Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νταν Γεωργιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 53: Γραμμή 53:
Φοίτησε σε σχολές προπονητών και κατείχε διπλώματα από τις αντίστοιχες της [[Ουγγαρία]]ς, [[Περού]], [[Χιλή]]ς, και [[Φραγκφούρτη]]ς. Διετέλεσε, μάλιστα, και διευθυντής στις δύο τελευταίες.
Φοίτησε σε σχολές προπονητών και κατείχε διπλώματα από τις αντίστοιχες της [[Ουγγαρία]]ς, [[Περού]], [[Χιλή]]ς, και [[Φραγκφούρτη]]ς. Διετέλεσε, μάλιστα, και διευθυντής στις δύο τελευταίες.


Ξεκίνησε την 30ετή προπονητική του καριέρα το 1958 και θήτευσε στις εθνικές ομάδες [[Εθνική Αϊτής (ποδόσφαιρο ανδρών)|Αϊτής]], [[Εθνική Περού (ποδόσφαιρο ανδρών)|Περού]], [[Εθνική Βολιβίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Βολιβίας]], [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ελλάδας]] (1968-1969, με αποτελέσματα: 3 νίκες - 4 ισοπαλίες - 1 ήττα)<ref>[http://web.archive.org/web/20070514191858/http://www.soccerforum.gr/board/index.php?showtopic=4590 Λίστα με όλους τους προπονητές της εθνικής Ελλάδας]</ref> και [[Εθνική Βενεζουέλας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Βενεζουέλας]], στους συλλόγους της [[Νότια Αμερική|Νότιας Αμερικής]]: [[Σπορτ Μπόις]], [[Κλουμπ Αλιάνσα Λίμα|Αλιάνσα Λίμα]] ([[Περού]]), [[Κλουμπ Ατλέτικο Μπάνφιλντ|Μπάνφιλντ]], [[Φέρρο Καρρίλ Οέστε|Φέρο Καρίλ]] ([[Αργεντινή]]ς), [[Κλαμπ Μπολίβαρ|Μπολίβαρ]] ([[Βολιβία]]ς), [[Κλουμπ Λιμπερτάδ|Λιμπερτάδ]] ([[Παραγουάη]]ς) και [[Σαντιάγο Γουόντερερς]] ([[Χιλή]]ς), καθώς και της [[Ευρώπη]]ς: [[Παναχαϊκή Γ.Ε.|Παναχαϊκή]], [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακός]], [[ΦΚ Λα Σω-ντε-Φον|Σο ντε Φον]], Μοντρέ Σπορτς ([[Ελβετία]]ς), [[Φ.Κ. Σεβίλη|Σεβίλλη]] ([[Ισπανία]]ς), [[Α.Ε. Λάρισα|Λάρισα]], [[Πανιώνιος (ποδόσφαιρο)|Πανιώνιος]] (δύο φορές), [[Α.Ο. Τρίκαλα|Τρίκαλα]], με τον Πανιώνιο να αποτελεί τον τελευταίο του σταθμό στην [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών|ελληνική Α' Εθνική]] την περίοδο [[Α΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1975-1976#Βαθμολογία|1975-76]].
Ξεκίνησε την 30ετή προπονητική του καριέρα το 1958 και θήτευσε στις εθνικές ομάδες [[Εθνική Αϊτής (ποδόσφαιρο ανδρών)|Αϊτής]], [[Εθνική Περού (ποδόσφαιρο ανδρών)|Περού]], [[Εθνική Βολιβίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Βολιβίας]], [[Εθνική Ελλάδος (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ελλάδας]] (1968-1969, με αποτελέσματα: 3 νίκες - 4 ισοπαλίες - 1 ήττα)<ref>[http://web.archive.org/web/20070514191858/http://www.soccerforum.gr/board/index.php?showtopic=4590 Λίστα με όλους τους προπονητές της εθνικής Ελλάδας]</ref> και [[Εθνική Βενεζουέλας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Βενεζουέλας]], στους συλλόγους της [[Νότια Αμερική|Νότιας Αμερικής]]: [[Σπορτ Μπόις]], [[Κλουμπ Αλιάνσα Λίμα|Αλιάνσα Λίμα]] ([[Περού]]), [[Κλουμπ Ατλέτικο Μπάνφιλντ|Μπάνφιλντ]], [[Φέρρο Καρρίλ Οέστε|Φέρο Καρίλ]] ([[Αργεντινή]]ς), [[Κλαμπ Μπολίβαρ|Μπολίβαρ]] ([[Βολιβία]]ς), [[Κλουμπ Λιμπερτάδ|Λιμπερτάδ]] ([[Παραγουάη]]ς) και [[Σαντιάγο Γουόντερερς]] ([[Χιλή]]ς), καθώς και της [[Ευρώπη]]ς: [[Παναχαϊκή Γ.Ε.|Παναχαϊκή]], [[ΟΣΦΠ|Ολυμπιακός]], [[ΦΚ Λα Σω-ντε-Φον|Σο ντε Φον]], Μοντρέ Σπορτς ([[Ελβετία]]ς), [[Φ.Κ. Σεβίλη|Σεβίλλη]] ([[Ισπανία]]ς), [[Α.Ε. Λάρισα|Λάρισα]], [[Πανιώνιος (ποδόσφαιρο)|Πανιώνιος]] (δύο φορές), [[Αιγάλεω Α.Ο.]], [[Α.Ο. Τρίκαλα|Τρίκαλα]], με τον Πανιώνιο να αποτελεί τον τελευταίο του σταθμό στην [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών|ελληνική Α' Εθνική]] την περίοδο [[Α΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1975-1976#Βαθμολογία|1975-76]].


