνη αποστολή σημείωσε εμπορική επιτυχία, και έγινε τελικά η ταινία με τις τρίτες περισσότερες εισπράξεις το 1996, και είχε κυρίως θετική ανταπόκριση από τους κριτικούς. Η επιτυχία της γέννησε τη σειρά ταινιών Mission: Impossible.

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Τζιμ Φελπς και η τελευταία του ομάδα της ΔΕΑ, που μόλις είχαν ολοκληρώσει άλλη μια αποστολή στο Κίεβο, στέλνονται στην Πράγα για να εμποδίσουν τον αδίστακτο πράκτορα Αλεξάντερ Γκολίτσιν να κλέψει τη λίστα ανεπίσημων πρακτόρων της CIA. Ωστόσο, η αποστολή αποτυγχάνει απροσδόκητα μετά την κλοπή της λίστας. Ο Τζακ, ο οποίος είναι κρυμμένος πάνω από ένα ασανσέρ, σκοτώνεται όταν δυσλειτουργεί μυστηριωδώς και η προεξοχή του φρένου έκτακτης ανάγκης λιώνει το πρόσωπό του. Η κάμερα του Φελπς δείχνει ένα όπλο να τον πυροβολεί και πέφτει από τη γέφυρα. Η Χάνα μπαίνει στο αυτοκίνητο όπου βρισκόταν η Κλερ όταν ανατινάζεται ξαφνικά, σκοτώνοντάς την. Η Σάρα ακολουθεί τον Γκόλιτσιν και τον βρίσκει να δολοφονημένο από κάποιον αόρατο, ο Χαντ τη βρίσκει μαχαιρωμένη θανάσιμα και εκείνη πεθαίνει στην αγκαλιά του, με τον Γκόλιτσιν να πεθαίνει και αφήνοντας τον Ίθαν Χαντ ως τον μοναδικό επιζώντα. Ενώ ο διευθυντής της ΔΕΑ, Γιουτζίν Κίτριτζ τον ενημερώνει, ο Χαντ συνειδητοποιεί ότι μια άλλη ομάδα της ΔΕΑ τον παρακολουθεί και τον παρακολουθεί επί του παρόντος και μαθαίνει ότι η αποστολή ήταν μια οργάνωση για να δελεάσει έναν χαφιέ μέσα στη ΔΕΑ, ο οποίος πιστεύεται ότι συνεργάζεται με έναν έμπορο όπλων ονόματι «Μαξ». μέρος του «Ιώβ 314» (Job 314). Ο Χαντ, συνειδητοποιώντας ότι ο Κίτριτζ υποπτεύεται ότι είναι ο χαφιές καθώς είναι ο μόνος επιζών, δραπετεύει χρησιμοποιώντας εκρηκτική τσίχλα που του έδωσε ο Τζακ πριν από την αποστολή.

Αφού επέστρεψε στο κρησφύγετο στην Πράγα, ο Χαντ συνειδητοποιεί ότι το «Job 314» στην πραγματικότητα αναφέρεται στο εδάφιο της Αγίας Γραφής Ιώβ 3:14, με το «Ιώβ» να είναι το κωδικό όνομα του χαφιέ. Η Κλαιρ, η σύζυγος του Φελπς και συνάδελφος πράκτορας της ομάδας που πιστεύεται ότι σκοτώθηκε στη βομβιστική επίθεση, φτάνει στο κρησφύγετο, εξηγώντας ότι γλίτωσε από τη βομβιστική επίθεση στο αυτοκίνητο αφότου ο Φελπς ματαίωσε την αποστολή. Ο Χαντ κανονίζει μια συνάντηση με τον έμπορο όπλων Μαξ για να την προειδοποιήσει ότι η λίστα ανεπίσημων πρακτόρων που έχει είναι ψεύτικη και εξοπλισμένη με συσκευή παρακολούθησης. Η Μαξ επιλέγει να τον πιστέψει και δραπετεύουν μαζί τη στιγμή που ο Κίτριτζ και η άλλη ομάδα της ΔΕΑ, ακολουθώντας τη συσκευή παρακολούθησης, κάνουν έφοδο στο διαμέρισμα της Μαξ. Ο Χαντ υπόσχεται στη Μαξ να της δώσει την πραγματική λίστα με αντάλλαγμα 10 εκατομμύρια δολάρια και την ταυτότητα του Ιώβ.

