Tugpahanang Pangkalibutanon sa Ninoy Aquino
| Ninoy Aquino International Airport Paliparang Pandaigdig ng Ninoy Aquino (Filipino) Tugpahanang Pangkalibutanon sa Ninoy Aquino | |||
|---|---|---|---|
| |||
| |||
| IATA: MNL – ICAO: RPLL | |||
| Katibuk-an | |||
| Klase | Public/Military | ||
| Tag-iya | Gobyerno ng Pilipinas | ||
| Tigpalihok | Manila Intenational Airport Authority | ||
| Moalagad alang sa | Greater Manila Area | ||
| Lugar | Parañaque and Pasay, Metro Manila, Philippines | ||
| Sentro alang sa | Cebgo, Cebu Pacific, PAL Express, Philippine Airlines, Philippines AirAsia | ||
| Kahabogon IKTD | 23 m / 75 ft | ||
| Tiganos | 14°30′30″N 121°01′11″E / 14.50833°N 121.01972°E | ||
| Mga Padaganan | |||
| Direksyon | Gitas-on | Ibabaw | |
| m | ft | ||
| 06/24 | 3,737 | 12,261 | Asphalt |
| 13/31 | 2,258 | 7,408 | Asphalt |
| Estatistika (2023) | |||
| Passengers | 45,299,607 46.5%
| ||
| Total international flights | 102,876 60.2%
| ||
| Total domestic flights | 168,035 12.7%
| ||
| Tinubdan: Istatistika gikan sa Manila International Airport Authority[1] | |||
Ang Tugpahanang Pangkalibutanon sa Ninoy Aquino or NAIA /ˈnɑːijə/, nga kaniadto nailhan ug sagad nga gitawag nga 'Manila International Airport' (IATA: MNL, ICAO: RPLL) ingon man usab sa codename nga 'Nichols Field (Nichols) ', mao ang airport nga nagserbisyo sa Manila ug ang naglibut nga metropolitan area. Ang nahimutang sa daplin sa utlanan tali sa mga syudad sa Pasay ug sa Parañaque, sa habagatang bahin sa Manila ug sa habagatan-kasadpan sa Makati, ang NAIA mao ang internasyonal nga internasyonal ang gateway alang sa mga magpapanaw ngadto sa Pilipinas ug nagsilbi nga hub alang sa AirAsia Philippines, Cebgo, Cebu Pacific, PAL Express, ug Philippine Airlines . Gidumala kini sa Manila International Airport Authority (MIAA), usa ka sanga sa Department of Transportation (DOTr).[2]
Sa opisyal, ang NAIA mao lamang ang tugpahanan nga nag-alagad sa Manila nga dapit. Apan, sa praktis, ang NAIA ug ang Clark International Airport, nga nahimutang sa Clark Freeport Zone sa Pampanga nagsilbi sa Manila area, uban sa Clark nga kasagaran sa mga low cost carrier tungod sa ubos niini landing fees kumpara sa mga gipangayo sa NAIA. Sa bag-ohay nga panahon adunay mga panawagan alang sa pagpuli sa Clark sa NAIA sa katapusan isip pangunang tugpahanan sa Pilipinas. Ang tugpahanan ginganlan human sa kanhi Benigno "Ninoy" Aquino, Jr., nga gipatay sa airport niadtong 1983. Sa 2015 , ang tanan nga mga terminal sa NAIA nagdumala sa usa ka rekord sa paglapas sa tinuig nga pasahero nga trapiko nga 36,681,601, ang mga pasahero sa nasud mikabat sa 19,513,514 itandi sa internasyonal nga mga biyahero, nga mikabat sa 17,168,087.
Kasaysayan
[usba | usba ang wikitext]
Ang orihinal nga airport nga nag-alagad sa Manila, ang Grace Park Airfield, nailhan usab nga Manila North, gibuksan sa 1935 sa Grace Park, Caloocan. Kini mao ang unang komersyal nga tugpahanan sa dakbayan, ug gigamit sa Philippine Aerial Taxi Company (sa ulahi Philippine Air Lines) alang sa ilang unang mga ruta sa lokal. Sa Hulyo 1937, ang Manila International Air Terminal nga nahimutang sa [Nielson Airport|Nielson Airport]] gi-inagurahan ug nagsilbing agianan paingon sa Manila. Ang mga agianan niini karon mao ang Ayala Avenue ug Paseo de Roxas sa Makati. Niadtong 1948, human sa kagawasan sa Pilipinas, ang airport gibalhin ngadto sa kasamtangan nga dapit nga kasikbit sa Villamor Airbase, nga gitawag kaniadto nga Nichols Field tungod sa mga hinungdan sa dili kaayo nga slope sa yuta, lapad nga lugar sa bag-ong dapit site, ug USAF base runway (Runway 13/31) nga mahimong gamiton alang sa airport. Ang orihinal nga istraktura gitukod sa dapit nga karon mao ang Terminal 2.
