Μετάβαση στο περιεχόμενο

Kawanishi N1K

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι η τρέχουσα έκδοση της σελίδας Kawanishi N1K, όπως διαμορφώθηκε από τον UnaToFiAN-1 (συζήτηση | συνεισφορές) στις 08:54, 13 Αυγούστου 2023. Αυτό το URL είναι ένας μόνιμος σύνδεσμος για αυτή την έκδοση της σελίδας.
(διαφ.) ← Παλαιότερη έκδοση | Βλέπε τελευταία έκδοση (διαφ.) | Νεότερη έκδοση → (διαφ.)
Kawanishi N1K
Το Kawanishi N1K
Τύποςμαχητικό αεροσκάφος
ΚατασκευαστήςKawanishi
Χώρα προέλευσηςΙαπωνία
Παρθενική πτήσηN1K1: 6 Μαΐου 1942[1]
N1K1-J: 27 Δεκεμβρίου 1942[2]
N1K2-J: 31 Δεκεμβρίου 1943[3]
Πρώτη παρουσίαση1943
Αποσύρθηκε1945
Κύριος χειριστήςΑεροπορία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού
Μονάδες που παρήχθησαν1.509 [Notes 1]

Το Kawanishi N1K Kyōfū (強風 "δυνατός άνεμος") ήταν μονοκινητήριο υδροπλάνο μαχητικό το οποίο εντάχθηκε σε υπηρεσία στα τέλη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου για την Αεροπορία του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Ναυτικού.. Το Kawanishi N1K-J Shiden (紫電 "βίαιος κεραυνός") ήταν έκδοση του προαναφερθέντος υδροπλάνου για χρήση από βάσεις στην ξηρά. Θεωρείται ένα από τα καλύτερα ιαπωνικά μαχητικά του πολέμου.[5][6] Διέθετε βαρύ οπλισμό και ήταν εξαιρετικά ευέλικτο. Εν αντιθέσει με το A6M Zero, το N1K-J μπορούσε να αντιμετωπίσει επί ίσοις όροις τα καλύτερα μαχητικά των Συμμάχων, συμπεριλαμβανομένων των F6F Hellcat, F4U Corsair και P-51 Mustang.[7] Παρόλα αυτά εντάχθηκε σε υπηρεσία στα τέλη του πολέμου, όταν η κατάσταση για την Ιαπωνία ήταν ιδιαίτερα δυσχερής. Παρήχθη σε πολύ μικρούς αριθμούς για να επηρεάσει την έκβαση των επιχειρήσεων.

Οι Σύμμαχοι απέδωσαν στο υδροπλάνο Ν1Κ τη ονομασία αναφοράς Rex ενώ το N1K-J ονομάστηκε George.

Σχεδιασμός και ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ν1Κ αναπτύχθηκε με το σκεπτικό ότι ένα υδροπλάνο-μαχητικό θα μπορούσε να υποστηρίξει τα προκεχωρημένα στρατεύματα στο Θέατρο επιχειρήσεων του Ειρηνικού, σε καταστάσεις όπου δεν υπήρχαν διαθέσιμες βάσεις στην ξηρά, όμως όταν εντάχθηκε σε υπηρεσία ο πόλεμος είχε ήδη λάβει αρνητική τροπή για την Ιαπωνική Αυτοκρατορία, που είχε περάσει γεωστρατηγικά στην άμυνα. Το γεγονός αυτό κατέστησε το Ν1Κ περιττό.

Επίσης ο ογκώδης κεντρικός πλωτήρας του επιβάρυνε τις επιδόσεις και τα πτητικά του χαρακτηριστικά σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορούσε να συγκριθεί με τα σύγχρονα Αμερικανικά μαχητικά. Οι σχεδιαστές της Kawanishi είχαν προτείνει ήδη από το 1941 το υδροπλάνο τους να αποτελέσει βάση για την ανάπτυξη μαχητικού που θα επιχειρούσε από βάσεις στην ξηρά. Αυτή η έκδοση αναπτύχθηκε με πόρους της εταιρείας και πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 27 Δεκεμβρίου 1942, προωθούμενο από τον αστεροειδή κινητήρα Nakajima NK9A Homare 11. Επρόκειτο για ένα μεσοπτέρυγο μονοπλάνο με ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης. Αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του ήταν τα αυτόματα flaps του που κινούνταν βάσει της επιτάχυνσης του αεροσκάφους, χωρίς παρέμβαση του πιλότου. Ήταν δύσκολο στον χειρισμό και η χρήση του απαιτούσε έμπειρο πιλότο.[8]

Ο κινητήρας του ήταν πολύ ισχυρός, όμως εντάχθηκε εσπευσμένα σε παραγωγή -πριν την επίλυση διάφορων μικροπροβλημάτων. Συνεπώς αποδείχθηκε μεγάλη πηγή προβλημάτων για το αεροσκάφος. Προβληματικοί αποδείχθηκαν επίσης οι τροχοί του συστήματος προσγείωσης: εξαιτίας της κακής διαχείρισης της θερμότητας κατά την προσγείωση μπορούσαν κυριολεκτικά να αποσυντεθούν. Πέραν αυτών το νέο μαχητικό έδειχνε πολλά υποσχόμενο και αξιολογήθηκε από το Ναυτικό. Αποφασίστηκε η ένταξή του σε παραγωγή (με την ονομασία N1K1-J) διότι αποδείχθηκε ταχύτερο από το A6M Zero και είχε μεγαλύτερη ακτίνα δράσης από το Mitsubishi J2M Raiden.