Ο Χαντ και η Κλερ στρατολογούν δύο αποκηρυγμένους πράκτορες της ΔΕΑ: τον χάκερ Λούθερ Στίκελ και τον πιλότο ελικοπτέρου Φραντς Κρίγκερ. Διεισδύουν στα κεντρικά γραφεία της CIA στο Λάνγκλεϊ, κλέβουν την αυθεντική λίστα αποφεύγοντας τον εντοπισμό και δραπετεύουν στο Λονδίνο. Ο Κρίγκερ έλαβε τη λίστα από τον Χαντ, αλλά ο Ίθαν συνειδητοποιεί ότι δεν είναι αξιόπιστος, τον εξαπατά με δόλο και τον ξεγελάει για να του την επιστρέψει, πριν παραδώσει τη λίστα στον Στίκελ για φύλαξη. Η Κλερ λέει στον Χαντ ότι αναλαμβάνει την πλήρη ευθύνη καθώς ήταν δική της ιδέα να τον προσλάβει. Ο Κίτριτζ ανταποδίδει την κλεμμένη λίστα βάζοντας τη μητέρα και τον θείο του Χαντ να συλληφθούν ψευδώς για διακίνηση ναρκωτικών. Αφού έμαθε για τις συλλήψεις τους, ο Χαντ επικοινωνεί μαζί του από ένα καρτοτηλέφωνο, επιτρέποντας σκόπιμα στη ΔΕΑ να εντοπίσει την κλήση και ειδοποιώντας τους για την τοποθεσία του. Μετά το τηλεφώνημα, ο Τζιμ Φελπς επανέρχεται απροσδόκητα. Ο Φελπς αφηγείται ότι επέζησε από τον πυροβολισμό, κατονομάζοντας τον Κίτριτζ ως χαφιέ. Ο Χαντ, ωστόσο, είχε ήδη καταλάβει ότι ο Φελπς είναι ο χαφιές αναλύοντας τη Βίβλο που χρησιμοποιούσε ο Φελπς για να επικοινωνήσει με τον Μαξ έχοντας μια σφραγίδα των Γεδεωνιτών που ο Φελπς πήρε από το Drake Hotel του Σικάγο κατά την προηγούμενη αποστολή. Ο Χαντ, που προσποιείται ότι πιστεύει τον Φελπς, αντιλαμβάνεται πώς πρόδωσε και σκότωσε τους συνεργάτες του - συνειδητοποιώντας ότι ο Φελπς σκότωσε τον Τζακ και μετά προσποιήθηκε ότι τον πυροβόλησαν, ενώ ο Κρίγκερ μαχαίρωσε τη Σάρα και τον Γκόλιτσιν και ο Φελπς ή η Κλερ ανατίναξαν το αυτοκίνητο της Χάνα. Αργότερα ο Χαντ κανονίζει με την Μαξ να ανταλλάξουν τη λίστα στο τρένο TGV για το Παρίσι, προσκαλώντας παράλληλα τον Κίτριτζ στη συνάντηση.

Στο τρένο, ο Χαντ δίνει τη λίστα στη Μαξ. Η Μαξ την επαληθεύει και στέλνει τον Χαντ στο βαγόνι αποσκευών όπου βρίσκονται τα χρήματα και ο Ιώβ. Εν τω μεταξύ, ο Στίκελ χρησιμοποιεί μια συσκευή παρεμβολής για να αποτρέψει τη Max από το να ανεβάσει τη λίστα στους διακομιστές της. Η Κλερ φτάνει στο βαγόνι αποσκευών, βρίσκει τον Φελπς και αποκαλύπτει ότι δούλευε μαζί του όλο το διάστημα ως συνωμότης, προδίδοντας τον Χαντ. Ωστόσο, ο Φελπς αποκαλύπτει ότι είναι ο Χαντ μεταμφιεσμένος. Όταν ο πραγματικός Φελπς φτάνει και παίρνει τα χρήματα υπό την απειλή του όπλου, ο Χαντ βάζει ένα ζευγάρι γυαλιά βίντεο που δείχνουν τον Φελπς ζωντανό στον Κίτριτζ και τον εκθέτει ως χαφιέ. Ο Φελπς απειλεί να πυροβολήσει τον Χαντ και αντ' αυτού σκοτώνει την Κλερ όταν αυτή προσπαθεί να τον αποτρέψει. Στη συνέχεια ο Φελπς ανεβαίνει στην οροφή του τρένου, όπου ο Κρίγκερ περιμένει με ένα ελικόπτερο για να τον βοηθήσει να δραπετεύσει. Καθώς ο Φελπς προσπαθεί να ανέβει στο ελικόπτερο χρησιμοποιώντας μια πρόσδεση, ο Χαντ το συνδέει με το τρένο, εμποδίζοντας τον Κρίγκερ να πετάξει μακριά και να αναγκάσει το ελικόπτερο να μπει στη σήραγγα της Μάγχης. Ενώ βρίσκεται στο τούνελ, ο Χαντ καταστρέφει το ελικόπτερο κολλώντας εκρηκτική τσίχλα στο παρμπρίζ, σκοτώνοντας τον Κρίγκερ και τον Φελπς. Ο Κίτριτζ αντιμετωπίζει τη Μαξ και ανακτά τη λίστα ανεπίσημων πρακτόρων από τον Στίκελ. Καθώς αυτός και ο Στίκελ επανέρχονται στη ΔΕΑ, ο Χαντ δεν είναι σίγουρος για την επιστροφή του στην ομάδα. Στην πτήση για το σπίτι, ένας συνοδός τον πλησιάζει και τον ρωτά, μέσω μιας κωδικοποιημένης φράσης, αν είναι έτοιμος να αναλάβει μια νέα αποστολή.

Διανομή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Τομ Κρουζ ως Ίθαν Χαντ, πράκτορας των Δυνάμεων Επικίνδυνων Αποστολών (ΔΕΑ) και πρωταγωνιστής της ταινίας.
  • Τζον Βόιτ ως Τζιμ Φελπς, πράκτορας της ΔΕΑ.
  • Εμμανουέλ Μπεάρ ως Κλαιρ Φελπς, σύζυγος του Φελπς και πράκτορας που δουλεύει για τη ΔΕΑ μαζί με τον Ίθαν.
  • Βινγκ Ρέιμς ως Λούθερ Στίκελ, χάκερ που δουλεύει στη ΔΕΑ μαζί με τον Ίθαν.
  • Βανέσα Ρεντγκρέιβ ως Μαξ, έμπορος όπλων που ψάχνει τη λίστα ανεπίσημων πρακτόρων.
  • Χένρι Τσέρλνι ως Γιουτζίν Κίτριτζ, διευθυντής της ΔΕΑ.
  • Ζαν Ρενό ως Φραντς Κρίγκερ, πιλότος ελικοπτέρου που εργάζεται για τον Φελπς και βοηθάει τον Ίθαν στο Λάγκλεϊ.
  • Κριστίν Σκοτ Τόμας ως Σάρα Ντέιβις, πράκτορας της ΔΕΑ που εργάστηκε με τον Ίθαν στη Πράγα.
  • Εμίλιο Εστέβες ως Τζακ Χάρμον, πράκτορας της ΔΕΑ που εργάζεται με τον Ίθαν στη Πράγα.
  • Ινγκεμπόργκα Νταπκουνάιτε ως Χάνα Γουίλιαμς, πράκτορας της ΔΕΑ που εργάζεται με τον Ίθαν στη Πράγα.
  • Ρολφ Σάξον ως Γουίλιαμ Ντόνλοου, αναλυτής της CIA στο Λάγκλεϊ.
  • Μαρτσέλ Γιούρες ως Αλεξάντερ Γκολίτσιν, πράκτορας της ΔΕΑ που κλέβει τη λίστα ανεπίσημων πρακτόρων στη Πράγα.
  • Αντρέας Βισνιέβσκι ως σύντροφος της Μαξ.
  • Άναμπελ Μούλιον ως αεροσυνοδός.
  • Όλεγκαρ Φεντόρο ως πράκτορας στο Κίεβο
  • Μόργκαν Ντίαρ ως Ντόναλντ Χαντ, θείος του Ίθαν.

