buitenkant

nizozemština

výslovnost

• IPA: [ˈbœy̯.tə(n)ˌkɑnt]
•  buitenkant^{? • info}

etymologie

Kompozitum. Utvořeno ze základů buiten — venku a kant — strana.

podstatné jméno

• rod mužský

význam

1. okraj, kraj, vnějšek

skloňování

Substantivum	singulár	plurál
nominativ	buitenkant	buitenkanten

synonyma

1. rand, periferie; buitenzijde

antonyma

1. binnenkant

související

• buitenkantje
• vrijbuiter
• uiterlijk
• buitengebied
• buitenaanzicht
• buitenplaats
• buitenshuis
• buitenaards wezen, buitenaards
• daarbuiten
• buitenhof
• buitenkraan
• vanbuiten
• hierbuiten
• buitenlid
• uitbuiten