Κατά τη θητεία του στην εθνική Ελλάδας, αίσθηση είχε προκαλέσει η απόφασή του το Μάιο του 1969 να αποπέμψει το [[Μίμης Δομάζος|Μίμη Δομάζο]] από την αποστολή του εντός έδρας 2-2 με τη [[Εθνική Ρουμανίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ρουμανία]], εξαιτίας απειθαρχίας (δεν φορούσε εντός του ξενοδοχείου το προβλεπόμενο σακάκι με το [[εθνόσημο]], αλλά φόρμα).<ref>[http://216.239.59.104/search?q=cache:1pJ-thKUPy8J:www.athlitikh.gr/article_detail.asp%3Fnode_serial%3D001001003001%26node_id%3D90%26article_id%3D5499+%CE%9D%CF%84%CE%B1%CE%BD+%CE%93%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82&hl=el&ct=clnk&cd=26&gl=gr&client=firefox-a Αθλητική Ηχώ]</ref> <ref>[http://web.archive.org/web/20071222173601/http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12866&m=A62&aa=1 Το Βήμα]</ref> <ref>[http://web.archive.org/web/20050507064433/http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=16706&m=O08&aa=1 Τα Νέα]</ref> Όπως εξελίχθηκε ο όμιλος, η Ελλάδα έχασε την πρόκριση στην τελική φάση του [[Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1970|Παγκοσμίου Κυπέλλου 1970]] στο [[Μεξικό]]<ref>κάτι που διεκδίκησε με αξιώσεις πρώτη φορά, τότε, στην ιστορία της έπειτα από 6 αποτυχημένες προσπάθειες (ενώ θα χρειαστούν άλλες 6 και 25 ακόμη χρόνια για να προκριθεί στο [[Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1994|Π.Κ 1994]] των [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|ΗΠΑ]]). Πριν την ισοπαλία με τη Ρουμανία, είχε νικήσει 4-2 την Πορτογαλία του Εουσέμπιο (4η στο προηγούμενη διοργάνωση της Αγγλίας), κατόπιν απέσπασε 2-2 στη Λισαβόνα και θριάμβευσε με 4-1 επί της Ελβετίας (της μόνης από τους τρεις αντιπάλους από την οποία ηττήθηκε με 0-1 στη Βέρνη).</ref> για μόλις ένα βαθμό διαφορά από τη Ρουμανία, στην οποία αρκούσε και η ισοπαλία κατά τη μεταξύ τους αναμέτρηση του Νοεμβρίου που ολοκλήρωνε το πρόγραμμα. Στο [[Βουκουρέστι]], η ελληνική ισοφάριση για το τελικό 1-1 ήρθε στο 50' από το... Δομάζο, με το Γεωργιάδη να έχει ήδη αντικατασταθεί από το [[Λάκης Πετρόπουλος|Λάκη Πετρόπουλο]] το καλοκαίρι (κατόπιν μίας σειράς φιλικών στην [[Αυστραλία|αυστραλιανή ήπειρο]]).<ref>[http://eu-football.info/_manager.php?id=1036 Dan Georgiadis], βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info</ref>