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάπτυξη και γραφή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Paramount Pictures είχε τα δικαιώματα της τηλεοπτικής σειράς και προσπαθούσε για χρόνια να κάνει μια κινηματογραφική εκδοχή, αλλά δεν είχε καταφέρει να βρει τον τρόπο. Ο Τομ Κρουζ ήταν θαυμαστής της σειράς από μικρός και πίστευε ότι θα ήταν καλή ιδέα για ταινία.[14] Ο ηθοποιός επέλεξε την Επικίνδυνη αποστολή να είναι το εναρκτήριο έργο της νέας του εταιρείας παραγωγής και έπεισε την Paramount να συνεισφέρει με προϋπολογισμό ύψους 70 εκατομμυρίων δολαρίων.[15] Ο Κρουζ και η παραγωγός του συνεργάτης, Πόλα Βάγκνερ, δούλεψαν σε μια ιστορία με τον σκηνοθέτη Σίντνεϊ Πόλακ για μερικούς μήνες όταν ο ηθοποιός προσέλαβε τον Μπράιαν Ντε Πάλμα να σκηνοθετήσει.[16] Ενώ δούλευε στο Συνέντευξη με έναν βρικόλακα, ο Κρουζ συνάντησε τον Ντε Πάλμα κατά τη διάρκεια ενός δείπνου με τον Στίβεν Σπίλμπεργκ και εντυπωσιάστηκε από τη φιλμογραφία του, οπότε όταν επέστρεψε στο σπίτι, είδε όλες τις ταινίες του Ντε Πάλμα και πείσθηκε να προσλάβει τον Ντε Πάλμα για να σκηνοθετήσει την Επικίνδυνη αποστολή.[17] Είδαν από δύο προσχέδια σεναρίου που δεν άρεσαν σε κανέναν. Ο Ντε Πάλμα έφερε τους σεναριογράφους Στίβεν Ζάιλιαν, Ντείβιντ Κουπ και τελικά Ρόμπερτ Τάουν. Όταν δόθηκε στην ταινία το πράσινο φως, ο Κουπ απολύθηκε αρχικά με τον Ρόμπερτ Τάουν να είναι ο κύριος σεναριογράφος και ο Κουπ επανήλθε αργότερα.[18] Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, στόχος του σεναρίου ήταν «να εκπλήσσει συνεχώς το κοινό».[16] Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Κουπ πληρώθηκε ένα εκατομμύριο δολάρια για να ξαναγράψει ένα πρωτότυπο σενάριο των Γουίλαρντ Χάικ και Γκλόρια Κατς. Σύμφωνα με μια πηγή, υπήρχαν προβλήματα με τον διάλογο και την ανάπτυξη της ιστορίας. Ωστόσο, η βασική πλοκή παρέμεινε ανέπαφη.[19]

Η ταινία μπήκε στην προπαραγωγή χωρίς σενάριο που ήθελαν να χρησιμοποιήσουν οι κινηματογραφιστές.[16] Ο Ντε Πάλμα σχεδίασε τις σεκάνς δράσης, αλλά ούτε ο Κουπ ούτε ο Τάουν ήταν ικανοποιημένοι με την ιστορία που θα συμπεριελάμβανε αυτές τις σεκάνς. Ο Τάουν κατέληξε να βοηθήσει στην οργάνωση μιας αρχής, της μέσης και του τέλους για να κολλήσουν τις λεπτομέρειες της ιστορίας, ενώ ο Ντε Πάλμα και ο Κουπ εργάζονταν στην πλοκή.[16] Ο Ντε Πάλμα έπεισε τον Κρουζ να σκηνοθετήσει την πρώτη πράξη της ταινίας στην Πράγα, μια πόλη που σπάνια βρισκόταν στις ταινίες του Χόλιγουντ εκείνη την εποχή.[15] Σύμφωνα με πληροφορίες, τα στελέχη του στούντιο ήθελαν να διατηρήσουν τον προϋπολογισμό της ταινίας στα 40–50 εκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, ο Κρουζ ήθελε μια «μεγάλη, επιδεικτική ταινία δράσης» που ανέβασε τον προϋπολογισμό στα 62 εκατομμύρια ευρώ.[19] Η σκηνή που διαδραματίζεται σε ένα εστιατόριο με γυάλινους τοίχους με μια γιγάντια δεξαμενή με αστακούς στη μέση και τρεις τεράστιες δεξαμενές ψαριών πάνω ήταν ιδέα του Κρουζ.[15] Υπήρχαν 16 τόνοι σε όλες τις δεξαμενές και υπήρχε η ανησυχία ότι όταν εκραγούν, πολύ γυαλί θα πετούσε τριγύρω. Ο Ντε Πάλμα δοκίμασε τη σκηνή με έναν κασκαντέρ, αλλά δεν φαινόταν πειστική και ζήτησε από τον Κρουζ να το κάνει, παρά το ενδεχόμενο ο ηθοποιός να πνιγεί.[15]

