uvel
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- Deuet eus humilis, e latin.
- Kar da huvel e kerneveureg, da ufyll e kembraeg, da umhal en iwerzhoneg.
- Meneget e Catholicon Yann Lagadeg e 1499.
Anv-gwan
| Derez | Furm |
| Derez-plaen | uvel |
| Derez-uheloc'h | uveloc'h |
| Derez-uhelañ | uvelañ |
| Derez-estlammiñ | uvelat |
uvel /ˈyːvɛl/ (furm vihanaat : uvelik)
- Ha n'eo ket lorc'hus, na briz ket e oberoù dezhañ e-unan, a sell gant doujañs ouzh ar re all, ouzh o oberennoù
Gerioù enepster
Deveradoù
Troidigezhioù
Adverb
uvel
- En un doare dilorc'h.
- Komz, stouiñ, plegañ uvel.
- E-pad an oferenn, stouet uvel, e chome dindan an tour, e-tal an nor. — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 298.)
Troidigezhioù
- galleg : humblement (fr)