Επίγονοι (μυθολογία)

Για ομώνυμα λήμματα, δείτε: Επίγονοι.

Οι Επίγονοι που αναφέρονται στην Ελληνική μυθολογία ήταν οι απόγονοι των Αργείων στρατηγών που είχαν εκστρατεύσει κατά της Θήβας στην εκστρατεία που είναι γνωστή ως «Επτά επί Θήβας». Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο αυτοί ήταν ο Βασιλιάς του Άργους Αιγιαλεύς – γιος του Αδράστου, του μόνου που επέζησε από την εκστρατεία των «Επτά επί Θήβας», ο διεκδικητής του θρόνου των Θηβών Θέρσανδρος – γιος του Πολυνείκη, ο Βασιλιάς της Καλυδώνος και ήρωας του μετέπειτα Τρωικού πολέμου Διομήδης – γιος του Τυδέως, ο Βασιλιάς των Μυκηνών Σθένελος – γιος του Καπανέως, ο Βασιλιάς της Αρκαδίας Πρόμαχος – γιος του Παρθενοπαίου, ο Αργείος ήρωας και αργοναύτης Ευρύαλος – γιος του Μικηστέως και οι δυο γιοι του Αργείου μάντη Αμφιάραου: ο Αλκμαίων (ο επιφανέστερος των Επιγόνων) και ο Αμφίλοχος.

Οι παραπάνω επίγονοι, δέκα έτη μετά την ατυχή εκστρατεία των γονέων τους, πλην του Ευρύαλου, κατά των Θηβών, εκστρατεύουν εκ νέου προκειμένου να εκδικηθούν την ήττα και το φόνο των γονιών τους βοηθούμενοι και από Κορίνθιους, Μεγαρείς, Μεσσήνιους και Αρκάδες «πειθόμενοι τεράεσσι θεών και Ζηνός αρωγή». Στη νέα αυτή εκστρατεία το μένος και η ορμή της εκδίκησης των Επιγόνων υπερφαλάγγισε την ισχυρή αμυντική παράταξη των Θηβαίων, οι οποίοι στη συνέχεια κατά συμβουλή του μάντη Τειρεσία αναγκάσθηκαν να παραδώσουν την πόλη τους και με αρχηγό τον Λαοδάμαντα, γιο του σφετεριστή Ετεοκλή, να καταφύγουν «συν γυναιξί και τέκνοις» στην Ιλλυρία. Στη συνέχεια οι Επίγονοι (πλην του Αιγιαλέως που έπεσε στη μάχη) υπό την αρχηγία του Αδράστου, κατ΄ άλλους του Αλκμέωνος, εισήλθαν στη πόλη και αναγόρευσαν Βασιλιά τον Θέρσανδρο, γιο του Πολυνείκη (-ανιψιό του σφετεριστή Ετεοκλή, εγγονό του Οιδίποδα)

Η εκστρατεία αυτή των Επιγόνων, αν και μεταγενέστερη εκείνης των Επτά επί Θήβας, δεν έχει εξακριβωθεί με την ίδια βαρύτητα της πρώτης ιστορικά, αν δηλαδή αποτελεί προϊόν ποιητικής εφεύρεσης που εξ ανάγκης γεννήθηκε προκειμένου να δικαιολογήσει την άμυνα, τη φυγή των Θηβαίων αλλά και την παρακμή και ασημότητα των Θηβών που ακολούθησε. Γεγονός όμως είναι ότι υπήρξε θέμα έπους εξ 7.000 στίχων αποδιδόμενο κατ΄ άλλους στον Όμηρο, που αμφισβήτησε όμως ο Ηρόδοτος (Δ 32), κατ΄ άλλο σχολιαστή του Αριστοφάνη, στον ποιητή Αντίμαχο τον Τήιο.