Μόλις τέσσερις ημέρες μετά την παρθενική πτήση του Ν1Κ1-J ξεκίνησε ο ριζικός επανασχεδιασμός του: με το N1K2-J επιλύθηκαν τα κυριότερα ζητήματα του αρχικού μοντέλου. Οι πτέρυγες τοποθετήθηκαν χαμηλότερα, κάτι που επέτρεψε την χρήση πιο κοντύτερων σκελών προσγείωσης. Οι άτρακτος επιμηκύνθηκε και το ουραίο τροποποιήθηκε. Οι αλλαγές μετέτρεψαν το Kawanishi σε ένα απλούστερο και κατά συνέπεια ευκολότερο να παραχθεί μαζικά αεροσκάφος. Προβλέφθηκε επίσης η κατά των δυνατόν εξοικονόμηση στρατηγικών υλικών στην κατασκευή του.[9]

Το Ν1Κ2-J ήταν κατά 250 kg ελαφρύτερο, ταχύτερο και πιο αξιόπιστο από το αρχικό N1K1. Ελλείψει καλύτερων εναλλακτικών διατηρήθηκε ο κινητήρας Homare, παρόλο που δεν είχαν επιλυθεί όλα τα προβλήματά του. Το πρωτότυπο Ν1Κ2-J πέταξε για πρώτη φορά την 1η Ιανουαρίου 1944 και έπειτα από την επιτυχή του αξιολόγηση τον Απρίλιο εντάχθηκε εσπευσμένα σε παραγωγή. Αυτή η έκδοση ονομάστηκε Shiden-Kai, δηλαδή "τροποποιημένη".

Επιχειρησιακή ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το N1K1 εντάχθηκε σε υπηρεσία στις αρχές του 1944 και αποδείχθηκε ιδιαίτερα αποτελεσματικό ενάντια στα εχθρικά αεροσκάφη. Ήταν από τα λίγα ιαπωνικά μαχητικά που μπορούσαν να αντιμετωπίσουν επί ίσοις όροις τα Αμερικανικά. Αποδείχθηκαν ιδιαίτερα επικίνδυνα για τους Συμμάχους στην Φορμόζα, τις Φιλιππίνες και αργότερα την Οκινάουα.

Το βελτιωμένο N1K2-J ήταν εξαιρετικό στις κλειστές αερομαχίες, ίσως το ανώτερο αεροσκάφος σε αυτό τον τομέα ανεξαρτήτως πλευράς. Ήταν πολύ ταχύ και ευέλικτο, με τα χαρακτηριστικά αυτά να συνδυάζονται με βαρύτατο οπλισμό αποτελούμενο από τέσσερα πυροβόλα των 20 mm. Ως βομβαρδιστικό-αναχαιτιστικό δεν ήταν τόσο αξιόλογο, κυρίως εξαιτίας του μικρού ρυθμού ανόδου και κακών επιδόσεων του κινητήρα του σε μεγάλα ύψη.[10][11]

Εκδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

N1K1 Kyofu

N1K1
Το αρχικό υδροπλάνο-μαχητικό. Εντάχθηκε σε υπηρεσία στις αρχές του 1943.
N1K2
Ονομασία παραλλαγής του Ν1Κ2 με ισχυρότερο κινητήρα. Δεν κατασκευάστηκε.

N1K1-J Shiden

N1K1-J
Πρωτότυπα της έκδοσης που επιχειρούσε από αεροδρόμια. Προωθούνταν από αστεροειδή κινητήρα Homare 11 των 1.820 hp.
N1K1-J Shiden Model 11
Πρώτη έκδοση παραγωγής. Διέθετε κινητήρα Homare 21 των 1.990 hp και ήταν οπλισμένο με δύο πολυβόλα των 7,7 mm και δύο πυροβόλα των 20 mm.
N1K1-Ja Shiden Model 11A
Παραλλαγή χωρίς πολυβόλα των 7,7 mm και τέσσερα πυροβόλα των 20 mm.
N1K1-Jb Shiden Model 11B
Παρόμοιο με το Model 11A, αλλά με τροποποιημένο οπλισμό και ικανότητα μεταφοράς δύο βομβών των 250 kg.
N1K1-Jc Shiden Model 11C
Έκδοση μαχητικού-βομβαρδιστικού με βάση το Model 11B.
N1K1-J KAIa
Ένα Model 11 με βοηθητικό πύραυλο.
N1K1-J KAIb
Βομβαρδιστικό κάθετης εφόρμησης, ικανό να μεταφέρει μια βόμβα των 250 kg και έξι ρουκέτες.

