Svjetsko prvenstvo u snukeru 2013.
Svjetsko prvenstvo u snukeru 2013. | |||
---|---|---|---|
Datum | 20. april – 6. maj 2013. | ||
Lokacija | Crucible Theatre, Sheffield | ||
Država | Engleska | ||
Organizator | WPBSA | ||
Nagradni fond | 1.111.000 £[1] | ||
Najveći brejk | 143 ( Neil Robertson) | ||
Branilac titule | Ronnie O'Sullivan | ||
Finale | |||
Pobjednik | Ronnie O'Sullivan | ||
Finalist | Barry Hawkins | ||
Rezultat | 18–12 | ||
|
Svjetsko prvenstvo u snukeru 2013. održano je od 20. aprila do 6. maja u Crucible Theatreu u Sheffieldu. To je bilo njegovo 76. izdanje i posljednji rangirni turnir u sezoni 2012/2013.[2] Ovo je prvi put da je Betfair bio sponzor prvenstva.[3]
Branilac titule bio je Ronnie O'Sullivan[4], koji je uspio zadržati titulu pobijedivši u finalu Barryja Hawkinsa 18-12. Time je postao treći igrač koji je odbranio titulu otkad se prvenstvo igra u Crucibleu (prije njega su to uradili Steve Davis i Stephen Hendry).[5]
Pregled po kolima
[uredi | uredi izvor]1. kolo
[uredi | uredi izvor]- Debitanti su bili Jack Lisowski, Michael White, Ben Woollaston, Dechawat Poomjaeng, Matthew Selt i Sam Baird.[6][7][8] White je prošao u 2. kolo iznenadivši svog zemljaka, Marka Williamsa, 10-6.[9] Poomjaeng je također napravio iznenađenje savladavši Stephena Maguirea 10-9 (to je bio jedini meč u ovoj fazi prvenstva koji je otišao do odlučujućeg frejma).[10]
- Nakon rekordnog broja kineskih igrača na prošlogodišnjem prvenstvu (4), ove je godine njihov jedini predstavnik bio Ding Junhui.[11] Poomjaeng je postao tek treći Tajlanđanin u historiji koji se plasirao na SP (prije njega su to uspjeli James Wattana i Tai Pichit).
- Nakon što je u kvalifikacijama izborio mjesto u glavnom žrijebu, Peter Ebdon je 22. put uzastopno nastupio na SP-u, izjednačivši se po tome sa Steveom Davisom. Ispred njih je jedino Stephen Hendry sa 27 uzastopnih nastupa.[12]
- Druga sesija meča između Ebdona i Graemea Dotta morala je biti prekinuta pri rezultatu 8-6 za Dotta[13] jer je predugo trajala i postojala je mogućnost da ugrozi početak sesije drugog meča. To je dovelo do rijetkog slučaja da meč na 10 dobijenih frejmova bude odigran u 3 sesije. Nakon što je pobijedio 10-6, Dott je kritizirao Ebdona zbog spore igre.[14] Meč između Poomjaenga i Maguirea također je morao biti završen u 3. sesiji nakon prekida pri vodstvu Tajlanđanina od 9-8.[15]
2. kolo
[uredi | uredi izvor]- Dottov poraz od Shauna Murphyja u 2. kolu značio je da prvi put nakon 25 godina (od 1988) među 8 najboljih neće biti predstavnika Škotske.[16]
- Michael White plasirao se u svoje prvo četvrtfinale na nekom rangirnom turniru u karijeri savladavši Poomjaenga 13-3, uštedjevši 1 sesiju.[17] Poomjaeng je izgubio 4. frejm ovog meča nakon što triput uzastopno nije uspio pogoditi vidljivu crvenu kuglu koristeći "pauk" kako bi napravio most preko plave u pokušaju da samo tanko dodirne klaster crvenih kugli. U ljutnji zbog ovakvog gubitka frejma Poomjaeng se nekoliko puta pljesnuo po licu i vikao na sebe kako bi se motivirao za nadolazeće frejmove nakon pauze na polovini sesije.[18]
- O'Sullivan je postao prvi branilac titule koji je došao do četvrtfinala nakon Murphyja 2006, pobijedivši Alija Cartera 13-8 u reprizi lanjskog finala, kao i onog iz 2008.
- Ricky Walden stigao je do svog prvog četvrtfinala na SP-u savladavši Roberta Milkinsa 13-11. Milkins je zaostajao 3-9, ali je dvaput imao priliku da se približi Waldenu na samo frejm zaostatka (pri 9-11 i 10-12) prije no što je Walden dobio posljednji frejm.
