Ανατολικά Γκατ
Τα Ανατολικά Γκατ είναι μια ασυνεχής οροσειρά που εκτείνεται παράλληλα με την ανατολική ακτή της ινδικής χερσονήσου, ευρισκόμενη εξ ολοκλήρου στην Ινδία. Το βόρειο άκρο τους βρίσκεται στη βόρεια Ορίσα, διασχίζουν τις πολιτείες Άντρα Πραντές και Ταμίλ Ναντού, ενώ μεμονωμένοι λόφοι τους υπάρχουν στην Καρνάτακα και στο διαμέρισμα Γουαγιανάντ της Κεράλα. Είναι διαβρωμένη παλαιά οροσειρά, σε μεγάλο μέρος της δασωμένη και διαρρεόμενη από 4 μεγάλους ποταμούς, τους Γκοντάβαρι, Μαχανάντι, Κρίσνα και Κάβερι.
Στα δυτικά της οροσειράς απλώνεται το Οροπέδιο Ντέκκαν και μετά από αυτό τα Δυτικά Γκατ, οροσειρά υψηλότερη από τα Ανατολικά Γκατ. Το μέγιστο υψόμετρο των Ανατολικών Γκατ είναι 1.680 μέτρα.
Γεωγραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Λοφοσειρές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο νότιο μέρος τους τα Ανατολικά Γκατ σχηματίζουν αρκετές χαμηλές χωριστές λοφοσειρές. Το νότιο άκρο τους αποτελείται από τους λόφους Σιρουμαλάι και Καρανθαμαλάι του νότιου Ταμίλ Ναντού.
Βορείως του ποταμού Κάβερι βρίσκονται οι ψηλότεροι λόφοι Κόλι (Κολιμαλάι), Πατσαϊμαλάι, Σεβαρόυ ή Σερβαραγιάν, Καλραγιάν, Τσιτέρι, Τζαβαντού, Παλαμαλάι και Μέτουρ στο βόρειο Ταμίλ Ναντού. Το κλίμα τους είναι δροσερότερο και υγρότερο από αυτό των γύρω πεδιάδων, και φιλοξενούν φυτείες καφέ.
Οι Λόφοι Μπιλιγιριράνγκα, που απλώνονται ανατολικά από τα Δυτικά Γκατ ως τον ποταμό Κάβερι, σχηματίζουν έναν δασωμένο «οικολογικό διάδρομο» που συνδέει τα Ανατολικά με τα Δυτικά Γκατ, επιτρέποντας στον δεύτερο μεγαλύτερο΄άγριο πληθυσμό ασιατικού ελέφαντα στην Ινδία να διατρέχει τα νότια μέρη αυτών των οροσειρών.
Οι ποταμοί Ποναϊγιάρ (Νότιος Πενάρ) και Παλάρ ρέουν από πηγές στο υψίπεδο Κολάρ προς τα ανατολικά μέσα από ανοιγματα στα Ανατολικά Γκατ και εκβάλλουν στον Κόλπο της Βεγγάλης. Ανάμεσά τους βρίσκονται οι Λόφοι Τζαβάντι. Υπάρχουν καταρράκτες σε απομακρυσμένα μέρη, όπως οι καταρράκτες Κιλιγιούρ, με ύψος 91 μέτρα.[1]
Βορείως του Παλάρ, στο Άντρα Πραντές, η κεντρική οροσειρά των Αν. Γκατ αποτελείται από δύο παράλληλες υπο-οροσειρές με κατεύθυνση βορρά-νότου. Η χαμηλότερη οροσειρά Βελικόντα υψώνεται στα ανατολικά και η υψηλότερη Παλικόντα-Λανκαμάλα-Ναλαμαλάι στα δυτικά το μήκος τους φθάνει τα 420 χιλιόμετρα ανάμεσα στους ποταμούς Κρίσνα και Πενά(ρ). Είναι το γηραιότερο γεωλογικώς τμήμα της οροσειράς των Ανατολικών Γκατ και παρουσιάζουν εκτεταμένη διάβρωση. Το ύψος τους φθάνει τα 1.100 μέτρα στο Bhairani Konda και τα 1.048 μ. στο Gundla ΜπραχμεσβάραBrahmeswara.
