Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σειρήνες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{άλλεςχρήσεις4|στα μυθικά όντα Σειρήνες|τα ομώνυμα ζώα|Σειρηνοειδή}}
{{άλλεςχρήσεις4|στα μυθικά όντα Σειρήνες|τα ομώνυμα ζώα|Σειρηνοειδή}}
[[Αρχείο:Odysseus Sirens BM E440 n2.jpg|thumb|right|374x374px|Ο Οδυσσέας και οι Σειρήνες. Αγγείο περ. 480-470 π.Χ., (Βρετανικό μουσείο)]]
[[Αρχείο:Odysseus Sirens BM E440 n2.jpg|thumb|right|331x331px|Ο Οδυσσέας και οι Σειρήνες. Αγγείο περ. 480-470 π.Χ., (Βρετανικό μουσείο)]]
Οι '''Σειρήνες''' ήταν γυναικείες θεότητες που σχετίζονταν με το νερό, τον έρωτα και τον θάνατο. Ακριβέστερα όμως φέρονται ως θαλάσσιοι δαίμονες της [[Ελληνική Μυθολογία|Ελληνικής Μυθολογίας]]. Απεικονίζονταν με ανθρώπινο γυναικείο κεφάλι και σώμα αρπακτικού πουλιού.
Οι '''Σειρήνες''' ήταν γυναικείες θεότητες που σχετίζονταν με το νερό, τον έρωτα και τον θάνατο. Ακριβέστερα όμως φέρονται ως θαλάσσιοι δαίμονες της [[Ελληνική Μυθολογία|Ελληνικής Μυθολογίας]]. Απεικονίζονταν με ανθρώπινο γυναικείο κεφάλι και σώμα αρπακτικού πουλιού.


== Μύθοι ==
== Μύθοι ==
Στην επικρατέστερη εκδοχή θεωρούνται θυγατέρες του ποταμού θεού '''Αχελώου''' και της Μούσας [[Μελπομένη|Μελπομένης]] (Απολλόδωρος) ή της [[Τερψιχόρη|Τερψιχόρης]] (Απολλώνιος ο Ρόδιος) ή της [[Στερόπη]]ς. Κατ΄ άλλη εκδοχή κόρες του θαλάσσιου θεού Φόρκυ και μητέρα τους η [[Χθων]] (Γη). Συνήθως είναι αριθμητικά δύο [[Αγλαόπη]] (λαμπρή στην όψη) και [[Θελξιέπεια]] (γοητευτική στον λόγο)ή τρεις [[Παρθενόπη (Σειρήνα)|Παρθενόπη]], [[Λευκωσία (Σειρήνα)|Λευκωσία]] (Λευκή ουσία) και [[Λιγεία]] (Καθαρή φωνή) ή Αγλαόφωνος, [[Μόλπη]] (μελωδική φωνή) και [[Θελξινόη]] (όμορφος νους) κατά τον Ησίοδο. Άλλα ονόματα που τους έδιναν είναι [[Θελξιόπη]] (γοητευτική όψη) και [[Πεισηνόη]] (πειθώ του νου). Το δε όνομά τους συνδέεται πιθανώς με τον Σείριο. Κατά τον [[Πλάτων|Πλάτωνα]]<ref>[[Πλάτων]], [[s:Πολιτεία/Ι#p617c|Πολιτεία I 617 c)]]</ref> οι Σειρήνες ήταν οκτώ.[[Αρχείο:John William Waterhouse - Ulysses and the Sirens (1891).jpg|thumb|382x382px|Ο Οδυσσέας και οι Σειρήνες. Καλλιτεχνική απεικόνιση του [[Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ]] (1849-1917)|εναλλ.=|αριστερά]]Κατά τον μύθο οι Σειρήνες ήταν θαλάσσιες [[νύμφες]] ([[Ναϊάδες]]) συνοδοί της Περσεφόνης. Όταν την Περσεφόνη την απήγαγε ο Άδης η μητερα της Δήμητρα τους έδωσε σώμα πτηνών για να την βοηθήσουν στην αναζήτηση. Όταν πλέον δεν κατάφεραν να την βρουν εγκαταστάθηκαν σε ένα νησί από όπου με το πανέμορφο τραγούδι τους προσείλκυαν τους ναύτες των πλοίων που πλησίαζαν στην περιοχή τους και προκαλούσαν στην συνέχεια την καταστροφή τους.
[[Αρχείο:John William Waterhouse - Ulysses and the Sirens (1891).jpg|thumb|382x382px|Ο Οδυσσέας και οι Σειρήνες. Καλλιτεχνική απεικόνιση του [[Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ]] (1849-1917)|εναλλ.=|αριστερά]]
Στην επικρατέστερη εκδοχή θεωρούνται θυγατέρες του ποταμού θεού '''Αχελώου''' και της Μούσας [[Μελπομένη|Μελπομένης]] (Απολλόδωρος) ή της [[Τερψιχόρη|Τερψιχόρης]] (Απολλώνιος ο Ρόδιος) ή της [[Στερόπη]]ς. Κατ΄ άλλη εκδοχή κόρες του θαλάσσιου θεού Φόρκυ και μητέρα τους η [[Χθων]] (Γη). Συνήθως είναι αριθμητικά δύο [[Αγλαόπη]] (λαμπρή στην όψη) και [[Θελξιέπεια]] (γοητευτική στον λόγο)ή τρεις [[Παρθενόπη (Σειρήνα)|Παρθενόπη]], [[Λευκωσία (Σειρήνα)|Λευκωσία]] (Λευκή ουσία) και [[Λιγεία]] (Καθαρή φωνή) ή Αγλαόφωνος, [[Μόλπη]] (μελωδική φωνή) και [[Θελξινόη]] (όμορφος νους) κατά τον Ησίοδο. Άλλα ονόματα που τους έδιναν είναι [[Θελξιόπη]] (γοητευτική όψη) και [[Πεισηνόη]] (πειθώ του νου). Το δε όνομά τους συνδέεται πιθανώς με τον Σείριο. Κατά τον [[Πλάτων|Πλάτωνα]]<ref>[[Πλάτων]], [[s:Πολιτεία/Ι#p617c|Πολιτεία I 617 c)]]</ref> οι Σειρήνες ήταν οκτώ.