Niadtong 1954 gitukod ang international runway ug uban pang taxiway sa tugpahanan, ug sa 1956, gisugdan ang pagtukod sa usa ka control tower ug terminal building alang sa mga international nga pasahero. Ang bag-ong terminal gi-inagurahan niadtong Septembre 22, 1961. Niadtong Enero 22, 1972, usa ka sunog ang hinungdan sa grabeng kadaot sa orihinal nga terminal building, ug usa ka gamay nga terminal ang gitukod pag-usab sa sunod nga tuig. Kini nga ikaduha nga terminal mahimong internasyonal nga terminal sa nasud hangtud sa 1981 kung ang usa ka bag-o, mas taas nga kapasidad terminal, nga nahibal-an karon nga Terminal 1, gitukod aron ilisan kini. Ang daang internasyonal nga terminal magsilbi nga domestic airport sa Manila hangtud nga ang laing sunog naguba sa Mayo 1985. Ang karon nga Terminal 1, nga orihinal nga ginganlan nga Manila International Airport, gihatagan sa iyang ngalan karong Agosto 17, 1987 pinaagi sa Ang Balaod sa Republika Dili. 6639, uban ang tuyo nga pagtahud sa Benigno Aquino, Jr. | Benigno "Ninoy" Aquino, Jr.], nga gipatay sa airport human sa pagbalik sa Pilipinas gikan sa iyang gipahamtang sa kaugalingon nga pagkadestiyero sa Estados Unidos niadtong Agosto 21, 1983. Ang mga plano alang sa usa ka bag-ong terminal gimugna niadtong 1989, sa diha nga ang Departamento sa Transportasyon ug Komunikasyon nagsugo sa Aéroports de Paris sa paghimo sa usa ka feasibility pagtuon aron mapalapdan ang kapasidad. Ang rekomendasyon mao ang pagtukod sa duha ka bag-ong mga terminal, ug sa 1998 ang Terminal 2 nahuman. Ang Terminal 2 gianggaan sa Centennial Terminal samtang ang pagkompleto niini dungan sa ika-100 nga anibersaryo sa Philippine Declaration of Independence gikan sa Espanya. Niadtong 1997 giaprubahan sa gobyerno ang pagtukod sa Terminal 3, nga orihinal nga natapos sa tuig 2002. Human sa daghang mga paglangay tungod sa mga teknikal ug legal nga mga isyu, ang terminal nahimong partial nga operasyon sa tunga-tunga sa 2008 ug hingpit nga operasyon sa Agosto 2014. Ang gitinguha sa gobyerno sa pagbalik sa mga serbisyo gikan sa daghan nga mga airlines nga gikansela nga mga serbisyo sa Manila tungod sa mga problema sa Terminal 1.
1990s
[usba | usba ang wikitext]Ang orihinal nga sugyot alang sa pagtukod sa usa ka ikatulong terminal gisugyot sa Asia's Emerging Dragon Corporation (AEDP). Ang AEDP sa ulahi nawad-an sa tumong sa PairCargo ug sa iyang kaubang Fraport AG sa Germany, kinsa nagsugod sa pagtukod sa terminal ubos sa pagdumala ni Joseph Estrada. Niadtong Agosto 1997, gipangulohan ni Presidente Fidel V. Ramos ang groundbreaking nga seremonyas sa Terminal 3. Ang estruktura kadaghanan nahuman pipila na ka tuig ang milabay ug orihinal nga gikatakda nga ablihan sa tuig 2002. Ang ultra-modernong US $ 640 milyon, Ang pasilidad sa 189,000-square-metre (2,030,000 sq ft) gihimo sa Skidmore, Owings ug Merrill (SOM) nga adunay kapasidad nga 13 ka milyon nga mga pasahero matag tuig. Bisan pa, ang legal nga panagbangi tali sa gobyerno sa Pilipinas ug ang kontraktor sa proyekto nga Philippine International Air Terminals Co. (Piatco), tungod sa kontrata sa Build-Operate-Transfer (BOT), nakahuman sa katapusan nga pagkompleto ug pagbukas sa terminal . Samtang ang orihinal nga kasabutan mao ang usa diin ang PairCargo ug Fraport AG mag-operate sa airport sulod sa ubay-ubay nga mga tuig human sa pagtukod niini, gisundan sa pagtunol sa terminal ngadto sa Gobyerno sa Pilipinas, ang gobyerno mitanyag sa pagpalit sa Fraport AG sa $ 400 milyon Misugot ang Fraport. Apan, sa wala pa hingpit nga mahuman ang terminal, si Presidente Gloria Macapagal-Arroyo, mitawag sa kontrata nga "makabalhin" ug busa nagmugna og usa ka komite aron sa pagtimbang-timbang sa kasabutan sa pagpalit sa Fraport AG. Mao kini nga aksyon nga nakapukaw sa labing kontrobersiya. Sa katapusan ang Korte Suprema sa Pilipinas nakit-an ang kontrata sa Piatco nga "wala'y kapuslanan ug wala'y labot" nga nagkutlo sa lainlaing mga anomaliya. Sa kaulahian ang administrasyon ni Presidente Gloria Macapagal-Arroyo gibasura ang BOT Contract ni Piatco tungod sa kuno anomaliya sa pipila ka importante nga respeto. Sa sunod nga desisyon, gipatuman sa Korte Suprema sa Pilipinas ang posisyon sa Gobyerno sa Pilipinas sa maong butang ug gipahayag ang kontrata sa BOT nga "null ug void" tungod sa, lakip sa ubang mga butang, mga paglapas sa pipila nga mga probisyon sa BOT nga balaod. Labing ilabina, nahibal-an sa Korte nga ang orihinal nga kontrata giusab aron tugotan ang usa ka Gobyerno sa Pilipinas nga garantiya sa mga obligasyon ni Piatco sa mga nagpautang, kontratista ug mga suppliers. Ang Balaod sa BOT wala motugot sa paghatag sa maong garantiya nga soberano. Ang Piatco dili mouyon ug nagpadayon sa pagpadayon nga ang mga probisyon nga gihisgutan sa Korte Suprema dili isip usa ka gidili nga garantiya sa gobyerno sa Pilipinas.
