Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αντρέα Μαντένια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντρέα Μαντένια
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Andrea Mantegna (Ιταλικά)
Γέννηση1431
Πιατσόλα σουλ Μπρέντα, Ιταλία
Θάνατος13 Σεπτεμβρίου 1506 (75 ετών)
Μάντοβα, Ιταλία
Τόπος ταφήςΝαός Αγίου Ανδρέα[1]
ΚατοικίαCasa del Mantegna[1]
ΕθνικότηταΙταλός
Ιδιότηταζωγράφος[2][3], χαλκοχαράκτης[4], εικονογράφος χειρογράφων[4], γλύπτης[4], σκιτσογράφος[3], χαράκτης[4] και εικαστικός καλλιτέχνης[5]
ΣύζυγοςΝικολόσια Μπελίνι (από 1453)
ΤέκναFrancesco Mantegna, Ludovico Mantegna και Bernardino Mantegna
ΣυγγενείςΤζεντίλε Μπελλίνι (κουνιάδος), Τζοβάνι Μπελλίνι (κουνιάδος) και Γιάκοπο Μπελλίνι (πεθερός)
ΚίνημαΙταλική Αναγέννηση
Είδος τέχνηςΖωγραφική, νωπογραφία
Καλλιτεχνικά ρεύματαΙταλική αναγέννηση
Σημαντικά έργαΆγιος Σεβαστιανός
Κάμερα ντελι Σπόζι
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Λεπτομέρεια από την "Camera degli Sposi" του δουκικού ανακτόρου της Μάντοβας

Ο Αντρέα Μαντένια (ιταλ.: Andrea Mantegna, 143113 Σεπτεμβρίου 1506) ήταν Ιταλός χαράκτης, ζωγράφος και σχεδιαστής.

Ο Μαντένια μαθήτευσε κοντά στον Σκουαρτσόνε στην Πάδοβα, από τον οποίο μυήθηκε στη ρωμαϊκή αρχαιολογία και ιστορία. Η παραμονή του Ντονατέλλο στην Πάδοβα μεταξύ του 1446 και του 1453 ήταν αποφασιστικής σημασίας για τον Μαντένια, ο οποίος δέχθηκε την επίδρασή του και την αφομοίωσε δημιουργικά.

Στις περίφημες τοιχογραφίες του που εξιστορούσαν τη ζωή του Αγίου Ιακώβου, στον ναό Ερεμιτάνι της Πάδοβας, οι οποίες καταστράφηκαν στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (το 1944), ο Μαντένια ανέπτυξε σκληρό και σταθερό ύφος με απαράμιλλη δύναμη. Το 1457 ζωγράφισε μεγάλο θωράκιο για τον ναό του Αγίου Ζήνωνα στη Βερόνα («Η Παρθένος στον θρόνο»). Αργότερα δημιούργησε μία σειρά από θαυμάσιες τοιχογραφίες στο δουκικό ανάκτορο της Μάντοβας.

Χαρακτηριστικά του έργου του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα χρώματα του Μαντένια είναι ψυχρά και προς το τέλος της σταδιοδρομίας του προτιμούσε τη μονοχρωμία, όπως στον «Θρίαμβο του Καίσαρα». Το αυστηρό ζωγραφικό του ύφος διαδόθηκε σε ολόκληρη την Ιταλία, κυρίως με τη χαρακτική, και είχε πανεθνική απήχηση.

  • Giorgio Vasari, Le vite de' più eccellenti pittori, scultori, e architettori, 1550 (Τζόρτζιο Βαζάρι, Οι βίοι των εξοχοτέρων ζωγράφων, γλυπτών και αρχιτεκτόνων -αποσπασματική ελληνική μετάφραση από τον Στέλιο Λυδάκη, "Κανάκης", 1995)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]