- Barry Hawkins također se plasirao u svoje prvo četvrtfinale na SP-u pobijedivši trenutnog svjetskog broja 1, Marka Selbyja, 13-10.
- 26. aprila u Crucibleu je održan prvi Ladies Day s aktivnostima čija je namjera promocija učešća žena u snukeru.[19]
Četvrtfinale
[uredi | uredi izvor]- O'Sullivan je dobio 12 od prvih 13 frejmova protiv Stuarta Binghama, a na kraju je slavio 13-4. Judd Trump vratio se iz zaostatka 3-8 protiv Murphyja i dobio meč 13-12, nakon dramatičnog odlučujućeg frejma, koji je trajao 52 minute. Walden je pobijedio Whitea 13-6, a Hawkins Junhuija 13-7, pa su tako s turnira ispali i posljednji neengleski predstavnici.
Polufinale
[uredi | uredi izvor]- Ovo je tek treće prvenstvo u modernoj historiji snukera na kojem su u polufinalu svi učesnici bili Englezi. To se prvi put desilo 1987 (kad je Joe Johnson igrao protiv Neala Fouldsa, a Jimmy White protiv Stevea Davisa), a drugi put 1991 (Steve James protiv Whitea, a John Parrott protiv S. Davisa).
- U 23. frejmu meča protiv Trumpa O'Sullivan je dobio ukor od sutkinje Michaele Tabb jer je, navodno, štapom napravio opscenu gestu. Portparol World Snookera rekao je: "Očevici u areni rekli su nam da je O'Sullivan napravio neprikladnu gestu, ali izgleda da to kamere nisu zabilježile." Ne očekuje se da će biti pokrenut bilo kakav disciplinski postupak protiv O'Sullivana u vezi s ovim incidentom.[20]
- O'Sullivan je pobijedio Trumpa 17-11[21] i tako postao prvi branilac titule koji je došao do finala još od Kena Dohertyja 1998. Hawkins se vratio iz zaostatka 8-12 protiv Waldena, osvojivši 8 frejmova zaredom i dobivši na kraju 17-14.
Finale
[uredi | uredi izvor]- Nakon prve 2 sesije O'Sullivan je vodio 5-3, odnosno 10-7. U njima je postignuto 5 trocifrenih brejkova (O'Sullivan 4, Hawkins 1). O'Sullivanov brejk od 103 poena u 15. frejmu bio je njegov 128. u Crucibleu, čime je srušio Hendryjev rekord od 127.[22] (Do kraja meča dodao je još 2, tako da ih sad ima 130.)
- Od poznatih ličnosti u publici su se drugog dana finala pojavili konceptualni umjetnik Damien Hirst (koji je prijatelj s O'Sullivanom), glumac Stephen Fry, 16-struki svjetski prvak u pikadu Phil Taylor, komičar Noel Fielding i gitarist grupe Kasabian, Sergio Pizzorno.[23]
- O'Sullivan je slavio 18-12, postavši jedini igrač koji je postigao 6 trocifrenih brejkova u finalu.[5][24]
Nagradni fond
[uredi | uredi izvor]
|
|
Glavni žrijeb
[uredi | uredi izvor]Ispod su rezultati svih mečeva. Brojevi u zagradi nakon imena nekih igrača označavaju koji su bili nosioci (svako SP ima 16 nosilaca i 16 kvalifikanata).[26][27][28] Žrijeb za glavni dio turnira održan je 15. aprila, dan nakon završetka kvalifikacija, i prenošen je uživo na Talksportu.[29]
1. kolo | 2. kolo | Četvrtfinale | Polufinale | |||||||||||
Na 10 dobijenih | Na 13 dobijenih | Na 13 dobijenih | Na 17 dobijenih | |||||||||||
20. aprila | ||||||||||||||
Ronnie O'Sullivan (1) | 10 | |||||||||||||
27, 28. i 29. aprila | ||||||||||||||
Marcus Campbell | 4 | |||||||||||||
Ronnie O'Sullivan (1) | 13 | |||||||||||||
22. i 23. aprila | ||||||||||||||
Ali Carter (16) | 8 | |||||||||||||
