Αλκέτας του Ορόντου
| Αλκέτας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ἀλκέτας (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | 4ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 319 π.Χ. Τερμησσός |
| Αιτία θανάτου | απώλεια αίματος |
| Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μακεδονία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αξιωματικός στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Περδίκκας |
Ο Αλκέτας (γιος του Ορόντου, πέθανε το 320 π.Χ.), ήταν Μακεδόνας στρατηγός και αδελφός του Περδίκκα με καταγωγή από την Ορεστίδα. Η πρώτη ιστορική αναφορά γίνεται από τον Αρριανό όπου αναφέρεται ως ένας από τους στρατηγούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατά την εκστρατεία του στην Ινδία.[1] Με τον θάνατο του Αλεξάνδρου το 323 π.Χ., ο Αλκέτας μετά από την καθοδήγηση του αδελφού του φρόντισε να δολοφονηθεί η Κυνάνη -ετεροθαλής αδελφή του Αλεξάνδρου- όταν αυτή προσπάθησε να παντρέψει την κόρη της την Ευριδίκη με τον τυπικά ηγεμόνα της αυτοκρατορίας Φίλιππο Αρριδαίο, ετεροθαλή αδελφό του Αλεξάνδρου ο οποίος έπασχε από μειωμένη διάνοια.[2][3]
Όταν ο Περδίκκας εκστράτευσε κατά του Πτολεμαίου στην Αίγυπτο και δολοφονήθηκε εκεί το 321 π.Χ., ο Αλκέτας βρισκόταν με τον Ευμένη στη Μικρά Ασία πολεμώντας εναντίον του Κρατερού. Ο στρατός του Περδίκκα, μετά τον θάνατο του, συμμάχησε με τον Πτολεμαίο και καταδίκασε τον Αλκέτα και όλους τους συμμάχους του σε θάνατο. Ο πόλεμος εναντίον του Αλκέτα, ο οποίος πλέον είχε φύγει από τη συμμαχία του με τον Ευμένη και είχε ενώσει τις δυνάμεις του με αυτές του Άτταλου, ανατέθηκε στον Αντίγονο ο οποίος και νίκησε οριστικά τον Αλκέτα και Άτταλο στην Πισιδία το 320 π.Χ.. Ο Αλκέτας οπισθοχώρησε στην Τελμησσό, όπου οι αρχές της πόλης επιχείρησαν να τον συλλάβουν ώστε να τον παραδώσουν στον Αντίγονο, όμως αυτός προτίμησε να αυτοκτονήσει παρά να αιχμαλωτιστεί.[2][4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Αρριανός, Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασις, iv. 27
- ↑ 2,0 2,1 Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Alcetas", Boston, (1867)
- ↑ Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη, xix. 52; Πολύαινος, Στρατηγήματα, viii. 60; Φώτιος, Βιβλιοθήκη, cod. 92;
- ↑ Diodorus, xviii. 29, 37, 44-46; Ιουστίνος, Επιτομή Πομπήιου Τρόγου, xiii. 6, 8, Φώτιος, ibid.