2000s
[usba | usba ang wikitext]
Niadtong Disyembre 2004, gipagawas sa gobyerno sa Pilipinas ang terminal nga proyekto gikan sa Piatco pinaagi sa usa ka order sa Pasay City Regional Trial Court. Bisan pa, ang korte lamang ang nagtugot sa gobyerno sa Pilipinas sa pagkuha sa terminal sa pagbayad sa pasiunang kantidad nga Plantilya:Philippine peso ($ 64 milyones) sa Piatco. Sumala sa gobyerno sa Pilipinas, ang NAIA-3 98% kumpleto (una pa niadtong 2006) ug gikinahanglan ang labing dugang nga $ 6 milyones aron matuman. Ang gobyerno sa pagkakaron nag-proseso sa pag-negosasyon sa usa ka kontrata uban sa tigtukod sa terminal, Takenaka Corporation, tungod kay ang laing butang nga nalangan ang pag-abli sa terminal mao ang padayon nga imbestigasyon sa pagkahugno sa usa ka 100-square-metre (1,100 sq ft) nga dapit sa kisame sa terminal. Si Piatco (ug ang iyang kaubang German, Fraport) mipasiugda sa proseso sa arbitrasyon sa dili pa ang lainlaing international nga mga lawas aron mabawi ang usa ka patas nga pag-areglo. Gi-sued ni Piatco ang gobyerno sa atubangan sa International Chamber of Commerce (ICC) sa Singapore. Ang Fraport gilain sa kasong gobyerno sa Pilipinas sa International Center for Settlement of Investment Disputes (ICSID) sa Washington. Niadtong 2007, ang kaso sa ICSID gipili pabor sa gobyerno sa Pilipinas tungod sa paglapas sa balaod sa Pilipinas ni Fraport. Apan, kini nga desisyon gibuhian sa tuig 2010 tungod sa paglapas sa katungod ni Fraport nga madungog. Usa ka bag-ong pagpadayon sa wala pa nagpadayon ang ICSID. Ang Piatco pormal nga mibawi sa ilang ikaduhang aplikasyon aron ihiklin ang kanhi nga paghukom sa ICC nga gibasura ang mga pag-angkon niini batok sa gobyerno sa Pilipinas kaniadtong Disyembre 2011. Ang paghari sa ICC pabor sa gobyerno sa Pilipinas nahimong kataposan ug gipatuman sa tuig 2012. Pinaagi sa Executive Order No. 732, ang NAIA Ang Terminal 3 Task Force gihimo ug ang Michael Defensor gitudlo niadtong Hunyo 19, 2008 isip pangulo, nga nagmugna sa Presidential Task Force sa NAIA-3 nga gimandoan aron maseguro ang gilayon nga pagbukas ug operasyon sa Terminal 3. " Ang mando naghatag sa pagbukas sa NAIA-3 base sa mga desisyon sa Korte Suprema ug mga balaod. Ang terminal 3 nagsugod sa operasyon sa alas-5: 15 sa buntag sa Hulyo 22, 2008 nga adunay 16 ka inbound ug domestic outbound flights gikan sa Cebu Pacific. Ang Philippine Airlines 'subsidiary PAL Express' '(kaniadto nailhang Air Philippines ug AirPhil Express)' 'mibalhin sa ilang operasyon sa terminal niining duha ka adlaw sa ulahi. Gipalihok sa Cebu Pacific ang tanan nga lokal ug internasyonal nga operasyon niini sa terminal sa Agosto 1, 2008.