Ali Carter (16) | 10 | |||||||||||||
30. aprila i 1. maja | ||||||||||||||
Ben Woollaston | 4 | |||||||||||||
Ronnie O'Sullivan (1) | 13 | |||||||||||||
24. i 25. aprila | ||||||||||||||
Stuart Bingham (9) | 4 | |||||||||||||
Stuart Bingham (9) | 10 | |||||||||||||
28. i 29. aprila | ||||||||||||||
Sam Baird | 2 | |||||||||||||
Stuart Bingham (9) | 13 | |||||||||||||
22. i 23. aprila | ||||||||||||||
Mark Davis | 10 | |||||||||||||
John Higgins (8) | 6 | |||||||||||||
2, 3. i 4. maja | ||||||||||||||
Mark Davis | 10 | |||||||||||||
Ronnie O'Sullivan (1) | 17 | |||||||||||||
20. i 21. aprila | ||||||||||||||
Judd Trump (4) | 11 | |||||||||||||
Shaun Murphy (5) | 10 | |||||||||||||
25. i 26. aprila | ||||||||||||||
Martin Gould | 5 | |||||||||||||
Shaun Murphy (5) | 13 | |||||||||||||
21. i 22. aprila | ||||||||||||||
Graeme Dott (12) | 11 | |||||||||||||
Graeme Dott (12) | 10 | |||||||||||||
30. aprila i 1. maja | ||||||||||||||
Peter Ebdon | 6 | |||||||||||||
Shaun Murphy (5) | 12 | |||||||||||||
23. i 24. aprila | ||||||||||||||
Judd Trump (4) | 13 | |||||||||||||
Matthew Stevens (13) | 7 | |||||||||||||
26. i 27. aprila | ||||||||||||||
Marco Fu | 10 | |||||||||||||
Marco Fu | 7 | |||||||||||||
23. i 24. aprila | ||||||||||||||
Judd Trump (4) | 13 | |||||||||||||
Judd Trump (4) | 10 | |||||||||||||
Dominic Dale | 5 | |||||||||||||
24. i 25. aprila | ||||||||||||||
Neil Robertson (3) | 8 | |||||||||||||
28. i 29. aprila | ||||||||||||||
Robert Milkins | 10 | |||||||||||||
Robert Milkins | 11 | |||||||||||||
20. i 21. aprila | ||||||||||||||
Ricky Walden (14) | 13 | |||||||||||||
Ricky Walden (14) | 10 | |||||||||||||
30. aprila i 1. maja | ||||||||||||||
Michael Holt | 1 | |||||||||||||
Ricky Walden (14) | 13 | |||||||||||||
20. i 21. aprila | ||||||||||||||
Michael White | 6 | |||||||||||||
Mark Williams (11) | 6 | |||||||||||||
25. i 26. aprila | ||||||||||||||
Michael White | 10 | |||||||||||||
Michael White | 13 | |||||||||||||
22. i 23. aprila | ||||||||||||||
Dechawat Poomjaeng | 3 | |||||||||||||
Stephen Maguire (6) | 9 | |||||||||||||
2, 3. i 4. maja | ||||||||||||||
Dechawat Poomjaeng | 10 | |||||||||||||
Ricky Walden (14) | 14 | |||||||||||||
22. aprila | ||||||||||||||
Barry Hawkins (15) | 17 | |||||||||||||
Mark Allen (7) | 8 | |||||||||||||
27, 28. i 29. aprila | ||||||||||||||
Mark King | 10 | |||||||||||||
Mark King | 9 | |||||||||||||
23. i 24. aprila | ||||||||||||||
Ding Junhui (10) | 13 | |||||||||||||
Ding Junhui (10) | 10 | |||||||||||||
30. aprila i 1. maja | ||||||||||||||
Alan McManus | 5 | |||||||||||||
Ding Junhui (10) | 7 | |||||||||||||
20. i 21. aprila | ||||||||||||||
Barry Hawkins (15) | 13 | |||||||||||||
Barry Hawkins (15) | 10 | |||||||||||||
26. i 27. aprila | ||||||||||||||
Jack Lisowski | 3 | |||||||||||||
Barry Hawkins (15) | 13 | |||||||||||||
23. i 24. aprila | ||||||||||||||
Mark Selby (2) | 10 | |||||||||||||
Mark Selby (2) | 10 | |||||||||||||
Matthew Selt | 4 | |||||||||||||
Finale (na 18 dobijenih frejmova) Crucible Theatre, Sheffield, 5. i 6. maja 2013. Sudija: Jan Verhaas | ||
---|---|---|
Ronnie O'Sullivan (1) Engleska |
