Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αιμόλυση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αιμόλυση είναι η καταστροφή των ερυθροκυττάρων[1] είτε λόγω νόσων αυτών (π.χ. σφαιροκυττάρωση ή δρεπανοκυτταρική νόσος) ή λόγω της έκθεσής τους σε φάρμακα, τοξίνες, τεχνητές καρδιακές βαλβίδες, αντισώματα, κάποιες λοιμώξεις ή δηλητήρια φιδιών. Οι κυτταρικές μεμβράνες καταστρέφονται άμεσα ή μέσω λύσης που διαμεσολαβείται από αντισώματα. Τα αντισώματα του δότη στα προϊόντα του αίματος προκαλούν αιμόλυση που σχετίζεται με αντιδράσεις μετάγγισης. Τα αυτοαντισώματα αναπτύσσονται ως αποτέλεσμα νόσου (ειδ. αιματολογικών καρκίνων), σε απάντηση σε συγκεκριμένα φάρμακα (άλφα-μεθυλντόπα) ή σε Rh-αρνητικές μητέρες που φέρουν ένα Rh-θετικό έμβρυο. Ιικές και βακτηριακές λοιμώξεις είναι συχνές αιτίες αιμόλυσης σε παιδιά, των οποίων οι μεμβράνες των ερυθροκυττάρων είναι πολύ εύθραυστες. Οι μικροοργανισμοί που προκαλούν αιμόλυση περιλαμβάνουν συγκεκριμένους στρεπτόκοκκους, σταφυλόκοκκους και τον βάκιλλο του τετάνου. Απαντάται επίσης στην ευλογιά και στη διφθερίτιδα και μετά από σοβαρά εγκαύματα.

  1. Madigan, Michael T.· Bender, Kelly S. (2018). Brock Biology of Microorganisms. Pearson. ISBN 978-0-13-426192-8.