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της σκηνής στη ληστεία στο θησαυροφυλάκιο όπου ο Κρουζ κρέμεται από ένα καλώδιο, ο Κρουζ έβαλε κέρματα στα παπούτσια του ως αντίβαρα για να παραμείνει επίπεδος.[20]

Ο Κρουζ ενέκρινε το σενάριο για μια αναμέτρηση που θα πραγματοποιηθεί πάνω σε ένα κινούμενο τρένο. Ο ηθοποιός ήθελε να χρησιμοποιήσει το διάσημα γρήγορο γαλλικό τρένο TGV[15] αλλά οι σιδηροδρομικές αρχές δεν ήθελαν να εκτελεστεί κανένα μέρος του ακροβατικού στα τρένα τους.[16] Όταν αυτό δεν ήταν πλέον πρόβλημα, οι ράγες δεν ήταν διαθέσιμες. Ο Ντε Πάλμα επισκέφτηκε σιδηροδρόμους σε δύο ηπείρους, προσπαθώντας να πάρει άδεια.[16] Ο Κρουζ έβγαλε τους ιδιοκτήτες τρένων για δείπνο και την επόμενη μέρα τους επετράπη να το χρησιμοποιήσουν.[15] Για την πραγματική σεκάνς, ο ηθοποιός ήθελε άνεμο τόσο δυνατό που θα μπορούσε να τον ρίξει από το τρένο. Ο Κρουζ δυσκολεύτηκε να βρει το κατάλληλο μηχάνημα για να δημιουργήσει την ταχύτητα του ανέμου που θα φαινόταν οπτικά ακριβής προτού θυμηθεί έναν προσομοιωτή που χρησιμοποιούσε ενώ εκπαιδεύτηκε ως αλεξιπτωτιστής. Το μοναδικό μηχάνημα του είδους του στην Ευρώπη εντοπίστηκε και αποκτήθηκε. Ο Κρουζ είχε να παράγει ανέμους έως και 140 μίλια την ώρα, ώστε να παραμορφώσει το πρόσωπό του.[15] Τα εξωτερικά πλάνα του τρένου γυρίστηκαν στη γραμμή Σάουθ Γουέστερν Λάιν της Γλασκώβης, μεταξύ Νίου Κάμνοκ, Ντάμφρις και Αννάν. Το μεγαλύτερο μέρος της σεκάνς, ωστόσο, γυρίστηκε στα στούντιο Pinewood της Αγγλίας σε μια σκηνή μπροστά σε μια μπλε οθόνη για να ψηφιοποιηθεί αργότερα από την ομάδα οπτικών εφέ της Industrial Light & Magic.[21]

Η ταινία παραδόθηκε στην ώρα τη και εντός προϋπολογισμού, κάτι σπάνιο στο Χόλιγουντ, με τον Κρουζ να κάνει τα περισσότερα από τα ακροβατικά του.[14] Αρχικά, υπήρχε μια περίπλοκη εναρκτήρια ακολουθία που εισήγαγε ένα ερωτικό τρίγωνο μεταξύ του Τζιμ Φελπς, της συζύγου του Κλερ και του Ίθαν Χαντ, το οποίο αφαιρέθηκε μετά από συμβουλή του Τζορτζ Λούκας επειδή έβγαζε το δοκιμαστικό κοινό «εκτός του είδους», σύμφωνα με τον Ντε Πάλμα.[16][22] Υπήρχαν φήμες ότι ο Κρουζ και ο Ντε Πάλμα δεν τα πήγαιναν καλά. Αυτές οι φήμες τροφοδοτήθηκαν όταν ο σκηνοθέτης έφυγε την τελευταία στιγμή από προγραμματισμένες συνεντεύξεις στα μέσα ενημέρωσης πριν από την κυκλοφορία της ταινίας στους κινηματογράφους.[14]

Μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία χρησιμοποιεί το πρωτότυπο «Theme from Mission: Impossible» του Λάλο Σίφριν. Ο Άλαν Σιλβέστρι αρχικά προσλήφθηκε για να γράψει την παρτιτούρα της ταινίας, αλλά η μουσική του απορρίφθηκε και αντικαταστάθηκε με νέα μουσική από τον συνθέτη Ντάνι Έλφμαν.[23] Σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ο Σιλβέστρι είχε γράψει και ηχογραφήσει περίπου 20 λεπτά μουσικής και η απόφαση να τον αντικαταστήσει πάρθηκε από τον παραγωγό Τομ Κρουζ μετά το τέλος των γυρισμάτων.[24] Ο Έλφμαν είχε μόνο λίγες εβδομάδες για να συνθέσει και να δημιουργήσει την τελική παρτιτούρα, η οποία χρησιμοποιούσε το θέμα «The Plot» του Σίφριν εκτός από το κύριο θέμα του, καθώς και νέα θέματα που συνέθεσε ο Έλφμαν για τους χαρακτήρες Ίθαν Χαντ, Κλερ και ΔΕΑ.