18-12 | Barry Hawkins (15) Engleska |
87-4, 92-10, 0-98, 0-81, 13-101, 76-7, 113-0, 104-0, 0-73, 83-37, 9-61, 75-0, 0-91, 4-133, 103-0, 117-5, 69-62, 36-71, 134-0, 57-56, 0-90, 133-0, 75-49, 38-87, 124-7, 0-131, 18-76, 77-25, 89-8, 89-1 | Trocifreni brejkovi: 8 (O'Sullivan 6, Hawkins 2) Najveći O'Sullivanov: 133 |
4-87, 10-92, 98-0, 81-0, 101-13, 7-76, 0-113, 0-104, 73-0, 37–83, 61-9, 0-75, 91-0, 133-4, 0-103, 5-117, 62-69, 71-36, 0-134, 56-57, 90-0, 0-133, 49-75, 87-38, 7-124, 131-0, 76-18, 25-77, 8-89, 1-89 |
Ronnie O'Sullivan osvojio je SP u snukeru 2013. |
Pretkvalifikacije
[uredi | uredi izvor]Održane su 4. i 5. aprila 2013. na Svjetskoj snukerskoj akademiji u Sheffieldu (za članove WPBSA koji se ne takmiče na glavnim turnirima).[30][31][32][33]
- 1. kolo
Ali Bassiri | 0-5 | Surinder Gill |
Del Smith | 4-5 | Ian Barry Stark |
Paul Wykes | 5-2 | Robin Hull |
Stephen Ormerod | 5-0 | Bill Kelly |
- 2. kolo
Andrew Norman | 5-1 | Philip Minchin |
Les Dodd | 5-4 | Surinder Gill |
David Morris | 1-5 | Joe Swail |
Stephen Rowlings | 5-4 | Ian Barry Stark |
Justin Astley | 5-2 | Tony Knowles |
Lucky Vatnani | 3-5 | Paul Wykes |
David Singh | 2-5 | Tony Chappel |
Patrick Wallace | 5-0 | Stephen Ormerod |
- 3. kolo
Andrew Norman | 1-5 | Les Dodd |
Joe Swail | 5-2 | Stephen Rowlings |
Justin Astley | 5-2 | Paul Wykes |
Tony Chappel | 1-5 | Patrick Wallace |
- 4. kolo
Les Dodd | 1–5 | Joe Swail |
Justin Astley | 5–2 | Patrick Wallace |
Kvalifikacije
[uredi | uredi izvor]1, 2. i 3. kolo održano je od 6. do 11. aprila na Svjetskoj snukerskoj akademiji u Sheffieldu. Posljednje kolo igrano je 13. i 14. aprila na istom mjestu.[31][33][34]
Trocifreni brejkovi
[uredi | uredi izvor]U kvalifikacijama
[uredi | uredi izvor]Ukupno su postignuta 63 trocifrena brejka u ovoj fazi turnira:[35][36]
|
|
U glavnom turniru
[uredi | uredi izvor]- 143 Neil Robertson
- 142, 127, 118, 117, 112, 109, 104 Judd Trump
- 140, 119, 113, 106, 105, 104 Ricky Walden
- 133, 133, 125, 124, 113, 111, 106, 106, 105, 104, 103, 102, 100 Ronnie O'Sullivan
- 133, 127, 114, 104, 100 Barry Hawkins
- 131, 129, 114, 107, 104, 103 Ding Junhui
- 128, 128, 112, 112, 106 Shaun Murphy
- 117 Marco Fu
- 111, 106 Stuart Bingham
- 106, 104 Robert Milkins
- 106 Ali Carter
- 103 Mark Selby
- 102, 101, 100 Michael White
- 100 Jack Lisowski
- 100 Graeme Dott
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "The Tour 2012/2013: Provisional prize money summary" (PDF). worldsnooker.com. WPBSA. Arhivirano (PDF) s originala, 15. 9. 2012. Pristupljeno 24. 5. 2012.
- ^ "Tournament Calendar 2012/2013". Snooker.org. Pristupljeno 4. 6. 2012.
- ^ "Betfair Sponsor World Championship". worldsnooker.com. WPBSA. Pristupljeno 1. 4. 2013.
- ^ "Superb O'Sullivan claims fourth world title". Eurosport. 7. 5. 2012. Pristupljeno 8. 5. 2012.
- ^ a b Davor Budimir, "Ronnie OSullivan je novi stari svjetski prvak" Arhivirano 9. 5. 2013. na Wayback Machine, bilijar.info, 6. maj 2013.
- ^ "Quartet of Debutants Through to Crucible". worldsnooker.com. WPBSA. Pristupljeno 14. 4. 2013.
- ^ "Selt Survives Doherty Fight-Back". worldsnooker.com. WPBSA. Pristupljeno 14. 4. 2013.
