Katarina Branković

Lik Katarine Branković sa Esfigmenske povelje (1429 )

Katarina Branković (Kantakuzina Branković; 1418/19 - 1492) je bila celjska grofica. Rođena je kao kćerka srpskog despota Đurđa Brankovića i bizantijske princeze Jerine Kantakuzin.

Katarina se 20. aprila 1434. godine udala za celjskog grofa Ulriha II (1406-1456). S njim je imala troje djece, sinove Hermana i Đurđa, te kćer Elizabetu.

Nakon muževljeve pogibije u opsadi Beograda 1456. godine, Katarina se odrekla svih svojih posjeda u današnjoj Sloveniji i Hrvatskoj osim Krškog u zamjenu za određenu godišnju rentu i krenula na put. Proputovala je Italiju, Krf, i Dubrovnik, da bi se na kraju vratila u Makedoniju kod svoje sestre Mare, udovice sultana Murata II.

Prije smrti otkazala je ostala imanja u današnoj Sloveniji (grad Krško) i rentu.

Katarina je umrla 1492. godine, nadživjevši svu svoju djecu. Sahranjena je u gradu Konče, zapadno od Strumice u današnjoj Makedoniji.

Također pogledajte

• Brankovići
• Orden Kantakuzine Katarine Branković

Vanjski linkovi

• Rodoslov Katarine Arhivirano 3. 5. 2007. na Wayback Machine (en)