Τα μέλη του συγκροτήματος των U2, Λάρι Μούλεν και Άνταμ Κλέιτον, ήταν θαυμαστές του τηλεοπτικού σόου και γνώριζαν καλά την αρχική θεματική μουσική, αλλά ήταν νευρικοί σχετικά με την ανανέωση του θρυλικού θέματος του Σίφριν.[25] Ο Κλέιτον έφτιαξε τη δική του εκδοχή στη Νέα Υόρκη και ο Μούλεν έκανε τη δική του στο Δουβλίνο τα Σαββατοκύριακα μεταξύ των ηχογραφήσεων των U2. Οι δύο μουσικοί επηρεάστηκαν από τον Μπράιαν Ίνο και τον ήχο της ευρωπαϊκής χορευτικής σκηνής του άλμπουμ Passengers που ολοκληρώθηκε πρόσφατα. Επέτρεψαν στην Polygram να διαλέξει το αγαπημένο της, και ήθελαν και τα δύο. Σε ένα μήνα είχαν δύο εκδοχές του τραγουδιού και πέντε remix από DJs. Και τα επτά κομμάτια εμφανίστηκαν σε μια περιορισμένη έκδοση βινυλίου.[25]

Μάρκετινγκ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Apple Inc. είχε προώθηση 15 εκατομμυρίων δολαρίων που συνδέθηκε με την ταινία που περιελάμβανε ένα παιχνίδι, έντυπες διαφημίσεις και τηλεοπτικό σποτ με σκηνές από την τηλεοπτική εκπομπή που μετατράπηκε σε ταινία μεγάλου μήκους, πωλητές και προσφορές στο θέατρο, και τοποθέτηση προσωπικών υπολογιστών Apple στην ταινία. Αυτή ήταν μια προσπάθεια εκ μέρους της Apple να βελτιώσει την εικόνα της μετά τη δημοσίευση ζημιών ύψους 740  εκατομμυρίων $ κατά το δεύτερο τρίμηνο.[26]

Η προώθηση της ταινίας στη Γερμανία περιπλέχθηκε από την απαγόρευση του Βαυαρού υπουργού-προέδρου Έντμουντ Στόιμπερ στους Σαηεντολόγους να ενταχθούν στις κρατικές δημόσιες υπηρεσίες.[27] Σε απάντηση στη σύνδεση του Τομ Κρουζ με τη θρησκεία, μέλη του κυβερνώντος CDU/CSU μίλησαν εναντίον της ταινίας και η οργάνωση νεολαίας της, η Junge Union την μποϊκόταρε. Η Διεθνής Εκκλησία της Σαηεντολογίας απάντησε ότι δεν είχε επενδύσει στην ταινία και ότι ήταν μέρος ενός μοτίβου θρησκευτικών διακρίσεων από τις γερμανικές αρχές.[28] Το μποϊκοτάζ επικρίθηκε επίσης από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών αφού ο Σαηεντολόγος Τζον Τραβόλτα κανόνισε μια συνάντηση με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον και τη Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Σάντι Μπέργκερ.[27][29] Η Εκκλησία δημοσίευσε αργότερα μια ανοιχτή επιστολή προς τον Καγκελάριο Χέλμουτ Κολ στο International Herald Tribune, γραμμένο από τον Μπερτ Φιλντς, συγκρίνοντας τα γερμανικά μποϊκοτάζ διασήμων Σαηεντολόγων, όπως ο Κρουζ, με την καύση βιβλίων από τους Ναζί.[29]

Κυκλοφορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Επικίνδυνη αποστολή κυκλοφόρησε από την Paramount Home Video σε VHS στις 12 Νοεμβρίου 1996 και DVD στις 17 Νοεμβρίου 1998. Η ταινία κυκλοφόρησε ξανά σε DVD στις 11 Απριλίου 2006, ως ειδική συλλεκτική έκδοση με Blu-ray κυκλοφορία στις 3 Ιουνίου 2008. Τα ειδικά χαρακτηριστικά περιλαμβάνουν πέντε μικρά αφιερώματα για την κληρονομιά των 40 ετών και τα παρασκήνια, καθώς και γκαλερί φωτογραφιών και θεατρικά τρέιλερ. Μια έκδοση 4K UHD Blu-ray που κυκλοφόρησε στις 26 Ιουνίου 2018, προσφέροντας αναβαθμισμένη εικόνα και ήχο.[30] Τον Μάιο του 2021, κυκλοφόρησε η επετειακή έκδοση του Επικίνδυνη αποστολή για την 25η επέτειο στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο σε remastered δίσκο Blu-ray με μεταφερμένες και τις έντεκα προηγούμενες ειδικές λειτουργίες Blu-ray.[31]