N1K2-J Shiden-KAI

N1K2-J
Οκτώ ριζικά επανασχεδιασμένα πρωτότυπα.
N1K2-J Shiden KAI Model 21
Έκδοση παραγωγής με κινητήρα Homare 21.
N1K2-Ja Shiden KAI Model 21A
Μαχητικό-βομβαρδιστικό με δυνατότητα μεταφοράς τεσσάρων βομβών των 250 kg.
N1K2-K Shiden Kai Rensen 1, Model A
Διθέσιο αεροσκάφος προκεχωρημένης εκπαίδευσης.

Άλλες εκδόσεις

N1K3-J Shiden KAI 1, Model 31
Πρωτότυπο (δύο μονάδες).
N1K3-A Shiden KAI 2, Model 41
Πρωτότυπο για χρήση με τα αεροπλανοφόρα.
N1K4-J Shiden KAI 3, Model 32
Δύο πρωτότυπα με κινητήρα Homare 23 των 2.000 hp.
N1K4-A Shiden KAI 4, Model 42
Πειραματική παραλλαγή του N1K4-J για χρήση με τα αεροπλανοφόρα (ένα αεροσκάφος).
N1K5-J Shiden KAI 5, Model 25
Αναχαιτιστικό μεγάλου ύψους πτήσης. Κατασκευάστηκε μονάχα ένα πρωτότυπο.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόμοια αεροσκάφη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 97 N1K1, 1.007 N1K1-J και 406 N1K2-J.[4]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Francillon 1979, p. 318.
  2. ↑ Francillon 1979, p. 321.
  3. ↑ Francillon 1979, p. 325.
  4. ↑ USSBS Corporation Report No. III p.12-13
  5. ↑ Francillon 1971, σελ. 58.
  6. ↑ Francillon 1979, σελ. 323.
  7. ↑ National Museum of the US Air Force Fact Sheets: Kawanishi N1K2-Ja Shiden Kai Αρχειοθετήθηκε 2015-04-12 στο Wayback Machine.
  8. ↑ Sakai, Saburo (1957). Samurai. σελ. 304. ISBN 950-15-0163-9. 
  9. ↑ Green 1960, σελ. 114.
  10. ↑ Francillon 1971, σελίδες 57–58.
  11. ↑ Francillon 1979, σελ. 325.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Angelucci, Enzo and Paolo Matricardi. World Aircraft: World War II, Volume II (Sampson Low Guides). Maidenhead, UK: Sampson Low, 1978. ISBN 0-562-00096-8.
  • Francillon, PhD., René J. Japanese Aircraft of the Pacific War. London: Putnam & Company Ltd., 1970. second edition 1979. ISBN 0-370-30251-6.
  • Francillon, PhD., René J. Kawanishi Kyofu, Shiden and Shiden Kai Variants (Aircraft in Profile 213). Windsor, Berkshire, UK: Profile Publications Ltd., 1971.
  • Galbiati, Fabio. "Battaglia Aerea del 19 Marzo su Kure.(in Italian)." Storia Militare magazine, Albertelli edizioni, N.166, July 2007.
  • Green, William. Famous Fighters of the Second World War. Garden City, NY: Doubleday & Company, 1960.
  • Green, William. Warplanes of the Second World War, Volume Three: Fighters. London: Macdonald & Co. (Publishers) Ltd., 1961 (seventh impression 1973). ISBN 0-356-01447-9.
  • Koseski, Krystian. Kawanishi N1K1/N1k2-J "Shiden/Kai" (in Polish). Warszawa, Poland: Wydawnictwo Susei, 1991. ISBN 83-900216-0-9.
  • Mondey, David. The Hamlyn Concise Guide to Axis Aircraft of World War II. London: Bounty Books, 2006. ISBN 0-7537-1460-4.
  • Sakaida, Henry. Imperial Japanese Navy Aces, 1937-45. Botley, Oxford, UK: Osprey Publishing, 1998. ISBN 1-85532-727-9.
  • Sakaida, Henry and Koji Takaki. Genda's Blade: Japan's Squadron of Aces, 343 Kōkūtai. Hersham, Surrey, UK: Classic Publications, 2003. ISBN 1-903223-25-3.
  • Tillman, Barrett. Whirlwind: The Air War Against Japan, 1942–1945. New York: Simon & Schuster, 2010. ISBN 978-1-41658-441-4.
  • United States Air Force Museum Guidebook. Wright-Patterson AFB, Ohio: Air Force Museum Foundation, 1975.
  • Werneth, Ron. "Rebirth of a Forgotten Japanese Navy Fighter." Flight Journal, Volume 13, Number 3, June 2008.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Kawanishi N1K στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Kawanishi_N1K&oldid=10174627"