Μετάβαση στο περιεχόμενο

Φαραώ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετά τον Ζοζέρ της τρίτης δυναστείας, οι Φαραώ συνήθως αποτυπώνονταν φορώντας την κόμμωση Nemes, μια ψεύτικη γενειάδα και μία περίτεχνη φούστα.

Με το όνομα Φαραώ, εκ της αρχαίας αιγυπτιακής λέξης φερ-άα ή περ-άα, η οποία σημαίνει ανάκτορο φέρονται, ιστορικώς, οι αρχαίοι ηγεμόνες της Αιγύπτου, συνολικά 232 τον αριθμό.

Ο όρος αυτός, ως συνώνυμο στην έννοια του βασιλέως, άρχισε να χρησιμοποιείται από την 18η δυναστεία, ενώ στην 22α δυναστεία αποτελούσε, πλέον, τιμητικό τίτλο. Αν και ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε από τους ίδιους τους Αιγύπτιους ηγεμόνες, ο τίτλος αυτός, καθιερώθηκε πολύ μεταγενέστερα, συμβατικώς, προς διευκόλυνση αρχαιολόγων και ιστορικών, δεδομένου ότι εκείνοι χρησιμοποιούσαν, επισήμως, πέντε ονόματα, διαδοχικώς, όπου το καθένα εισάγονταν ξεχωριστά με έναν από τους ακόλουθους τίτλους "Ώρος ....", "Χρυσός Ώρος ...." ή "υιός του Ρα ....", "βασιλεύς της Άνω και της Κάτω Αιγύπτου ....", "Άρχοντας της διπλής Γης...." και "Άρχοντας των διαδημάτων....". Το τελευταίο λάμβανε ο εκάστοτε διάδοχος ακολουθούμενο από το όνομα του, αμέσως με τη γέννηση του και, εν συνεχεία, όλα τα προηγούμενα, αμέσως, μετά τη στέψη του.

Κατά την αρχαιότητα, οι Φαραώ είχαν, εκτός των αμιγώς διοικητικών, θρησκευτικά καθήκοντα και ταυτίζονταν με τους θεούς Ώρο, Ρα, Άμμωνα Ατών και, μετά θάνατον, με τον Όσιρι[1]. Όντας λοιπόν θεοί, κληροδοτούσαν τη θεϊκή υπόστασή τους στους απογόνους και συνεχιστές της δυναστείας. Έχαιραν θεϊκών τιμών εν ζωή, καθώς και μετά θάνατον, ο οποίος για τους Αιγύπτιους θεωρείτο η μετάβαση σε ένα άλλο κόσμο, αρχέγονο και μυστικιστικό.

O1
O29
Φαραώ "pr-`3"
σε ιερογλυφικά

Δύο θεωρίες είναι οι επικρατέστερες για την προέλευση του ονόματος Φαραώ. Η πρώτη του Ιώσηπου, ο οποίος ανέφερε ότι υπήρξε ένας Αιγύπτιος μονάρχης που έφερε το όνομα αυτό, το οποίο, μετά θάνατον, πέρασε στους υπόλοιπους βασιλείς. Δεύτερη και, πλέον, αποδεκτή θεωρία προέλευσης, είναι από την αρχαία αιγυπτιακή λέξη per΄aa, η οποία σημαίνει ανάκτορο, μεγάλο οίκημα και, ύστερα από παραφράσεις, κατάληξε να δηλώνει, μεταφορικώς, τον βασιλιά[2]. Ο τίτλος καθιερώθηκε, τυπικώς, κατά την 13ης δυναστεία, μεταξύ 2060 - 1980 π.Χ., και διατηρήθηκε έως την πρώτη περσική κατάκτηση, το 525 π.Χ. από τον Καμβύση. Πρώτη φορά με το όνομα Φαραώ αναφέρονται οι ηγεμόνες της 12ης δυναστείας.

Μετά την ενοποίηση της Άνω και της Κάτω Αιγύπτου σε ένα βασίλειο, οι Φαραώ έφεραν στέμμα μορφής διπλής τιάρας προς συμβολισμό των βασιλείων αυτών, επί της οποίας φέρονταν η κόμπρα του στέμματος, σύμβολο νίκης, δόξας, δικαιοσύνης και γονιμότητας. Σε πολλές των περιπτώσεων πολεμικών επιχειρήσεων, οι Φαραώ φορούσαν ένα κυανό στέμμα. Σε τελετές φορούσαν μια ψεύτικη γενειάδα από τρίχωμα αίγας (κατσίκας) [3].

  1. F. Fleming & A. Lothian, 12, 59
  2. Beck, Roger B.; Linda Black, Larry S. Krieger, Phillip C. Naylor, Dahia Ibo Shabaka, (1999). World History: Patterns of Interaction. Evanston, IL: McDougal Littell. ISBN 0-395-87274-X.
  3. «The early dynastic and old kingdom periods - Pharaoh's divine power». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2009. 
  • Φαραώ από την καθολική εγκυκλοπαίδεια.