Idi na sadržaj

Glicin

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Glicin
NCC(O)=O
Općenito
Hemijski spojGlicin
Druga imenaAminoetanska kiselina
Aminosirćetna kiselina
Molekularna formulaC=2 H=5 N=1 O=2
C2H5NO2
CAS registarski broj56-40-6
Kratki opisBijela supstanca
Osobine1
Molarna masa75.07
Gustoća1.1607 g/cm3
Tačka topljenja233 °C (razlaže se)
RastvorljivostRastvorljiv u etanolu i piridinu: 25 g/100 mL
Nerastvorljiv u eteru
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima.
Dvopolni 2D skelet molekule glicina.
3D prikaz glicina.

Glicin (Gly i G) ili α-aminosirćetna kiselina je najjednostavnija, od 20 aminokiselina koje ulaze u sastav proteinskih lanaca. U strukturi nema nijedan asimetrični atom ugljika. U organizmu se može proizvesti iz drugih aminokiselina, tako da ne spada u esencijalne aminokiseline.[1]

Sinteza

[uredi | uredi izvor]

Glicin nastaje od serina i treonina, te iz glioksalne kiseline i sarkozina.

Razgradnja

[uredi | uredi izvor]

Kiselinsko-bazna svojstva i strukture

[uredi | uredi izvor]

U vodenom rastvoru, glicin je amfoteričan: pri niskom pH molekule mogu imati pKa od oko 2.4, a na visokom pH gube proton pri pKa od oko 9.6 (preciznije pKa zavisi od temperature i ionske snage). Priroda glicina u vodenoj otopini je istraživana i teorijskim metodima.[2] Ispostavilo se da je u rastvoru odnos koncentracija dva izomera nezavisan i od analitičke koncentracije i od pH. Ovaj odnos je jednostavna ravnotežna konstanta za izomerizaciju:

Uočeno je, putem mikrotalasne spektroskopije, da su oba izomera glicina u plinskoj fazi.[3] Struktura čvrstog stanja je detaljno analizirana.[4]

Poremećaji

[uredi | uredi izvor]

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Hall John E., Guyton A. C. (2006): Textbook of medical physiology, 11th edition. Elsevier Saunders, St. Louis, Mo, ISBN 0-7216-0240-1.
  2. ^ Bonaccorsi, R.; Palla, P.; Tomasi, J. (1984). "Conformational energy of glycine in aqueous solutions and relative stability of the zwitterionic and neutral forms. An ab initio study". J. Amer. Chem. Soc. 106 (7): 1945–1950. doi:10.1021/ja00319a008.
  3. ^ Suenram R. D., Lovas F. J. (1980): Millimeter wave spectrum of glycine. A new conformer. J. Amer. Chem. Soc., 102 (24): 7180–7184.
  4. ^ Jönsson P.-G., Kvick Å. (1972): Precision neutron diffraction structure determination of protein and nucleic acid components. III. The crystal and molecular structure of the amino acid -glycine Precision neutron diffraction structure determination of protein and nucleic acid components. III. The crystal and molecular structure of the amino acid -glycine, B28 (6): 1827–1833.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]