Halim Malkoč

Halim Malkoč
Halim Malkoč
	Malkoč se obraća pripadnicima divizije
Puno ime	Halim Malkoč
Rođenje	12. august 1917.; Bihać, Bosna i Hercegovina u Austro-Ugarskoj, Austro-Ugarska
Smrt	8. februar 1947 (29 godina); Bihać, Narodna Republika Bosna i Hercegovina, SFRJ
Nacionalnost	Bošnjak
Čin	Obersturmführer
Važnije bitke	Drugi svjetski rat
Vojska	Waffen-SS
Jedinice	Handžar divizija
Odlikovanja	Gvozdeni krst

Halim Malkoč (12. August 1917. – 8. februar 1947.) bio je bošnjački imam i SS-Obersturmführer u Waffen-SS Handžar diviziji. Poznat je po svojoj ulozi u suzbijanju pobune pripadnika Handžar divizije u mjestu Villefrancheu-de-Rouergue 1943. godine. Smatra se jedinim muslimanom nagrađenim Njemačkim željeznim krstom za vrijeme Drugog svjetskog rata.

Malkoč je bio mladi imam u Bosni kada je rat izbio. "Kao aktivni oficir u Jugoslavenskoj vojsci, istakao se kao veoma nadaren vojskovođa"^[1]. Godine 1943. pridružio se novonastaloj jedinici Waffen-SS-a Handžar divizija, i prvobitno bio imenovan za imama u "SS - Gebirgs-Pioneer Bataillion 13". U julu iste godine, on i nekoliko drugih bosanskih ulema poslano u Dresden na tri sedmice "Imamskog tečaja" u organizaciji SS Obergruppenführer Gottlob Bergera i počasnog oficira SS al-Husseini, Velikog muftije Jerusalimskog. Nastava uključuje lekcije o "Der Waffen-SS: njegova organizacija i rangovi" i njemački jezik kroz nastavu i posjete u operu u Berlinu i Babelsberg dvorac, Potsdam i Nicholaisee.

Tokom obuke na jugu Francuske, u mjestu Villefranche-de-Rouergue, u septembru 1943. godine došlo je do pobune među pripadnicima ove jedinice. U noći između 16. i 17. septembra, grupa vojnika ove jedinice predvođena muslimanskim i hrvatskim mlađim oficirima^[2] izvela je pobunu. Predvođeni Feridom Džanićem, Božom Jelinekom (poznat i kao Eduar Matutinović), Nikolom Vukelićem i Lutvijom Dizdarevićem, grupa je zarobila većinu njemačkog osoblja i ubila pet njemačkih oficira, uključujući i komandanta bataljona Obersturmbannführera Oskara Kirchbauma. Pobuna je ubrzo ugušena uz pomoć Malkoča i ljekara jedinice Willfried Schweigera. Malkoč je ubijedio pobunjenike da puste zatvorenike i da se predaju.

U priznavanju njegove usluge, Halim Malkoč i Schweiger su u oktobru 1943. godine od Heinrich Himmlera primili odlikovanje "Željezni križ druge klase".

Nakon završetka Drugog Svjetskog rata, Malkoč je izručen Jugoslaviji i 8. februara 1947. godine obješen u Bihaću.

Plakat NDH za regrutovanje u Handžar diviziju

Reference[uredi | uredi izvor]

Lepre, George. Himmler's Bosnian Division: The Waffen-SS Handschar Division 1943-1945. Atlgen, PA: Schiffer Military History, 1997 ISBN 0-7643-0134-9
Munoz, Antonio J., editor.The East Came West: Muslim, Hindu and Buddhist Volunteers in the German Armed Forces. (chapters 2 and 13) Bayside, NY: Axis Europa, 2001 ISBN 1-891227-39-4
Redžić, Enver, “Muslimansko autonomaštvo I 13. SS Divizija". Sarajevo: Svjetlost, 1987.
Tomasevich, Jozo (2001). War and Revolution in Yugoslavia, 1941–1945: Occupation and Collaboration. Vol. 2. San Francisco, California: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-7924-1.

Također pogledajte[uredi | uredi izvor]

13. SS oružana brdska divizija "Handžar" (hrvatska br. 1)

[[Kategorija:Članovi Waffen-SS]

^ George Lepre, "Himmler's Bosnian Division; The Handschar Division 1943-1945" (1997), p. 72.
^ Tomasevich, Jozo (2001). War and Revolution in Yugoslavia, 1941–1945: Occupation and Collaboration. Vol. 2. San Francisco, California: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-7924-1.

[1] George Lepre, "Himmler's Bosnian Division; The Handschar Division 1943-1945" (1997), p. 72.

[2] Tomasevich, Jozo (2001). War and Revolution in Yugoslavia, 1941–1945: Occupation and Collaboration. Vol. 2. San Francisco, California: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-7924-1.

[1]

[2]