Podgorica
Podgorica
Подгорица | |
---|---|
glavni grad | |
Град Подгорица | |
Podgorica, kolaž | |
Lokacija u Crnoj Gori | |
Koordinate: 42°26′28″N 19°15′42″E / 42.44111°N 19.26167°E | |
Država | Crna Gora |
Vlada | |
• Gradonačelnik | Olivera Injac ({{{gradonačelnik_stranka}}}) |
Površina | |
• Općina | 1.205 km2 |
Najveća nadmorska visina | 45 m |
Stanovništvo (2011) | |
• Općina | 174.515 |
• Općina (gustoća) | 144,83 /km2 |
• Naselje | 150.977 |
Vremenska zona | CET (UTC+1) |
• Ljeti (DST) | CEST (UTC+2) |
Poštanski broj | 81000 |
Pozivni broj | + 382 (020) |
Registracija vozila | PG |
Veb-sajt | Grad Podgorica |
Podgorica (ćir. Подгорица) glavni je i najveći grad Crne Gore, naseljeno mjesto te službeni grad s gradskom općinom Golubovci u svom sastavu.
Geografija
[uredi | uredi izvor]Smještena je u centralnom dijelu doline Мorače, odnosno u sjevernom dijelu prostrane Zetske ravnice. Prvobitni grad podignut je pod Goricom, po čemu je dobio ime.
Historija
[uredi | uredi izvor]Antička preteča današnje Podgorice bio je rimski Birziminium.[1] U srednjem vijeku Slaveni su ga nazvali Ribnica. Godine 1326. mjesto dobija ime Podgorica. Otad je u sastavu zemalja Nemanjića, Balšića, despota Stefana Lazarevića i Đurđa Brankovića, a od 1478. potpada pod osmanlijsku vlast da bi 1878. odlukama s Berlinskog kongresa ušao u sastav Crne Gore.
U toku Prvog svjetskog rata od 1916. do 1918. grad je bio pod austro-ugarskom okupacijom, kao i ostatak Crne Gore. Godine 1918. ulazi u sastav Kraljevine Srba Hrvata i Slovenaca (od 1929. Kraljevine Jugoslavije). Između dva svjetska rata Podgorica je imala približno 15.000 stanovnika, ali je nakon Drugog svjetskog rata brojka svedena na manje od 5.000 jer je grad stradao kao malo koji u Evropi, bombardiran 72 puta i gotovo sravnjen sa zemljom.
Poslije Drugog svjetskog rata i uspostavljanja Narodne, a zatim Socijalističke republike Crne Gore u okvirima poslijeratne Jugoslavije Podgorica postaje njen glavni grad zamijenivši ranije Cetinje, a 1946. godine mijenja ime u Titograd i doživljava ubrzani ekonomski razvoj.
Savremena Podgorica nastaje na veoma povoljnom raskršću puteva u Zetskoj ravnici (Skadarskoj potolini), kod ušća Ribnice u Moraču, pokraj željezničke pruge Beograd–Bar. Nedaleko od Podgorice jest Skadarsko jezero, a nakon završetka tunela Sozina Jadransko more udaljeno je samo pola sata vožnje. Savremeno oblikovani grad solitera presijecaju široke ulice i bulevari s obje strane Morače, hoteli, sportski stadion i dvorane. U Podgorici su najvažnije nacionalne institucije: Univerzitet Crne Gore, Crnogorska akademija nauka i umjetnosti, Crnogorsko narodno pozorište, Radiotelevizija Crne Gore, aerodrom u Golubovcima te brojne druge, koje su mahom nastale tokom godina socijalističke Jugoslavije. Diplomatska predstavništva u gradu imaju Sjedinjene Američke Države, Rusija, Kina, Slovenija, Italija i druge zemlje. Glavna gradska ulica jest Ulica Slobode, koja je i gradski korzo, dok pješačku zonu čine Njegoševa i Hercegovačka ulica, s buticima i kafićima.
Malo je spomenika kulture sačuvano, s obzirom na razaranja iz Drugog svjetskog rata. Iz osmanlijskog perioda sačuvana je Sahat-kula iz 18. stoljeća, dvije od nekadašnjih šest džamija (Osmanagića i Doganjska), kao i uske ulice oko njih, koje sačinjavaju Staru varoš. Iz perioda Kraljevine Crne Gore najvažniji je dvorac kralja Nikole u parku Kruševac, danas Centar za savremenu umjetnost.
Glavno obilježje grada dugo su bile socrealističke građevine i blokovi zgrada no dosta se toga promijenilo tokom posljednjih godina kada je sagrađen čitav moderni kompleks zgrada na desnoj obali Morače, a 13. jula 2005. pušten je u promet novi, najveći most na Morači, Milenijum, koji se već smatra novim simbolom Podgorice i koji s 57 metara visokim pilonom dominira panoramom grada.