2010s
[usba | usba ang wikitext]
Niadtong Agosto 1, 2010, gipahibalo ni Presidente Benigno Aquino III ang mga plano nga gamiton ang Terminal 3 sa kinadak-ang kapasidad niini sa panahon sa Pasko, nga nagpasabot nga ang pagbalhin sa mga international carriers sa Terminal 3, apan ang tumong wala pa makab-ot. Ang gobyerno sa Pilipinas naghimo sa usa ka bag-ong plano diin ang Terminal 3 mahimong hingpit nga operasyon sa katapusan sa tuig 2011, apan gipaubos ang ilang tumong sa 55% nga operasyon human sa dugang nga pagtuon. Ang paglihok sa mga international carriers nagsugod sa Pebrero 2011 uban ang All Nippon Airways (ANA) nagsugod sa usa ka bag-ong serbisyo sa Manila gikan sa Terminal 3, kay sa Terminal 1 uban sa laing mga international carriers. Niadtong Hulyo 31, 2014, ang Terminal 3 nahimong hingpit nga operasyon. Ang ANA mao lamang ang langyaw nga carrier sa Terminal 3 hangtod sa Oktubre 1, 2014, sa dihang ang lima ka mga international airlines, nga mao ang Delta Air Lines, KLM, Emirates, [[Singapore Airlines ang mga operasyon gikan sa Terminal 1. Niadtong Pebrero 12, 2018, usa ka consortium sa pito ka konglomerates nga gilangkuban sa Aboitiz InfraCapital Incorporated, AC Infrastructure Holdings Corporation, Alliance Global Group Incorporated, Emerging Dragon Corporation sa Asia, Ang Filinvest Development Corporation, JG Summit Holdings, ug Metro Pacific Investments Corporation, nagsumite og ₱ 350 bilyon o US $ 6.75 bilyon, 35 ka tuig nga unsolicited proposal aron ma-rehabilitate, , ug ipadayon ang Ninoy Aquino International Airport. Ang pag-rehabilitate sa airport ug ang plano sa pag-uswag paga-bahinon ngadto sa duha ka hugna nga mao ang pag-uswag ug pagpalapad sa mga terminal sa kasamtangan nga lugar sa NAIA, ug pagpalambo sa dugang nga runway, taxiways, mga terminal sa pasahero, ug uban pang imprastraktura nga suporta. Changi Airport Consultants Pte. Ltd., usa ka hingpit nga gipanag-iya sa Changi Airports International Pte. Ltd., mohatag og teknikal nga suporta kalabot sa ilang wala'y sugyot nga sugyot. Ang Changi Airport Group sa Singapore usab nagtan-aw sa usa ka 30-porsyento nga stake sa niini nga kalihokan. Niadtong Marso 1, 2018, ang Megawide Construction Corporation ug kauban nga kasosyo sa India nga GMR Infrastructure, ang consortium nga nagbag-o sa Mactan-Cebu International Airport], misumiter og P $ 150 bilyon o US $ 3 bilyon nga proposal nahimutang ang dekorasyon ug gipalapdan usab ang airport, ang GMR-Megawide, dili sama sa gihisgutan nga consortium, wala magduso sa pagtukod sa usa ka bag-ong runway. Sumala sa chief executive adviser sa GMR Megawide Mactan-Cebu International Airport Corp. nga si Andrew Harrison, ang maong estruktura dili makadugang sa kapasidad. Niadtong Pebrero 28, 2018, ang Speaker Pantaleon Alvarez gikan sa House of Representatives niadtong Miyerkules mipahibalo sa pagpalapad gikan sa kap-atan lima ka adlaw ngadto sa unom ka bulan sa tagal sa mga airline aron ibalhin ang pipila sa ilang mga biyahe ngadto sa Clark International Airport aron mahimulag ang airport. Niadtong Marso 3, 2018, gipahibalo sa Manila International Airport Authority ang pagwagtang sa MIASCOR nga gipalugdang lease ug konsesyon nga kontrata sa Abril 21, 2018, nga pagakuhaon sa 5 ground handling service providers.
Estatistika
[usba | usba ang wikitext]Gidakhanon nga Pasahero
[usba | usba ang wikitext]Kini nga lamesa sa mga kalihukan sa mga pasahero sa MNL gibase sa datos gikan sa Airport Council International (ACI).[3] 2010 ang trapiko sa NAIA nga pasahero gibase sa website sa Manila International Airport Authority alang sa tibuok tuig sa 2010.