Κατά τον μύθο οι Σειρήνες ήταν θαλάσσιες [[νύμφες]] ([[Ναϊάδες]]) συνοδοί της Περσεφόνης. Όταν την Περσεφόνη την απήγαγε ο Άδης η μητερα της Δήμητρα τους έδωσε σώμα πτηνών για να την βοηθήσουν στην αναζήτηση. Όταν πλέον δεν κατάφεραν να την βρουν εγκαταστάθηκαν σε ένα νησί από όπου με το πανέμορφο τραγούδι τους προσείλκυαν τους ναύτες των πλοίων που πλησίαζαν στην περιοχή τους και προκαλούσαν στην συνέχεια την καταστροφή τους.


Αναφέρονται για πρώτη φορά στην [[Οδύσσεια|''Οδύσσεια'']]<ref>[[s:Οδύσσεια#μ39|Οδύσσεια μ 39-54 και 158-200]]</ref> ως κατοικούσες στην νήσο Ανθεμόεσσα του Τυρρηνικού πελάγους, στο στενό της Μεσσήνης μεταξύ Σικελίας και Καλαβρίας. Ο [[Οδυσσέας]] είχε ενημερωθεί από την Κίρκη για το γοητευτικό τραγούδι τους με το οποίο παγίδευαν τους ανυποψίαστους ταξιδιώτες, οι οποίοι πλησιάζοντας είτε ξεχνούσαν τον προορισμό τους, είτε κατασπαράζονταν απ΄ αυτές, κι έτσι διέταξε σε όλο το πλήρωμα του να βάλουν κερί στα αυτιά τους ώστε να μην ακούν το τραγούδι των Σειρήνων, ενώ ο ίδιος ζήτησε να τον δέσουν στο κατάρτι ώστε όταν ακούσει το τραγούδι τους να μη παρασυρθεί από την γοητεία τους.
Αναφέρονται για πρώτη φορά στην [[Οδύσσεια|''Οδύσσεια'']]<ref>[[s:Οδύσσεια#μ39|Οδύσσεια μ 39-54 και 158-200]]</ref> ως κατοικούσες στην νήσο Ανθεμόεσσα του Τυρρηνικού πελάγους, στο στενό της Μεσσήνης μεταξύ Σικελίας και Καλαβρίας. Ο [[Οδυσσέας]] είχε ενημερωθεί από την Κίρκη για το γοητευτικό τραγούδι τους με το οποίο παγίδευαν τους ανυποψίαστους ταξιδιώτες, οι οποίοι πλησιάζοντας είτε ξεχνούσαν τον προορισμό τους, είτε κατασπαράζονταν απ΄ αυτές, κι έτσι διέταξε σε όλο το πλήρωμα του να βάλουν κερί στα αυτιά τους ώστε να μην ακούν το τραγούδι των Σειρήνων, ενώ ο ίδιος ζήτησε να τον δέσουν στο κατάρτι ώστε όταν ακούσει το τραγούδι τους να μη παρασυρθεί από την γοητεία τους.