Κατά τη θητεία του στην εθνική Ελλάδας, αίσθηση είχε προκαλέσει η απόφασή του το Μάιο του 1969 να αποπέμψει το [[Μίμης Δομάζος|Μίμη Δομάζο]] από την αποστολή του εντός έδρας 2-2 με τη [[Εθνική Ρουμανίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ρουμανία]], εξαιτίας απειθαρχίας (δεν φορούσε εντός του ξενοδοχείου το προβλεπόμενο σακάκι με το [[εθνόσημο]], αλλά φόρμα).<ref>[http://216.239.59.104/search?q=cache:1pJ-thKUPy8J:www.athlitikh.gr/article_detail.asp%3Fnode_serial%3D001001003001%26node_id%3D90%26article_id%3D5499+%CE%9D%CF%84%CE%B1%CE%BD+%CE%93%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%B7%CF%82&hl=el&ct=clnk&cd=26&gl=gr&client=firefox-a Αθλητική Ηχώ]</ref> <ref>[http://web.archive.org/web/20071222173601/http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12866&m=A62&aa=1 Το Βήμα]</ref> <ref>[http://web.archive.org/web/20050507064433/http://ta-nea.dolnet.gr/print_article.php?e=A&f=16706&m=O08&aa=1 Τα Νέα]</ref> Όπως εξελίχθηκε ο όμιλος, η Ελλάδα έχασε την πρόκριση στην τελική φάση του [[Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1970|Παγκοσμίου Κυπέλλου 1970]] στο [[Μεξικό]]<ref>κάτι που διεκδίκησε με αξιώσεις πρώτη φορά, τότε, στην ιστορία της έπειτα από 6 αποτυχημένες προσπάθειες (ενώ θα χρειαστούν άλλες 6 και 25 ακόμη χρόνια για να προκριθεί στο [[Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1994|Π.Κ 1994]] των [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|ΗΠΑ]]). Πριν την ισοπαλία με τη Ρουμανία, είχε νικήσει 4-2 την Πορτογαλία του Εουσέμπιο (4η στο προηγούμενη διοργάνωση της Αγγλίας), κατόπιν απέσπασε 2-2 στη Λισαβόνα και θριάμβευσε με 4-1 επί της Ελβετίας (της μόνης από τους τρεις αντιπάλους από την οποία ηττήθηκε με 0-1 στη Βέρνη).</ref> για μόλις ένα βαθμό διαφορά από τη Ρουμανία, στην οποία αρκούσε και η ισοπαλία κατά τη μεταξύ τους αναμέτρηση του Νοεμβρίου που ολοκλήρωνε το πρόγραμμα. Στο [[Βουκουρέστι]], η ελληνική ισοφάριση για το τελικό 1-1 ήρθε στο 50' από το... Δομάζο, με το Γεωργιάδη να έχει ήδη αντικατασταθεί από το [[Λάκης Πετρόπουλος|Λάκη Πετρόπουλο]] το καλοκαίρι (κατόπιν μίας σειράς φιλικών στην [[Αυστραλία|αυστραλιανή ήπειρο]]).<ref>[http://eu-football.info/_manager.php?id=1036 Dan Georgiadis], βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info</ref>
Γραμμή 62: Γραμμή 62:


{{Πύλη|Ποδόσφαιρο|Soccer ball.svg|right=yes}}
{{Πύλη|Ποδόσφαιρο|Soccer ball.svg|right=yes}}

== Παραπομπές - σημειώσεις ==
== Παραπομπές - σημειώσεις ==
{{παραπομπές}}
{{παραπομπές}}

Έκδοση από την 09:07, 18 Ιανουαρίου 2017

Νταν Γεωργιάδης
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης5 Μαΐου 1922
Τόπος γέννησηςΙθάκη, Ελλάδα
Ημερ. θανάτου18 Ιανουαρίου 1998
Τόπος θανάτουΑθήνα, Ελλάδα
ΘέσηΤερματοφύλακας
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1947-1949Παναθηναϊκός3(0)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1957-1958Σπορτ Μπόις
1958Μπάνφιλντ
1959-1960Αϊτή
1960-1962Φέρρο Καρρίλ Οέστε
1962Κλουμπ Μπολίβαρ
1962-1963Κλουμπ Λιμπερτάδ
1963-1964Σαντιάγο Γουόντερερς
1964-1965Περού
1965-1968Κλουμπ Μπολίβαρ
1966-1967Βολιβία
1968-1969Ελλάδα
1969-1970Παναχαϊκή
1970-1971Ολυμπιακός Πειραιώς
1971Λα Σω-ντε-Φον
1971-1972Σεβίλλη ΦΚ
1972Κλουμπ Αλιάνσα Λίμα
1974-1975Α.Ε. Λάρισας
1975-1976Πανιώνιος Σμύρνης
1975-1977Βενεζουέλα
1976Κλουμπ Αλιάνσα Λίμα
1978-1979Πανιώνιος Σμύρνης
1979-1980Α.Ο. Αιγάλεω
1982-1983Α.Ο. Τρίκαλα
1987ΦΚ Μοντρέ-Σπορ (D/R)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Νταν (Γιάννης) Γεωργιάδης (5 Μαΐου 1922 - 18 Ιανουαρίου 1998) ήταν Έλληνας που διακρίθηκε ως αθλητής στίβου, ποδοσφαίρου, ράγκμπι και χάντμπολ στη Ρουμανία και ως προπονητής ποδοσφαίρου της εθνικής Ελλάδας και πολλών άλλων συλλόγων και εθνικών ομάδων.

Βιογραφικό

Αθλητής

Γεννήθηκε στην Ιθάκη στις 5 Μαΐου 1922,[1] αλλά πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Εμπορικών Επιστημών Βουκουρεστίου, όπου αποφοίτησε με πτυχίο οικονομικών.

Στη Ρουμανία ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και αρχικά διακρίθηκε στο στίβο. Είναι χαρακτηριστικό το χρυσό μετάλλιο στο πένταθλο των διεθνών αγώνων Ρουμανίας, Γιουγκοσλαβίας, Αλβανίας, Βουλγαρίας, Ουγγαρίας του 1947 στο Βουκουρέστι. Ταυτόχρονα, διετέλεσε βασικός τερματοφύλακας στη Γιουβέντους Βουκουρεστίου (πρώην πρωταθλήτρια Ρουμανίας το 1930). Είχε επίσης 22 συμμετοχές (πρώτη στα 16 του) με την εθνική ομάδα ράγκμπι της χώρας και 12 (πρώτη στα 18) με την αντίστοιχη του χάντμπολ. Το 1947 επέστρεψε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού, αλλά αγωνίστηκε μόνο σε 3 παιχνίδια λόγω εξάρθρωσης στο χέρι, που τον ανάγκασε να σταματήσει το ποδόσφαιρο το 1948 σε ηλικία 26 ετών.