| Calendar Year | Passenger movement | % Change | Rank |
|---|---|---|---|
| 2003 | 12,955,809 | |
81 |
| 2004 | 15,186,521 | 17.2% |
75 (6)
|
| 2005 | 16,216,031 | 6.8% |
77 ( 2)
|
| 2006 | 17,660,697 | 8.9% |
73 (4)
|
| 2007 | 20,467,627 | 15.9% |
64 (9)
|
| 2008 | 22,253,158 | 8.7% |
57 (7)
|
| 2009 | 24,108,825 | 8.3% |
51 (6)
|
| 2010 | 27,119,899 | 12.5% |
49 (2)
|
| 2011 | 29,552,264 | 9.0% |
46 (3)
|
| 2012[4] | 31,878,935 | 7.9% |
45 (1)
|
| 2013[5] | 32,865,000 | 3.1% |
45 |
| 2014 | 34,015,169 | 3.5% |
49 (4)
|
| 2015 | 36,681,601 | 7.84% |
49 |
| 2016 | 39,516,782 | 7.72% |
47 (2)
|
Cargo volume
[usba | usba ang wikitext]Kini nga lamesa sa Cargo Statistics sa MNL gibase sa datos gikan sa Official Website[6]
| Calendar Year | International | Domestic | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Incoming | Outgoing | Total | Incoming | Outgoing | Total | |
| 2009 | 114,510.68 | 137,454.13 | 251,964.81 | 50,694.88 | 46,334.56 | 97,029.44 |
| 2010 | 143,476.06 | 164,439.40 | 307,915.46 | 62,762.91 | 54,704.34 | 117,467.25 |
| 2011 | 139,901.34 | 150,603.97 | 290,505.31 | 57,862.02 | 62,009.72 | 119,871.74 |
| 2012 | 148,822.59 | 162,232.63 | 311,055.22 | 71,402.63 | 77,677.30 | 149,079.93 |
| 2013 | 93,159.95 | 99,684.77 | 192,844.72 | 39,244.25 | 47,407.90{ | 86,652.15 |
- Pahibalo
1. Ang narekord nga datos gikan sa Enero hangtud Agosto 2013
2. Ang narekord nga datos gikan sa Enero hangtud Hulyo 2013
Terminals
[usba | usba ang wikitext]Terminal 1
[usba | usba ang wikitext]Plantilya:Pinilopilong larawan
Terminal 1 or NAIA-1, adunay usa ka dapit sa 67,000 square metres (720,000 sq ft) ug nga natapos sa 1981 mao ang ikaduha nga labing karaan nga terminal sa NAIA (human sa Daang Domestic Terminal, nga karon gitawag Terminal 4) uban sa usa ka design kapasidad sa 4.5 ka milyon nga mga pasahero matag tuig[7] apan dugang gipalapad aron ma-accommodate ang 6 ka milyon nga mga pasahero. Ang terminal karon nagsilbi sa mga langyaw nga mga kompaniya nga naglihok sa Manila: Philippine Airlines, China Airlines, Eva Air, Korean Air, Asiana Airlines, Japan Airlines, Malaysia Airlines, Xiamen Air, Saudia, Air China, Royalair Philippines (international), China Eastern Airlines, Oman Air, Zipair, Royal Brunei Airlines, Air Niugini, Shenzhen Airlines, ug Kuwait Airways.[8] Ang detalyado nga mga disenyo gisagop sa Gobyerno sa Pilipinas niadtong 1974 ug sa ingon gi-aprubahan sa Asian Development Bank niadtong Septyembre 18, 1975. Ang aktwal nga trabaho sa terminal nagsugod sa ikaduhang kwarter sa 1978. Niadtong 1989, ang usa ka Master Plan Review nagsugyot sa pagtukod sa duha ka bag-ong mga terminal (NAIA 2 ug NAIA 3), ingon man daghang uban pa nga pagpaayo sa pasilidad. Ang pag-uswag sa Manila International Airport sa katapusan gi-aprubahan pinaagi sa pagpagawas sa Executive Order No. 381, nga nagtugot sa pagpalambo sa airport. Niadtong 1973, usa ka feasibility study / airport master plan gihimo sa Airways Engineering Corporation pinaagi sa US $ 29.6 milyon nga pautang gikan sa Asian Development Bank. Ang Detalyadong Engineering Design sa New Manila International Airport Development Project gihimo ni Renardet-Sauti / Transplan / F.F. Cruz Consultant samtang ang Detalyadong Architectural Design sa terminal giandam sa L.V. Leandro Locsin. Locsin ug Associates. Ang terminal nakaabot sa kapasidad niadtong 1991, sa dihang kini nakarehistro sa total nga volume sa pasahero nga 4.53 milyon. Sukad sa 1991, ang terminal nahimo na nga kapasidad ug nagtala sa usa ka tinuig nga average growth rate nga 11%, apan ang pagpalambo sa airport misaka sa kapasidad niini ngadto sa 6 ka milyon nga mga pasahero matag tuig. Kung itandi sa internasyonal nga mga terminal sa ubang mga nasod sa Asya, ang Terminal 1 kanunay nga nahimutang sa ubos tungod sa mga limitado ug wala'y gamit nga mga pasilidad, dili maayo nga pasahero sa pasahero, ug nagkadaghan (ang Terminal naglihok sa ibabaw nga gidisenyo nga kapasidad sa mga dekada na karon). Gikan sa tuig 2011 hangtod sa 2013, ang Terminal 1 anaa sa listahan sa pinakagrabeng mga airport sa Asia ug sa kalibutan pinaagi sa travel website nga "The Guide to Sleeping In Airports", nag-ranggo sa number one. > Niining bahina, ang mga awtoridad sa transportasyon nagplano sa paghatag sa Terminal 1 nga usa ka pag-uswag; ang mga plano gi-aprubahan sa Presidente Benigno Aquino III. Ang pag-uswag ug pag-upgrade naglakip sa pagpalapad sa nahimutangan nga dapit, pagdugang sa parking spaces, ug pagpalambo sa uban pang terminal nga pasilidad. Gipahibalo sa Department of Transportation and Communications nga sa diha nga ang Terminal 3 mahimong bug-os nga operasyon, ang Terminal 1 gipangita sa Cebu Pacific nga adunay katuyoan nga pag-ayo sa terminal ngadto sa usa ka "Airport City" ug magsilbi nga eksklusibong terminal sa ilang mga eroplano. Ang Terminal 1 nagsugod sa pag-ayo sa Enero 23, 2014 aron mag-upgrade ug mag-modernize sa 32-year-old nga pasahero nga terminal building ug pagataposon ug pag-operate sa Mayo 2015. Gibahin ngadto sa unom ka hugna nga adunay 40% pagkompleto sa Disyembre 16, 2014, ang mga pag-ayo naglakip sa pag-instalar sa tuhog nga pugong nga pagdepensa aron mapalig-on ang integridad sa estruktura sa bilding, ug ang gikinahanglan kaayo nga facelift sa interior design sa terminal. Ang lima ka mga international airlines, nga mao ang Delta Air Lines, KLM, Emirates, Singapore Airlines, ug Cathay Pacific, gibalhin sa Terminal 3 gikan sa Agosto 1 hangtud Oktubre 1, 2014 sa usa ka paningkamot nga mahukasan ang terminal.
