saveteiñ
Brezhoneg
Etimologiezh
- Diwar an anv-kadarn savete hag al lostger -iñ.
Verb
saveteiñ /saveˈteĩ/ verb kreñv eeun (displegadur)
- Lakaat diogel, er-maez a zañjer, unan bennak zo war var da goll e vuhez.
- « C'houi eta eo a fell d'eoc'h savetei Nik ? » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 37.)
- Edo war vervel, badaouinet gant taolioù-dorn an hini, a grede dezhañ, a oa deuet d'e saveteiñ. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 64.)
- Da neuñv betek an aod pe da glask mont da saveteiñ e genderv, emit-hu ? — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 24.)
- − [...]. Lazhet az po ur boud glan ha dizifenn da saveteiñ da vuhez. [...]. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 266.)
- Saveteiñ un ene : Mirout outañ da vezañ daonet.
- Krouadurien Doue, dres evelto, gant un ene da saveteiñ, ne lavaran ket. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 19.)
- Mirout ouzh un dra bennak da vont da goll, da get
- − N'int ket deut a-benn da saveteiñ o bag c'hoazh, eme Alan, [...]. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 408.)
- saveteiñ un den eus udb