Προπονητής

Φοίτησε σε σχολές προπονητών και κατείχε διπλώματα από τις αντίστοιχες της Ουγγαρίας, Περού, Χιλής, και Φραγκφούρτης. Διετέλεσε, μάλιστα, και διευθυντής στις δύο τελευταίες.

Ξεκίνησε την 30ετή προπονητική του καριέρα το 1958 και θήτευσε στις εθνικές ομάδες Αϊτής, Περού, Βολιβίας, Ελλάδας (1968-1969, με αποτελέσματα: 3 νίκες - 4 ισοπαλίες - 1 ήττα)[2] και Βενεζουέλας, στους συλλόγους της Νότιας Αμερικής: Σπορτ Μπόις, Αλιάνσα Λίμα (Περού), Μπάνφιλντ, Φέρο Καρίλ (Αργεντινής), Μπολίβαρ (Βολιβίας), Λιμπερτάδ (Παραγουάης) και Σαντιάγο Γουόντερερς (Χιλής), καθώς και της Ευρώπης: Παναχαϊκή, Ολυμπιακός, Σο ντε Φον, Μοντρέ Σπορτς (Ελβετίας), Σεβίλλη (Ισπανίας), Λάρισα, Πανιώνιος (δύο φορές), Αιγάλεω Α.Ο., Τρίκαλα, με τον Πανιώνιο να αποτελεί τον τελευταίο του σταθμό στην ελληνική Α' Εθνική την περίοδο 1975-76.

Κατά τη θητεία του στην εθνική Ελλάδας, αίσθηση είχε προκαλέσει η απόφασή του το Μάιο του 1969 να αποπέμψει το Μίμη Δομάζο από την αποστολή του εντός έδρας 2-2 με τη Ρουμανία, εξαιτίας απειθαρχίας (δεν φορούσε εντός του ξενοδοχείου το προβλεπόμενο σακάκι με το εθνόσημο, αλλά φόρμα).[3] [4] [5] Όπως εξελίχθηκε ο όμιλος, η Ελλάδα έχασε την πρόκριση στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1970 στο Μεξικό[6] για μόλις ένα βαθμό διαφορά από τη Ρουμανία, στην οποία αρκούσε και η ισοπαλία κατά τη μεταξύ τους αναμέτρηση του Νοεμβρίου που ολοκλήρωνε το πρόγραμμα. Στο Βουκουρέστι, η ελληνική ισοφάριση για το τελικό 1-1 ήρθε στο 50' από το... Δομάζο, με το Γεωργιάδη να έχει ήδη αντικατασταθεί από το Λάκη Πετρόπουλο το καλοκαίρι (κατόπιν μίας σειράς φιλικών στην αυστραλιανή ήπειρο).[7]

Πέθανε στις 18 Ιανουαρίου 1998 στην Αθήνα.


Παραπομπές - σημειώσεις

  1. ↑ Dan Georgiadis: Yiannis Georgiadis, bdfutbol.com
  2. ↑ Λίστα με όλους τους προπονητές της εθνικής Ελλάδας
  3. ↑ Αθλητική Ηχώ
  4. ↑ Το Βήμα
  5. ↑ Τα Νέα
  6. ↑ κάτι που διεκδίκησε με αξιώσεις πρώτη φορά, τότε, στην ιστορία της έπειτα από 6 αποτυχημένες προσπάθειες (ενώ θα χρειαστούν άλλες 6 και 25 ακόμη χρόνια για να προκριθεί στο Π.Κ 1994 των ΗΠΑ). Πριν την ισοπαλία με τη Ρουμανία, είχε νικήσει 4-2 την Πορτογαλία του Εουσέμπιο (4η στο προηγούμενη διοργάνωση της Αγγλίας), κατόπιν απέσπασε 2-2 στη Λισαβόνα και θριάμβευσε με 4-1 επί της Ελβετίας (της μόνης από τους τρεις αντιπάλους από την οποία ηττήθηκε με 0-1 στη Βέρνη).
  7. ↑ Dan Georgiadis, βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νταν_Γεωργιάδης&oldid=6213956"