αυλή
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | αυλή | οι | αυλές |
| γενική | της | αυλής | των | αυλών |
| αιτιατική | την | αυλή | τις | αυλές |
| κλητική | αυλή | αυλές | ||
| Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- αυλή < αρχαία ελληνική αὐλή < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂wesleh₂[1] < *h₂wes- (περνώ τη νύχτα) + *-leh₂
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /aˈvli/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : αυ‐λή
Ουσιαστικό
επεξεργασία
αυλή θηλυκό
- υπαίθριος περιφραγμένος χώρος που ανήκει σε ένα σπίτι-κτήριο
- (μεταφορικά) (λόγιο) το σύνολο των αυλικών, των αξιωματούχων και συμβούλων που πλαισιώνουν έναν ηγεμόνα
Συγγενικά
επεξεργασίαΣύνθετα
επεξεργασία
Μεταφράσεις
επεξεργασία
ο υπαίθριος χώρος ενός σπιτιού
- ↑ Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.