Podgorica je jedan od najtoplijih gradova na Balkanu i pod znatnim je klimatskim utjecajima s Jadranskog mora. Srednja godišnja temperatura iznosi 15,8 °C. Prosječna godišnja količina padavina iznosi 1586 mm.
Stanovništvo
[uredi | uredi izvor]Na popisu stanovništva 2011. Grad Podgorica imao je 174.515 stanovnika, i to na užem gradskom području 158.284, a u gradskoj općini Golubovci 16.231. Od toga, u samom naselju Podgorica živjelo je 150.977 stanovnika.
Grad Podgorica
[uredi | uredi izvor]Broj stanovnika po popisima[2] | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1948. | 1953. | 1961. | 1971. | 1981. | 1991. | 2003. | 2011. |
40.519 | 46.919 | 62.183 | 86.689 | 119.213 | 138.542 | 159.073 | 174.515 |
Napomena: Nastao iz stare općine Podgorica. U 2018. smanjen za izdvojeni dio područja od kojeg je nastala općina Tuzi u kojoj su sadržani podaci od 1948. do 2011.
Podgorica (naseljeno mjesto)
[uredi | uredi izvor]Broj stanovnika po popisima[2] | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2003 | 2011 |
14.369 | 19.868 | 35.054 | 61.727 | 96.074 | 117.875 | 136.473 | 150.977 |
Napomena: Od 1946. do 1992. iskazivano pod imenom Titograd. Ranije povećano za naselja Jovan Tomašević, Momišići i Zagorič koja su ukinuta. U 1981. povećano za naselja Dajbabe, Doljani (ranije povećano za naselja Peuta i Zlatica koja su ukinuta), Donja Gorica, Gornja Gorica, Masline, Rogami i Tološi koja su ukinuta.
Popis 2011.
[uredi | uredi izvor]
|
|
|
Napomena: Oznaka Z predstavlja zaštićen podatak.
Raniji popisi
[uredi | uredi izvor]Podgorica | |
---|---|
1991[4] | 2003[5] |
Vjera | 1991[6] |
---|---|
Pravoslavna | 95.246 (80,80%) |
Islamska | 8.747 (7,42%) |
Katolička | 2.652 (2,24%) |
Protestantska | 237 (0,20%) |
Judaistička | 24 (0,02%) |
Proorijentalni kultovi | 21 (0,01%) |
Ostale vjeroispovijesti | 999 (0,84%) |
Vjernik je ali ne pripada nijednoj vjeroispovijesti | 58 (0,04%) |
Nije vjernik | 3.385 (2,87%) |
Nepoznato | 6.506 (5,51%) |
ukupno | 117.875 |
Sport
[uredi | uredi izvor]- OFK "Titograd", nogometni klub
Galerija
[uredi | uredi izvor]-
gradska Skupština
-
Skupština Crne Gore
-
Crnogorsko narodno pozorište
-
Narodni muzej
-
Univerzitet Crne Gore
-
palata kralja Nikole
-
Stara varoš
-
hotel "Podgorica" i tvrđava "Ribnica"
-
gimnazija "Slobodan Škerović"
-
muzička škola
-
Sahat-kula
-
gradska biblioteka
-
Skender-čauševa (starodoganjska) džamija
-
rimokatolička crkva "Presveto Srce Isusovo"
-
srpska pravoslavna crkva "Sv. Georgije"
-
srpskopravoslavni manastir "Dajbabe"
-
džamija u Staroj varoši
-
Moskovska ulica
-
bulevar Sv. Petra Cetinjskog
-
Trg Republike
-
stambeni blokovi
-
Blok V
-
naselja Zagorič, Zlatica i Masline
-
kraljevska bašta
-
spomenik Njegošu
-
spomenik Marku Miljanovu
-
Karađorđev spomenik
-
spomenik kralju Nikoli
-
most Blaža Jovanovića
-
stari most na ušću Ribnice u Moraču
-
rijeka Ribnica
-
rijeka Morača i brdo Ljubović, desno hotel "Podgorica"
-
radiotelevizijski predajnik na Dajbabskoj gori
-
željeznička stanica
-
aerodrom
Također pogledajte
[uredi | uredi izvor]- gradska općina Golubovci
- Zastava Podgorice
- Spisak općina u Crnoj Gori
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "Crna Gora - istorija - vremenska linija do 476". www.vremenskalinija.me. Arhivirano s originala, 4. 2. 2022. Pristupljeno 4. 2. 2022.
- ^ a b Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2003, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Podgorica, septembar 2005, COBISS-ID 8.764.176
- ^ a b c Zvanični rezultati popisa na web stranici Zavoda za statistiku Crne Gore
- ^ "Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1991" (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 5. 5. 2020.
- ^ Knjiga 1, Stanovništvo, nacionalna ili etnička pripadnost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Podgorica, septembar 2004, ISBN 86-84433-00-9
- ^ "Vjerski sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1991" (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 6. 5. 2020.
Vanjski linkovi
[uredi | uredi izvor]
Nedovršeni članak Podgorica koji govori o gradu u Crnoj Gori treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.