Terminal 2 (Centennial Terminal)
[usba | usba ang wikitext]Ninoy Aquino International Airport Terminal 2 (Main Article)
Ang Terminal 2 (NAIA-2) nga gitawag usab nga Centennial Terminal, nahimutang sa Old MIA Road. Nagsugod ang pagtukod niadtong Disyembre 1995 ug gi-inagurahan niadtong Mayo 1, 1999 ug nagsugod sa operasyon niadtong 1999. Ginganlan kini nga Centennial Terminal sa pagsaulog sa centennial year sa deklarasyon sa kagawasan sa Pilipinas. Ang terminal orihinal nga gidisenyo sa Aéroports de Paris nga mahimong usa ka domestic nga terminal, apan ang disenyo giusab sa ulahi aron mapahimutang ang internasyonal nga mga biyahe. Kini adunay kapasidad nga 2.5 ka milyon nga mga pasahero matag tuig sa iyang internasyonal nga pako ug 5 ka milyon sa iyang mga pako nga bahin. Mahimo kini nga mausab aron ma-accommodate ang siyam ka milyon nga mga pasahero kada tuig kon gikinahanglan.
Kini aduna nay 12 ka jet tulay. Adunay daghang mga cafe ug mga restawran sa Terminal post-security. Adunay usa usab ka gamay nga walay trabaho nga seksyon sa amihanang bahin. Ang panginahanglan alang sa duha pa nga mga terminal gisugyot sa usa ka Master Plan Review sa Airport nga gipahigayon niadtong 1989 sa Aéroports de Paris (ADP). Ang pagtuon gihimo pinaagi sa usa ka grant gikan sa French Government. Ang pagsusi nagkantidad og 2.9 milyones French franc s ug gisumite ngadto sa Gobyerno sa Pilipinas alang sa pagtimbangtimbang sa 1990. Sa 1991, ang gobyerno sa France naghatag sa 30 milyon nga franc soft loan ngadto sa gobyerno sa Pilipinas, nga gamiton sa pagtabon sa Ang Detalyadong Architectural and Engineering Design sa NAIA Terminal 2. Gihuman sa ADP ang disenyo sa tuig 1992 ug sa 1994, ang Gobyerno sa Japan naghatag sa usa ka 18.12 ka bilyon nga yen nga hinay nga pautang sa Gobyerno sa Pilipinas aron gastuhan ang 75% sa pagtukod sa terminal gasto ug 100% sa gasto sa pagdumala. Ang pagtukod sa Centennial Terminal nagsugod kaniadtong Disyembre 11, 1995, ug pormal nga gihatag ngadto sa gobyerno sa Pilipinas kaniadtong Disyembre 28, 1998. Ang terminal nahimong bug-os nga operasyon niadtong 1999. Niadtong Agosto 2014, [[Department of Transportation and Communications (Philippines) Pormal nga gipahibalo ang plano sa pagpalapad sa Terminal 2. Ang plano usab naghunahuna sa pagtukod sa usa ka istruktura nga nagkonekta sa Terminals 1 ug 2. Naglakip usab kini sa demolisyon sa wala magamit nga Philippine Village Hotel complex duol sa terminal nga naghulat sa pag-ayo sa pipila nga mga isyu . Ang usa ka depot sa gasolina nga nahimutang sa tunga-tunga sa mga terminal ibalhin ngadto sa giguba nga lugar aron mahatag ang dalan alang sa pagpalapad. Ang 26 ka mga lawak sa kahupayan gipaayo, diin 16 nahimutang sa usa ka lugar sa mga pasahero. 4 sa 7 nga mga air handling unit ang giayo ug 21 ka dugang nga mga unit ang gipaabot nga ipahimutang aron mapalambo ang temperatura sa Terminal.