Οι λόφοι Τιρουμάλα βρίσκονται μεταξύ της υπο-οροσειράς Σεσατσαλάμ-Βελικόντα. Ο ποταμός Παλάρ διασχίζει την περιοχή.
Οι χαμηλοί λόφοι Κονταπάλι απλώνονται μεταξύ των ποταμών Κρίσνα και Γκοντάβαρι, στην πολιτεία Άντρα Πραντές. Λίγο πιο πέρα βρίσκονται οι λόφοι Πάπι (Πάπι Κοντάλου).
Τα όρη Μαλίγια των βόρειων Ανατολικών Γκατ έχουν υψόμετρα μεταξύ 900 και 1.200 μέτρων, με λίγες υψηλότερες κορυφές. Η υψηλότερη είναι η Mahendragiri με 1,.501 μέτρα.[2]
Τα όρη Μαντουγκούλα Κόντα, επίσης στον βορρά, έχουν υψηλότερες κορυφές, από 1.100 έως 1.400 μέτρα. Εδώ βρίσκεται η υψηλότερη κορυφή όλων των Ανατολικών Γκατ, η Άρμα Κόντα (1.680 μ., γεωγραφικές συντεταγμένες 18°13′41″ Β πλάτος και 82°43′23″ Α μήκος), ενώ άλλες εξέχουσες κορυφές είναι οι Γκάλι Κόντα (1.643 μ.) και Σινκράμ Γκούτα (1.620 μ.).[2]
Η υψηλότερη κορυφή της πολιτείας Ορίσα είναι η Ντεομάλι (1.672 μ.), που ανήκει στο ορεινό σύστημα Τσαντραγκίρι-Ποτάνγκι.
Τα όρη Garhjat αποτελούν μία βορειοανατολική προέκταση των Ανατολικών Γκατ, που υψώνεται απότομα στα ανατολικά και κατεβαίνει ομαλά σε ένα υψίπεδο στα δυτικά. Υψηλότερη κορυφή τους είναι η Μαλαγιαγκίρι (1.187 μέτρα).[3]
Ποταμοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από τα Ανατολικά Γκατ πηγάζουν πολλοί μικροί και μεσαίου μεγέθους ποταμοί[4], που διαρρέουν την ανατολική παραλιακή πεδιάδα της νότιας Ινδίας. Οι 4 πραγματικά μεγάλοι ποταμοί που διασχίζουν τα βουνά, δηλαδή οι Γκοντάβαρι, Μαχανάντι, Κρίσνα και Κάβερι, δεν πηγάζουν από αυτά, ούτε και ο Τουνγκαμπάντρα. Ποταμοί που πηγάζουν από τα Ανατολικά Γκατ είναι, μεταξύ άλλων, οι εξής:
- Ρουσικούλια
- Βαμσαντάρα
- Παλάρ
- Ναγκαβάλι
- Τσαμπαβάθι
- Γκοσθάνι
- Σαράντα (Sarada)
- Σαμπάρι
- Σιλέρου
- Γκουντλακάμα
- Νότιος Πενάρ (Ponnaiyar ή Pennai Yaru)
- Σουαρναμούχι
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Jungle Look». Chennai, India: The Hindu. 2006-02-11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-10-17. https://web.archive.org/web/20071017144023/http://hindu.com/mp/2006/02/11/stories/2006021102780300.htm. Ανακτήθηκε στις 2006-12-09.
- ↑ 2,0 2,1 M.S. Kohli (Αύγουστος 2010). Mountains of India: Tourism, Adventure and Pilgrimage. Indus Publishing, 2014. σελίδες 36–. ISBN 978-81-7387-135-1. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2013.
- ↑ «National Biodiversity Strategy and Action Plan profiles the Eastern Ghats of southern India» Αρχειοθετήθηκε 2019-07-28 στο Wayback Machine. από το http://sdnp.delhi.nic.in/nbsap/dactionp/ecoregion/eghatdraft.html Αρχειοθετήθηκε 2016-03-05 στο Wayback Machine.
- ↑ Flora of Eastern Ghats: Hill Ranges of South East India - Thammineni Pullaiah, D. Muralidhara Rao, K. Sri Ramamurthy - Google Books. Books.google.co.in. Ανακτήθηκε στις 2013-07-28.