Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βαγράτιος Ε΄ της Γεωργίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βαγράτιος Ε΄ της Γεωργίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
ბაგრატ V დიდი (Γεωργιανά)
Γέννηση14ος αιώνας
Θάνατος1393
Τιφλίδα
ΘρησκείαΙσλάμ
Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΆννα Μεγάλη Κομνηνή της Γεωργίας (από 1367)[1]
Ελένη Μεγάλη Κομνηνή
ΤέκναΓεώργιος Ζ΄ της Γεωργίας
Κωνσταντίνος Α΄ της Γεωργίας[2]
Ulumpia
David Bagrationi[2]
ΓονείςΔαυίδ Θ΄ της Γεωργίας[2] και Sindukhtar Jaqeli[3]
ΑδέλφιαΓκουλχάν-Ευδοκία της Γεωργίας
ΟικογένειαΔυναστεία των Μπαγκρατιόνι
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βαγράτ Ε΄ ο Μέγας, γεωργιανά: ბაგრატ V დიდი, Bagrat V Didi, (απεβ. το 1393) από τον Οίκο των Βαγρατιδών-Ιβηρίας ήταν ο γιος του Δαβίδ Θ΄ της Γεωργίας από τη σύζυγό του Σιντουχτάρ Τζακέλι. Ήταν συγκυβερνήτης από το 1355 και έγινε βασιλιάς μετά το τέλος του πατέρα του το 1360.

Ένας δίκαιος και δημοφιλής ηγεμόνας, γνωστός και ως τέλειος στρατιωτικός, ονομάστηκε «Βαγράτ ο Μέγας» από τους πολυεθνικούς υπηκόους του.  Ο Τραπεζούντιος χρονικογράφος Μιχαήλ Πανάρετος, σύγχρονος του βασιλιά, τον περιγράφει ως «εξαιρετικό στρατηγό». [4]

Ο Καύκασος μετά την κατάρρευση του Ιλχανάτου.

Αργότερα ήταν σύμμαχος του χαν της Χρυσής Ορδής, Tοχταμύς, στον πόλεμό του με τον Τιμούρ Λενκ (Ταμερλάνο). Στα τέλη του φθινοπώρου του 1386 ένας τεράστιος στρατός του Τιμούρ επιτέθηκε στη Γεωργία. Η Τιφλίδα πολιορκήθηκε και καταλήφθηκε στις 21 Νοεμβρίου 1386, μετά από άγριο αγώνα. Η πόλη λεηλατήθηκε και ο Βαγράτ Ε΄ και η οικογένειά του φυλακίστηκαν. [4] Εκμεταλλευόμενος αυτή την καταστροφή, ο υποτελής του βασιλιά Αλέξανδρος Α΄ δούκας της Ιμερέτης αυτοανακηρύχθηκε ανεξάρτητος ηγεμόνας και στέφθηκε βασιλιάς του Ιμερέτι στη Μονή Γκελάτι το 1387.

Για να εξασφαλίσει την απελευθέρωσή του, ο Βαγράτ Ε΄ συμφώνησε να μεταστραφεί από τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και να γίνει Μουσουλμάνος. [5] Ο Τιμούρ συμφώνησε να ελευθερώσει τον Βαγράτ Ε΄ και τον έστειλε πίσω στη Γεωργία. Ωστόσο με τη μυστική βοήθεια του Βαγράτ, ο γιος του Γεώργιος (Ζ΄) κατέστρεψε ολοσχερώς έναν Μογγολικό στρατός και απελευθέρωσε τον βασιλιά.

Την άνοιξη του 1387 ο Τιμούρ εισέβαλε ξανά στη Γεωργία, αλλά δεν μπόρεσε να αναγκάσει τους Γεωργιανούς να υποταχθούν. Τα νέα περί εξέγερσης στην Περσία και εισβολής στο Αζερμπαϊτζάν ανάγκασαν τον Τιμούρ να αποσυρθεί.

Το 1389, με τον θάνατο του Αλεξάνδρου Α΄ του Ιμερέτι, ο Βαγράτ Ε΄ μπόρεσε να υποτάξει ξανά τον διάδοχό του σε υποτελή δούκα.

Απεβίωσε το 1393, αφήνοντας τον θρόνο στον γιο του Γεώργιο Ζ΄.

Οικογένεια και παιδιά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε πρώτα την Ελένη Μεγάλη Κομνηνή (απεβ. 1366), μάλλον κόρη του Βασιλείου αυτοκράτορα της Τραπεζούντας και είχε τέκνο:

Το 1366 απεβίωσε η Ελένη και ο Βαγράτ Ε΄ έκανε δεύτερο γάμο τον Ιούνιο του 1367 με την Άννα Μεγάλη Κομνηνή, κόρη του Αλεξίου Γ΄ αυτοκράτορα της Τραπεζούντας στην εκκλησία Μακριάλη στη Λαζία. Η Άννα μάλλον ήταν ανιψιά της Ελένης.[6] Από την Άννα απέκτησε τέκνα:

  • Κωνσταντίνος Α΄ απεβ. 1412, βασιλιάς της Γεωργίας.
  • Δαβίδ.
  • Tάμαρ, παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Έλες Μπαρατασβίλι.
  • Oλυμπιάς (Ουλουμπία), παντρεύτηκε τον Καχάμπερ Σιτζαβάντζε, πρίγκιπα-καγκελάριο της Γεωργίας. 

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. p21917.htm#i219166. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  3. 3,0 3,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  4. 4,0 4,1 Panaretos, ch. 105. Greek text and English translation in Scott Kennedy, Two Works on Trebizond, Dumbarton Oaks Medieval Library 52 (Cambridge: Harvard University, 2019), p. 55
  5. : At the Crossroads of Empires : 14th - 15th Century Eastern Anatolia. Andrew Peacock, Between Georgia and the Islamic World : The Atabegs of Samc'xe and the Turks, Istanbul, σελ. 55 
  6. Panaretos, Chronicle, ch. 87. English translation in Kennedy, Two Works on Trebizond, p. 43
Προκάτοχος
Δαβίδ Θ΄ της Γεωργίας
βασιλιάς της Γεωργίας
1360-1393
Διάδοχος
Γεώργιος Ζ΄ της Γεωργίας