Sugod sa Hulyo 2023, giblahin tanan na international flights sa Terminal 2 sa ubang terminals. Tanan nga international flights sa Philippine Airlines ug PAL Express kay gibalhin sa Terminal 1. Gibalhin pud ang ubang domestic flights sa Terminal 2 - tanang flights sa Philippines AirAsia.[9] Karon, tanan nga flights sa Terminal 2 kay mga domestic flights. Ining Hunyo 2024, naay tulo ka kompya nga galupad ug tugpa sa Terminal 2 - mga domestic flight sa Philippine Airlines, Philippines AirAsia, ug Royalair Philippines.[10]
Terminal 3
[usba | usba ang wikitext]Ang Terminal 3 (NAIA-3) mao ang pinakabag-o ug kinadak-ang terminal sa NAIA complex. Nagsugod ang pagtukod niini sa 1997. Sukad sa pagtukod, ang terminal anaa sa tunga nga adunay legal nga mga gubat, red tape, ug mga kaso sa arbitrasyon sa Estados Unidos ug sa Singapore, ingon man usab sa mga problema sa teknikal ug kaluwasan nga nalangan ang pagbukas niini sa daghang higayon. Ang Terminal 3 gitukod sa usa ka 63.5-hectare (157-acre) nga nahimutang sa Villamor Air Base. Ang terminal nga tinukod adunay total area sa 182,500 square metres (1,964,000 sq ft) ug adunay kinatibuk-ang gitas-on nga 1.2 kilometres (0.75 mi). Ang usa ka four-level nga shopping mall nagkonektar sa terminal ug parking nga mga building. Ang parkinganan adunay kapasidad nga 2,000 nga mga sakyanan ug ang parking area nga may kapasidad nga 1,200 nga mga sakyanan. Ang terminal makahimo sa pagserbisyo sa 33,000 ka mga pasahero kada adlaw sa peak o 6,000 nga mga pasahero matag oras. Ang usa ka 220-metros nga footbridge nga giablihan niadtong Abril 2017, nga gitawag nga Runway Manila, nagsumpay sa terminal sa Newport City. Ang taytayan naglangkob sa naglihok nga dalan ug makahulip sa mga 2,000 nga mga tawo sa bisan unsang panahon. Ang apron area adunay gidak-on nga 147,400 square metres (1,587,000 sq ft). Ang terminal adunay 34 ka jet tulay ug 20 nga mga ganghaan sa kontak nga adunay abilidad sa pag-alagad sa 28 ka mga eroplano sa usa ka panahon. Ang terminal adunay 70 nga flight information terminals, 314 display monitor, ug ang 300 kilometres (190 mi) sa fiber optic I.T. cabling. Adunay usab kini 29 nga mga bloke sa kasilyas. Ang departure area adunay lima ka mga entrada nga adunay mga X-ray machine nga adunay katapusan nga check sa seguridad nga adunay 18 ka mga X-ray machine. Ang pag-angkon sa bagahe adunay 7 ka dagkong carousel nga bagahe, nga ang matag usa adunay kaugalingong display monitor sa flight. Ang terminal opisyal nga gibuksan sa mga pinili nga domestic flights gikan sa Hulyo 22, 2008 (una nga Cebu Pacific lamang, dayon Philippine Airlines's subsidiary sa Air Philippines ug PAL Express), uban sa Cebu Pacific nga international flights nga gigamit niini gikan Agosto 1, 2008. Ang tanan nga internasyonal nga operasyon gawas sa ang mga gikan sa PAL, gituyo nga molihok gikan sa Terminal 3 sa umaabot, orihinal nga gisugyot nga mobalhin sa ika-upat nga kwarter sa 2010, bisan pa ang mga domestic carriers Cebu Pacific ug Airphil Express (dayon Air Philippines ug nahimong PAL Express) nagpabilin nga mao lamang ang mga saop alang sa unang duha ka tuig sa operasyon niini. Ang kadaghanan sa internasyonal nga mga biyahe nagpadayon gihapon gikan sa Terminal 1 gawas sa All Nippon Airways nga unang carrier nga nagsalig sa gawas gikan sa Terminal 3 nga nagsugod niadtong Pebrero 27, 2011
Ang terminal gipailawom sa rehabilitasyon ubos sa kontraktor nga Takenaka Corp. sa Japan aron pagpalambo sa mga pasilidad niini ug paggamit sa tibuok nga terminal. Kaniadto, kini naglihok lamang sa katunga sa kapasidad niini nga naghulat sa pagkompleto sa nahabilin nga mga buhat sa sistema. Ang terminal nahimong bug-os nga operasyon niadtong Agosto 1, 2014, nga nagdala ngadto sa pagbalhin sa lima ka mga international airlines ngadto sa Terminal 3 aron sa paghupay sa congestion sa Terminal 1 sugod sa Delta Air Lines nianang adlawa, gisundan sa KLM sa Agosto 4, Emirates sa Agosto 15, Singapore Airlines sa Septyembre 1, ug Cathay Pacific sa Oktubre 1.
