ubrus
ubrus (Tschechisch)
Substantiv, m, hart, unbelebt
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | ubrus | ubrusy |
Genitiv | ubrusu | ubrusů |
Dativ | ubrusu | ubrusům |
Akkusativ | ubrus | ubrusy |
Vokativ | ubruse | ubrusy |
Lokativ | ubruse | ubrusech |
Instrumental | ubrusem | ubrusy |
Worttrennung:
- ubrus, Plural: ubru·sy
Aussprache:
- IPA: [ˈʊbrʊs], Plural: [ˈʊbrʊsɪ]
- Hörbeispiele: —, Plural: —
Bedeutungen:
- [1] Tischbedeckung: Tischtuch
Synonyme:
- [1] prostírání
Oberbegriffe:
- [1] prádlo
Beispiele:
- [1] Uprostřed místnosti stál stůl pokrytý bílým ubrusem.
- Inmitten des Raumes stand ein mit einem weißen Tischtuch gedeckter Tisch.
Wortbildungen:
Übersetzungen
- [1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „ubrus“
- [1] Internetová jazyková příručka – Ústav pro jazyk český AV ČR: „ubrus“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971 : „ubrus“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957 : „ubrus“
- [1] centrum - slovník: „ubrus“
- [1] Uni Leipzig: Wortschatz-Portal „ubrus“