Έκδοση από την 16:10, 17 Ιουνίου 2019

Αυτό το λήμμα αφορά στα μυθικά όντα Σειρήνες. Για τα ομώνυμα ζώα, δείτε: Σειρηνοειδή.
Ο Οδυσσέας και οι Σειρήνες. Αγγείο περ. 480-470 π.Χ., (Βρετανικό μουσείο)

Οι Σειρήνες ήταν γυναικείες θεότητες που σχετίζονταν με το νερό, τον έρωτα και τον θάνατο. Ακριβέστερα όμως φέρονται ως θαλάσσιοι δαίμονες της Ελληνικής Μυθολογίας. Απεικονίζονταν με ανθρώπινο γυναικείο κεφάλι και σώμα αρπακτικού πουλιού.

Μύθοι

Στην επικρατέστερη εκδοχή θεωρούνται θυγατέρες του ποταμού θεού Αχελώου και της Μούσας Μελπομένης (Απολλόδωρος) ή της Τερψιχόρης (Απολλώνιος ο Ρόδιος) ή της Στερόπης. Κατ΄ άλλη εκδοχή κόρες του θαλάσσιου θεού Φόρκυ και μητέρα τους η Χθων (Γη). Συνήθως είναι αριθμητικά δύο Αγλαόπη (λαμπρή στην όψη) και Θελξιέπεια (γοητευτική στον λόγο)ή τρεις Παρθενόπη, Λευκωσία (Λευκή ουσία) και Λιγεία (Καθαρή φωνή) ή Αγλαόφωνος, Μόλπη (μελωδική φωνή) και Θελξινόη (όμορφος νους) κατά τον Ησίοδο. Άλλα ονόματα που τους έδιναν είναι Θελξιόπη (γοητευτική όψη) και Πεισηνόη (πειθώ του νου). Το δε όνομά τους συνδέεται πιθανώς με τον Σείριο. Κατά τον Πλάτωνα[1] οι Σειρήνες ήταν οκτώ.

Ο Οδυσσέας και οι Σειρήνες. Καλλιτεχνική απεικόνιση του Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ (1849-1917)

Κατά τον μύθο οι Σειρήνες ήταν θαλάσσιες νύμφες (Ναϊάδες) συνοδοί της Περσεφόνης. Όταν την Περσεφόνη την απήγαγε ο Άδης η μητερα της Δήμητρα τους έδωσε σώμα πτηνών για να την βοηθήσουν στην αναζήτηση. Όταν πλέον δεν κατάφεραν να την βρουν εγκαταστάθηκαν σε ένα νησί από όπου με το πανέμορφο τραγούδι τους προσείλκυαν τους ναύτες των πλοίων που πλησίαζαν στην περιοχή τους και προκαλούσαν στην συνέχεια την καταστροφή τους.

Αναφέρονται για πρώτη φορά στην Οδύσσεια[2] ως κατοικούσες στην νήσο Ανθεμόεσσα του Τυρρηνικού πελάγους, στο στενό της Μεσσήνης μεταξύ Σικελίας και Καλαβρίας. Ο Οδυσσέας είχε ενημερωθεί από την Κίρκη για το γοητευτικό τραγούδι τους με το οποίο παγίδευαν τους ανυποψίαστους ταξιδιώτες, οι οποίοι πλησιάζοντας είτε ξεχνούσαν τον προορισμό τους, είτε κατασπαράζονταν απ΄ αυτές, κι έτσι διέταξε σε όλο το πλήρωμα του να βάλουν κερί στα αυτιά τους ώστε να μην ακούν το τραγούδι των Σειρήνων, ενώ ο ίδιος ζήτησε να τον δέσουν στο κατάρτι ώστε όταν ακούσει το τραγούδι τους να μη παρασυρθεί από την γοητεία τους.

Πριν τον Οδυσσέα μόνον οι Αργοναύτες είχαν καταφέρει να περάσουν από την περιοχή τους, όταν ο Χείρων είχε προειδοποιήσει τον Ιάσονα να πάρει μαζί του τον Ορφέα ο οποίος με το τραγούδι του ξεπέρασε σε ομορφιά τις σειρήνες και κατόρθωσαν τελικά να διαφύγουν χωρίς απώλειες.

Η νήσος των Σειρήνων ή Σειρηνουσσών δεν είναι επακριβώς ταυτοποιημένη ούτε και μυθολογικά. Οι διάφοροι μελετητές έχουν προτείνει πάμπολλες τοποθεσίες. Ωστόσο, κατά την επικρατούσα άποψη βρισκόταν στην παραλία της Καμπανίας πλησίον της Νεαπόλεως.

Δείτε επίσης

Παραπομπές

Πηγές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι