Mont d’an endalc’had

sonn-sonn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar sonn.

Furm anv-gwan

sonn-sonn

  • Mes n'eo nemet eur wenojen, ha hi sonn-sonn an daou du d'an dosen. — (Loeiz ar C'hlerg, Ma Beaj Jeruzalem, 1903, p. 206.)
  • An hini wasa-holl e oa ar wenodenn sounn-sounn a gas d'ar savenn-douar. — (N'eo ket re abret !, Arvor niv. 50, 1941, p. 1a.)
  • Pikouz e veze he daoulagad, krommet he lost re hir a-us d' he c'hein, sonn-sonn he divskouarn-louarn, [...] — (Jakez Konan, Noblañs, Al Liamm niv. 107, 1964, p. 410.)