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Box office

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Επικίνδυνη αποστολή κυκλοφόρησε στις 22 Μαΐου 1996, με 3.012 κινηματογραφικές αίθουσες, τότε αριθμός ρεκόρ, και έγινε η πρώτη ταινία που βγήκε σε πάνω από 3.000 κινηματογραφικές αίθουσες στις Ηνωμένες Πολιτείες και έσπασε το ρεκόρ ανοίγματος ταινίας που ξεκίνησε την Τετάρτη με 11,8 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, ξεπερνώντας τα 11,7 εκατομμύρια $ του Εξολοθρευτής 2: Μέρα Κρίσης, του 1991.[32] Η ταινία σημείωσε επίσης ρεκόρ σε πολλές αίθουσες στις Ηνωμένες Πολιτείες.[33] Η Επικίνδυνη αποστολή κέρδισε 75 εκατομμύρια δολάρια τις πρώτες έξι ημέρες του, ξεπερνώντας το Jurassic Park και κέρδισε περισσότερα από 56 δολάρια εκατομμύρια κατά τη διάρκεια του τετραήμερου Σαββατοκύριακου της Ημέρας Μνήμης, ξεπερνώντας τους Flintstones.[34] Ο Κρουζ ανέβαλε τη συνήθη αμοιβή του 20 εκατομμυρίων δολαρίων για ένα σημαντικό ποσοστό του box office.[34] Η ταινία κέρδισε 180,9 εκατομμύρια δολάρια στη Βόρεια Αμερική και 276,7 εκατομμύρια δολάρια στον υπόλοιπο κόσμο, για παγκόσμιο σύνολο 457,6 εκατομμυρίων δολαρίων.[35]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Rotten Tomatoes η ταινία έχει βαθμολογία αποδοχής 66% με βάση 61 κριτικές, με μέση βαθμολογία 6/10. Η κριτική συναίνεση του ιστότοπου γράφει: «Γεμάτη με ειδικά εφέ, η ενημερωμένη Επικίνδυνη αποστολή του Μπράιαν Ντε Πάλμα έχει πολύ θέαμα, αλλά η πλοκή μερικές φορές είναι περίπλοκη».[36] Στο Metacritic, η ταινία έχει σταθμισμένο μέσο όρο βαθμολογίας 59 στα 100, με βάση 29 κριτικούς, υποδεικνύοντας «μεικτές ή μέτριες κριτικές».[37] Το κοινό που συμμετείχε σε δημοσκόπηση από το CinemaScore έδωσαν στην ταινία μέσο βαθμό "B+" σε κλίμακα Α+ έως F.[38]

Ο κριτικός κινηματογράφου της Chicago Sun-Times, Ρότζερ Ίμπερτ, έδωσε στην ταινία τρία στα τέσσερα αστέρια και έγραψε: «Αυτή είναι μια ταινία που υπάρχει στη στιγμή και πρέπει να υπάρχουμε στη στιγμή για να την απολαύσουμε».[39] Στην κριτική του για τους New York Times, ο Στίβεν Χόλντεν αναφέρθηκε στην περίπλοκη πλοκή της ταινίας: «Αν αυτή η ιστορία δεν έχει νόημα σε οποιοδήποτε αριθμό επιπέδων, τότε τι; Ούτε η τηλεοπτική σειρά, στην οποία η βασική φερεγγυότητα δεν είχε σημασία, όσο οι δημοφιλείς μηχανισμοί επιστημονικής φαντασίας διατηρούσαν την αγωνία.»[40] Ο Μάικ Κλαρκ της USA Today έδωσε στην ταινία τρία στα τέσσερα αστέρια και είπε ότι ήταν «κομψή, ζωηρή, αλλά δεν είχε ανθρώπινη διάσταση παρά το ελκυστικό καστ, το ποτήρι είναι είτε μισοάδειο είτε μισογεμάτο εδώ, αν και το μίγμα πέφτει κάτω. Με ευκολία.»[41]

Ωστόσο ο Χαλ Χίνσον στην κριτική του για την Washington Post έγραψε: «Υπάρχουν κενές συγκινήσεις και κάποια αγωνία. Όμως, σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, συνεχίζουμε να περιμένουμε κάποιο ίχνος προσωπικότητας, κάποιο χρώμα στους διαλόγους, κάποια γοητεία στη σκηνοθεσία ή στη συμπεριφορά των χαρακτήρων. Και δεν είναι εκεί.»[42] Ο Ρίτσαρντ Σίσκελ του περιοδικού Time έγραψε: «Αυτό που δεν υπάρχει στο Επικίνδυνη αποστολή (το οποίο, εκτός από τον τίτλο, τα αποσπάσματα του σάουντρακ από το θεματικό τραγούδι και τις αυτοκαταστρεφόμενες κασέτες ανάθεσης, δεν έχει καμία σχέση με την παλιά τηλεοπτική εκπομπή) είναι μια πλοκή που να συνδέει λογικά όλα αυτά τα γεγονότα ή τους χαρακτήρες με οποιαδήποτε ευδιάκριτα κίνητρα πέρα από την επιβίωση στην κρίση της στιγμής».[43] Γράφοντας για το Entertainment Weekly, ο Όουεν Γκλάιμπερμαν έδωσε στην ταινία τη βαθμολογία «B» και είπε: «Το πρόβλημα δεν είναι ότι η πλοκή είναι πολύ περίπλοκη· είναι ότι σε κάθε λεπτομέρεια δίνεται ακριβώς η ίδια έμφαση. Ενδιαφέρουσα αλλά μηχανιστική, γεμάτη δράση, αλλά τόσο ομιλητική και πυκνή όσο ένα σεμινάριο φυσικής, η επιμελώς δαιδαλώδης Επικίνδυνη αποστολή προσελκύει την προσοχή σας χωρίς να γαργαλάει τη φαντασία σας.»[44]

Πολλοί κριτικοί έχουν επαινέσει την διάρρηξη της CIA και την τελευταία κλιμακτική σκηνή καταδίωξης, παρά τα ανάμεικτα συναισθήματά τους για το υπόλοιπο της ταινίας. Και οι δύο σκηνές έχουν εμφανιστεί συχνά σε λίστες θαυμαστών και κριτικών με τις καλύτερες σκηνές δράσης αυτής της σειράς και έχουν αναφερθεί πολλές φορές σε άλλα, μεταγενέστερα έργα.[45]