Terminal 4 (Manila Domestic Passenger Terminal)
[usba | usba ang wikitext]
Terminal 4 nga ginganlan ingon nga Manila Domestic Passenger Terminal', ug gihapon nailhan nga Old Domestic Terminal, mao ang kinatigulangan sa upat ka mga kasamtangan nga mga terminal, nga natukod niadtong 1948. Ang host sa tanan nga mga domestic flights sulod sa Pilipinas nga gipadagan sa Cebgo, ug uban pa. Walay mga tulay sa jet ug mga pasahero nga naglakaw padulong ug gikan sa eroplano o usahay gipanghambog. Kaluhaan ug unom ka mga check-in counters nahimutang sa terminal. Ang departure hall adunay kapasidad sa paglingkod alang sa 969 ka mga tawo matag higayon. Pipila ka mga tindahan sa pagkaon ug usa ka book and magazine stall ang anaa usab. Ang lima ka carousel nga bagahe nahimutang sa terminal samtang ang mga opisina sa mga domestic airline, mga bangko, mga restawran ug usa ka tindahan nga grocery usab nahimutang sa tupad sa domestic terminal sa pasahero. Ang Domestic Terminal anaa sa daan nga Airport Road duol sa amihanang tumoy sa Runway 13/31. Ang usa ka karaan nga hangar sukad nga gi-anindot ngadto sa terminal.
Mga Buluhaton sa mga Terminal
[usba | usba ang wikitext]Sugod sa Agosto 31, 2018, ang tanan nga tulo ka mga terminal sa pasahero itudlo ingon sa mosunod:[11]
| Terminal | Airlines |
|---|---|
| 1 | Philippine Airlines (international flights), Etihad Airways, Japan Airlines, Thai Airways and Saudia |
| 2 | Philippine Airlines, PAL Express and Cebu Pacific (all domestic flights) |
| 3 | Cebu Pacific, Philippines AirAsia (both international flights) and all international airlines (except Etihad Airways, Japan Airlines, Thai Airways and Saudia) |
| 4 | All domestic flights including Philippines AirAsia (except Philippine Airlines and Cebu Pacific) |
Mga Airlines ug mga Destinasyon
[usba | usba ang wikitext]Passenger
[usba | usba ang wikitext]- Pahibalo
small>^1 : Kini nga pagkalagiw mohunong tali sa Manila ug sa natala nga destinasyon. Apan, ang airline wala'y katungod sa pagdala sa mga pasahero sa tunga lamang sa Manila ug intermediate stop.
Cargo
[usba | usba ang wikitext]Pahibalo:
Ang Philippine Airlines usab nagmintinar sa integrated airport ground handling services, mga operasyon sa kargamento ug usa ka full catering service alang niini ug uban pang mga airlines. Kini gilangkuban sa PAL Airport Services, Philippine Airlines Cargo ug PAL Inflight Center.
Base sa Centennial Terminal (Terminal 2) ug International Cargo Terminal sa Ninoy Aquino International Airport, ang PAL Airport Services nagtanyag sa ground handling alang sa pito ka international airlines nga nanawagan sa Manila, samtang ang Philippine Airlines Cargo nagproseso ug nagdala sa aberids nga 200 ka tonelada sa Manila nga mga publikasyon ug 2 ka tonelada nga sulat kada adlaw sa tibuok nasud ug 368 ka toneladang kargada sa gawas sa nasud adlaw-adlaw.
Reperensiya
[usba | usba ang wikitext]- ↑ "Operational Statistics" (PDF). Manila International Airport Authority. Retrieved June 17, 2024.
- ↑ "Creating the Manila International Airport Authority, Transferring Existing Assets of the Manila International Airport to the Authority, and Vesting the Authority with Power to Administer and Operate the Manila International Airport". President of the Republic of the Philippines. Republic of the Philippines. Retrieved October 24, 2013.
- ↑ Airport Council International Archived Enero 3, 2009, at the Wayback Machine.
- ↑ "2012 Airport Traffic Report" (PDF). The Port Authority of NY&NJ. p. 26. Retrieved July 22, 2013.
- ↑ "NAIA passengers inch up 3.1% to 32.86M in 2013". philstar.com.
- ↑ http://125.60.203.88/miaa/images/stories/Bidding/Cargo.pdf Archived 2014-08-10 at the Wayback Machine
- ↑ TERMINAL 1 Archived Oktubre 14, 2007, at the Wayback Machine
- ↑ MNLAirport.ph - NAIA Terminal 1
- ↑ The Winning Move: AirAsia Philippines unveils plans on NAIA Terminal 2 transfer
- ↑ MNLAirport.ph - Terminal 2
- ↑ "NAIA (MANILA AIRPORT): AIRLINES' NEW TERMINAL ASSIGNMENTS 2018". The Poor Traveler. Retrieved April 6, 2018.
- ↑ "Victoria Lands More Direct Flights To Asia". Minister for Tourism and Major Events. Retrieved 27 February 2018.
- ↑ "Cebu Pacific to fly to Batanes by popular demand". Cebu Pacific Corporate. Retrieved 14 February 2018.
- ↑ http://www.routesonline.com/news/38/airlineroute/274187/china-southern-adds-wuhan-manila-service-from-nov-2017/
- ↑ https://www.routesonline.com/news/38/airlineroute/278016/philippine-airlines-ends-kuwait-service-in-may-2018/
- ↑ "SkyJet: CHARTER SERVICE". SkyJet. September 8, 2013. Retrieved September 8, 2013.