Μετάβαση στο περιεχόμενο

Όττο Βάινινγκερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Όττο Βάινινγκερ
Ο Όττο Βάινινγκερ. Επίσημη προσωπογραφία του από τον εκδοτικό οίκο Νπράουμίλλερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Otto Weininger (Γερμανικά)[1]
Γέννηση3  Απριλίου 1880[2][3][4]
Βιέννη[1][5]
Θάνατος4  Οκτωβρίου 1903[2][3][4]
Βιέννη[6][7]
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό[1]
Συνθήκες θανάτουαυτοκτονία[1]
Τόπος ταφήςΠροτεσταντικό Κοιμητήριο Μάτσλαϊντορφ
Χώρα πολιτογράφησηςΚισλεϊθανία[1]
ΘρησκείαΛουθηρανισμός[1]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[2][8]
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ φιλοσοφίας
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βιέννης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόσοφος[6][7]
συγγραφέας[7]
ψυχολόγος[7][1]
Αξιοσημείωτο έργοSex and Character[1]
Επηρεάστηκε απόΧένρικ Ίψεν
Οικογένεια
ΑδέλφιαRichard Weininger[7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Όττο Βάινινγκερ ή, όπως είναι ευρύτερα γνωστός, Ότο Βάινινγκερ[9][10][11][12][13] (γερμανικά: Otto Weininger, Βιέννη, 3 Απριλίου 1880 - Βιέννη, 4 Οκτωβρίου 1903) ήταν Αυστριακός φιλόσοφος.

Το 1903, εξέδωσε το βιβλίο του Geschlecht und Charakter (Φύλο και Χαρακτήρας) το οποίο όμως, έγινε γνωστό μόνο μετά την αυτοκτονία του, όταν ήταν μόλις 23 ετών. Σήμερα, το έργο του προκαλεί διαμάχες καθώς ορισμένοι το θεωρούν μισογυνιστικό και αντισημιτικό ενώ άλλοι το αναγνωρίζουν για την ουσιαστική μελέτη του περί της φύσης της μεγαλοφυΐας. Ο Βάινινγκερ γεννήθηκε στις 3 Απριλίου του 1880 στη Βιέννη, γιος του Εβραίου Λέοπολντ Βάινινγκερ (Leopold Weininger) και της γυναίκας του Άντελαϊντ (Adelheid). Αποφοίτησε από το σχολείο το 1897 και εισήχθη στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Εκεί, σπούδασε φιλοσοφία και ψυχολογία, καθώς και εμβάθυνε τις γνώσεις του στις φυσικές επιστήμες και την ιατρική. Παράλληλα διδάχθηκε Ελληνικά, Λατινικά, Γαλλικά και Αγγλικά, καθώς και Ιταλικά. Το 1901, προσπάθησε να εκδώσει το πρώτο του έργο Eros und die Psyche το οποίο μάλιστα κατέθεσε ως πτυχιακή εργασία. Το Πανεπιστήμιο το αποδέχτηκε και έτσι του δόθηκε διδακτορικό δίπλωμα. Το βιβλίο του διαβάστηκε από τον Σίγκμουντ Φρόιντ, ο οποίος, όμως, δεν το πρότεινε σε κάποιον εκδότη.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 «Вейнингер, Отто» (Ρωσικά)
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11929021d. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6x084q9. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 4,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. weininger-otto.
  5. Zinaida Vengerova: «Вейнингер, Отто» (Ρωσικά)
  6. 6,0 6,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 118766309. Ανακτήθηκε στις 13  Ιανουαρίου 2024.
  8. CONOR.SI. 11307363.
  9. «Όχι μόνο οικογενειακή υπόθεση». Τα Νέα. 28 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2024. 
  10. Ιωάννης, Σπηλιόπουλος (2023). «Early Wittgenstein on Sense and Value». Pergamos - Library and Information Center of National and Kapodistrian University of Athens. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2024. 
  11. Δασιόπουλος, Γιώργος (24 Ιανουαρίου 2021). «Ένα Λεοπολδινό Κάντο για την Κάτια Ταραμπάνκο». ΣΚΑΪ. 
  12. Αβνέρι, Ούρι (14 Μαρτίου 2004). «Βολές στην πολιτική του Ισραήλ». www.styx.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2024. 
  13. Δεμίρη, Κυριακή (2018). ΕΛΦΡΙΝΤΕ ΓΕΛΙΝΕΚ: ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ. Ένα καλειδοσκόπιο της σύγχρονης Αυστρίας (PDF). Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. σελ. 264. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Otto Weininger στο Wikimedia Commons