Αντιδράσεις από τους ηθοποιούς της αρχικής τηλεοπτικής σειράς

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρκετά μέλη του καστ της αρχικής τηλεοπτικής σειράς που προβλήθηκε από το 1966 έως το 1973 αντέδρασαν αρνητικά στην ταινία. Ο ηθοποιός Γκρεγκ Μόρις, ο οποίος υποδύθηκε τον Μπάρνεϊ Κόλιερ στην αρχική τηλεοπτική σειρά, φέρεται να ήταν αηδιασμένος με την αντιμετώπιση του χαρακτήρα του Φελπς από την ταινία και έφυγε από το θέατρο πριν τελειώσει η ταινία.[46] Ο Πίτερ Γκρέιβς, ο οποίος έπαιξε τον Τζιμ Φελπς στην αρχική σειρά καθώς και στα τέλη της δεκαετίας του 1980, δεν του άρεσε το πώς εμφανίστηκε ο Φελπς στην ταινία. Ο Γκρέιβς είχε την ευκαιρία να επαναλάβει τον ρόλο του από την τηλεοπτική σειρά, αλλά την απέρριψε όταν έμαθε ότι ο χαρακτήρας του θα αποκαλυπτόταν ως προδότης.[47]

Ο Μάρτιν Λάνταου, ο οποίος υποδύθηκε τον Rollin Hand στην αρχική σειρά, εξέφρασε τη δική του αποδοκιμασία σχετικά με την ταινία. Σε μια συνέντευξη στο MTV τον Οκτώβριο του 2009, ο Λαντάου δήλωσε: «Όταν εργάζονταν σε μια πρώιμη ενσάρκωση του πρώτου –όχι στο σενάριο που έκαναν τελικά– ήθελαν να καταστραφεί ολόκληρη η ομάδα, ένας κάθε φορά, και ήμουν ενάντια σε αυτό. Ήταν βασικά μια ταινία δράσης-περιπέτειας και όχι η Επικίνδυνη αποστολή. Η Επικίνδυνη αποστολή ήταν ένα παιχνίδι μυαλού. Η ιδανική αποστολή ήταν να μπαίνουμε και να βγαίνουμε χωρίς κανείς να ξέρει ποτέ ότι ήμασταν εκεί. Έτσι άλλαξε όλη η υφή. Γιατί να προσφέρουμε εθελοντικά να αυτοκτονήσουν ουσιαστικά οι χαρακτήρες μας; Το ξεπέρασα... Το σενάριο δεν ήταν και τόσο καλό!»[48]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 www.ofdb.de/film/1350,Mission-Impossible. Ανακτήθηκε στις 18  Μαΐου 2016.
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 www.cinematografo.it/cinedatabase/film/mission-impossible/34568/. Ανακτήθηκε στις 18  Μαΐου 2016.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 www.bbfc.co.uk/releases/mission-impossible-1996. Ανακτήθηκε στις 18  Μαΐου 2016.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 www.siamzone.com/movie/m/2342. Ανακτήθηκε στις 18  Μαΐου 2016.
  5. ↑ (Σουηδικά) Svensk Filmdatabas. Svenska Filminstitutet. 24370.
  6. ↑ www.metacritic.com/movie/mission-impossible. Ανακτήθηκε στις 18  Μαΐου 2016.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 www.imdb.com/title/tt0117060/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 18  Μαΐου 2016.
  8. ↑ bbfc.co.uk/releases/mission-impossible-1970-4. Ανακτήθηκε στις 18  Μαΐου 2016.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  10. ↑ stopklatka.pl/film/mission-impossible-1996. Ανακτήθηκε στις 18  Μαΐου 2016.
  11. ↑ 11,0 11,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0117060/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 4  Αυγούστου 2022.
  12. ↑ www.zelluloid.de/filme/index.php3?id=94. Ανακτήθηκε στις 28  Φεβρουαρίου 2018.
  13. ↑ Foutch, Haleigh (22 Μαΐου 2016). «'Mission: Impossible' 20 Years Later: How An Uneasy Spy Thriller Became a Blockbuster Franchise». Collider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2018. 
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 Portman, Jamie (May 18, 1996). «Cruise's Mission Accomplished». The Gazette (Montreal): σελ. E3. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 15,5 15,6 Penfield III, Wilder (May 19, 1996). «The Impossible Dream». Toronto Sun: σελ. S3. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 16,5 16,6 Green, Tom (May 22, 1996). «Handling an impossible task A 'Mission' complete with intrigue». USA Today: σελ. 1D. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 7, 2012. https://web.archive.org/web/20121107134333/http://pqasb.pqarchiver.com/USAToday/access/16346882.html?FMT=ABS&FMTS=ABS:FT. Ανακτήθηκε στις July 7, 2017. 
  17. ↑ Tom Cruise on How Steven Spielberg Inspired Him to Hire Brian De Palma to Direct Mission: Impossible. 20 Μαΐου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  18. ↑ Baumbach, Noah; Jake Paltrow (9 Σεπτεμβρίου 2015). De Palma (Motion picture). A24. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  19. ↑ 19,0 19,1 Brennan, Judy (December 16, 1995). «Cruise's Mission». Entertainment Weekly. 
  20. ↑ «Mission Impossible interview (1996)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2021. 
  21. ↑ Wolff, Ellen (May 22, 1996). «Mission Uses Sound of Silence». Variety. 
  22. ↑ «The Advice George Lucas Gave Early On That Majorly Influenced Tom Cruise's Original Mission: Impossible». CINEMABLEND. 11 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2021. 
  23. ↑ Burlingame, John (July 15, 1996). «Music You Won't Hear at the Movies». Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις September 20, 2019. https://web.archive.org/web/20190920185631/https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1997-jul-15-ca-12822-story.html. Ανακτήθηκε στις September 20, 2019. 
  24. ↑ Thaxton, Ford A.; Larson, Randall D. (2000). «Composer Alan Silvestri Disavowed». Soundtrack Magazine (Runmovies.eu) 19. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2014-11-23. https://web.archive.org/web/20141123111958/http://www.runmovies.eu/?p=4679. Ανακτήθηκε στις 2022-01-12. 