- ^ "White Denied by Milkins". worldsnooker.com. WPBSA. Arhivirano s originala, 18. 4. 2013. Pristupljeno 15. 4. 2013.
- ^ "Wonderful White Shocks Williams". worldsnooker.com. WPBSA. Pristupljeno 22. 4. 2013.
- ^ "Poomjaeng holds nerve to edge Maguire". Eurosport. Yahoo! UK and Ireland. 23. 4. 2013. Pristupljeno 23. 4. 2013.
- ^ "World Snooker Championship 2013: Ding Junhui feels pressure". BBC Sport. Pristupljeno 18. 4. 2013.
- ^ "World Snooker Championship: O'Sullivan is hot favourite - Ebdon". BBC Sport. Pristupljeno 19. 4. 2013.
- ^ "Dott Prevails In Ebdon Battle". worldsnooker.com. WPBSA. 23. 4. 2013. Pristupljeno 23. 4. 2013.
- ^ "Dott wants rule change". BBC Sport. 23. 4. 2013. Pristupljeno 23. 4. 2013.
- ^ "Sonic Poom Flattens Maguire". World Snooker. Pristupljeno 28. 4. 2013.
- ^ "World Snooker Championship 2013: Scots earn unwanted statistic". BBC Sport. Pristupljeno 27. 4. 2013.
- ^ ""Poom Meets Doom as White Shines"". WPBSA. Pristupljeno 30. 4. 2013.
- ^ "White Dominates Smiling Thai". WPBSA. Pristupljeno 30. 4. 2013.
- ^ "World Snooker body wants more women involved in the sport". BBC Sport. Pristupljeno 3. 5. 2013.
- ^ ""Ronnie O'Sullivan is warned over 'obscene' gesture"". The Guardian. Pristupljeno 4. 5. 2013.
- ^ Davor Budimir, "O'Sullivan u svom petom finalu" Arhivirano 7. 5. 2013. na Wayback Machine, bilijar.info, 4. maj 2013.
- ^ ""Ronnie O'Sullivan leads Barry Hawkins in World final"". BBC Sport. Pristupljeno 5. 5. 2013.
- ^ ""Rocket on Course for Fifth Title"". worldsnooker.com. 6. 5. 2013. Pristupljeno 6. 5. 2013.
- ^ Ben Dirs, "Ronnie O'Sullivan beats Barry Hawkins to win fifth World title", BBC Sport, 6. 5. 2013.
- ^ "Prize Money". worldsnooker.com. WPBSA. Pristupljeno 2. 4. 2013.
- ^ "2013 Betfair World Championship Draw" (PDF). worldsnooker.com. World Snooker. Pristupljeno 15. 4. 2013.
- ^ "2013 Betfair World Snooker Championship Provisional Format" (PDF). worldsnooker.com. WPBSA. Pristupljeno 17. 4. 2013.
- ^ "Betfair World Championship (2013)". Snooker.org. Pristupljeno 1. 4. 2013.
- ^ "Top 16 Set For Crucible". World Snooker. Pristupljeno 1. 4. 2013.
- ^ "2013 World Snooker Championship Members Not On a Tour Qualifying Draw" (PDF). worldsnooker.com. WPBSA. Pristupljeno 1. 4. 2013.
- ^ a b "2013 Betfair World Snooker Championship Qualifiers Order of Play". worldsnooker.com. WPBSA. Pristupljeno 1. 4. 2013.
- ^ "2013 Betfair World Championship Pre-Qualifiers results" (PDF). WPBSA. Arhivirano s originala (PDF), 6. 4. 2013. Pristupljeno 6. 4. 2013.
- ^ a b "Betfair World Championship Qualifiers (2013)". Snooker.org. Pristupljeno 1. 4. 2013.
- ^ "Betfair World Championship Qualifiers results" (PDF). WPBSA. Arhivirano s originala (PDF), 15. 4. 2013. Pristupljeno 15. 4. 2013.
- ^ "Betfair World Championship Pre-qualifiers Centuries". worldsnookerdata.com. WPBSA. Arhivirano s originala, 5. 4. 2013. Pristupljeno 6. 4. 2013.
- ^ "Betfair World Championship Qualifiers Centuries". worldsnookerdata.com. WPBSA. Arhivirano s originala, 15. 4. 2013. Pristupljeno 14. 4. 2013.
- ^ "Betfair World Championship Centuries". worldsnookerdata.com. WPBSA. Arhivirano s originala, 21. 5. 2013. Pristupljeno 6. 5. 2013.