  25. ↑ 25,0 25,1 Gunderson, Edna (May 15, 1996). «U2 members on a 'Mission' remix». USA Today: σελ. 12D. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 7, 2012. https://web.archive.org/web/20121107134325/http://pqasb.pqarchiver.com/USAToday/access/16341979.html?FMT=ABS&FMTS=ABS:FT. Ανακτήθηκε στις July 7, 2017. 
  26. ↑ Enrico, Dottie (April 30, 1996). «Apple's mission: Hollywood Computer ads take new turn». USA Today: σελ. 4B. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 7, 2012. https://web.archive.org/web/20121107134316/http://pqasb.pqarchiver.com/USAToday/access/16362018.html?FMT=ABS&FMTS=ABS:FT. Ανακτήθηκε στις July 7, 2017. 
  27. ↑ 27,0 27,1 Staunton, Denis. «German MPs attack Scientology, urge boycott of Tom Cruise film». The Irish Times (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2021. 
  28. ↑ «Scientology denies link to Cruise film». UPI (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2021. 
  29. ↑ 29,0 29,1 Wright, Lawrence (2013). Going clear: Scientology, Hollywood, and the prison of belief. New York. ISBN 978-0-307-70066-7. 
  30. ↑ «Mission: Impossible DVD Release Date». DVDs Release Dates (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2018. 
  31. ↑ «Mission Impossible (1996) remastered 25th anniversary». Blu-ray.com. 18 Μαΐου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021. 
  32. ↑ Thomas, Karen (May 24, 1996). «'Mission' is successful, breaks Wednesday record». USA Today: σελ. 1D. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 7, 2012. https://web.archive.org/web/20121107134257/http://pqasb.pqarchiver.com/USAToday/access/16348281.html?FMT=ABS&FMTS=ABS:FT. Ανακτήθηκε στις July 7, 2017. 
  33. ↑ Hindes, Andrew (May 24, 1996). «Mission Cruises to B.O. Record». Variety: σελ. 1. 
  34. ↑ 34,0 34,1 Weinraub, Bernard (May 28, 1996). «Cruise's Thriller Breaking Records». The New York Times: σελ. 15. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 29, 2018. https://web.archive.org/web/20180129020206/http://www.nytimes.com/1996/05/28/movies/cruise-s-thriller-breaking-records.html. Ανακτήθηκε στις February 17, 2017. 
  35. ↑ «Mission: Impossible». Box Office Mojo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις August 2, 2015. https://web.archive.org/web/20150802185141/http://www.boxofficemojo.com/movies/?id=missionimpossible.htm. Ανακτήθηκε στις 2008-07-16. 
  36. ↑ «Mission: Impossible (1996)». Rotten Tomatoes. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Ιουλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2021. 
  37. ↑ «Mission: Impossible Reviews». Metacritic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Αυγούστου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2015. 
  38. ↑ «CinemaScore». cinemascore.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουλίου 2021. 
  39. ↑ Ebert, Roger (May 31, 1996). «Mission: Impossible». Chicago Sun-Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις January 21, 2013. https://web.archive.org/web/20130121203001/http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F19960531%2FREVIEWS%2F605310305%2F1023. Ανακτήθηκε στις 2008-07-15. 
  40. ↑ Holden, Stephen (May 22, 1996). «Mission: Impossible». The New York Times. https://www.nytimes.com/library/filmarchive/mission_impossible.html. Ανακτήθηκε στις 2008-07-15. 
  41. ↑ Clark, Mike (May 22, 1996). «Should you decide to accept it, plot works». USA Today: σελ. 1D. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις November 7, 2012. https://web.archive.org/web/20121107134308/http://pqasb.pqarchiver.com/USAToday/access/16346878.html?FMT=ABS&FMTS=ABS:FT. Ανακτήθηκε στις July 7, 2017. 
  42. ↑ Hinson, Hal (May 22, 1996). «De Palma's Mission Implausible». The Washington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις December 1, 2017. https://web.archive.org/web/20171201012520/http://www.washingtonpost.com/wp-srv/style/longterm/movies/videos/missionimpossible.htm#hinson. Ανακτήθηκε στις 2008-07-15. 
  43. ↑ Schickel, Richard (May 27, 1996). «Movie: Improbable». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις March 4, 2009. https://web.archive.org/web/20090304070545/http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,984610,00.html. Ανακτήθηκε στις 2009-05-21. 
  44. ↑ Gleiberman, Owen (May 31, 1996). «Mission: Impossible». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις April 27, 2009. https://web.archive.org/web/20090427131456/http://www.ew.com/ew/article/0,,292824,00.html. Ανακτήθηκε στις 2009-05-21. 
  45. ↑ Top 10 Mission Impossible Scenes, https://www.youtube.com/watch?v=pw-BZyc9RrU, ανακτήθηκε στις 2020-06-21 
  46. ↑ 'Mission: Impossible' TV stars disgruntled, CNN, May 29, 1996, http://www.cnn.com/SHOWBIZ/9605/29/imposssibles/, ανακτήθηκε στις July 22, 2010 
  47. ↑ «Interview with Maggie Q». CNN. November 14, 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις July 9, 2012. https://archive.today/20120709062419/http://articles.cnn.com/2010-03-14/entertainment/obit.peter.graves_1_phelps-character-mission-publicist. 
  48. ↑ Martin Landau Discusses 'Mission: Impossible' Movies, MTV, October 29, 2009, http://moviesblog.mtv.com/2009/10/29/martin-landau-is-not-interested-in-appearing-in-a-mission-impossible-movie/ 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Επικίνδυνη_αποστολή_(ταινία)&oldid=10890887"