eas

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus aez e krennvrezhoneg. Dont a ra eus ar ger keltiek *aktos, anv-gwan-verb *ag-o- « bleinañ, ren, konduiñ » en doe aigid en heniwerzhoneg.

Da geñveriañ gant aeth « eas » e kembraeg, eth « eas » e kerneveureg hag ·acht « bleinas, renas » en heniwerzhoneg.

Furm verb

eas /ˈeːas/

1. Furm ar verb mont e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ

   • War-lerc'h ar rannig-verb a pe ac'h :

   • a eas
   • a yeas
   • ac'h eas

   • War-lerc'h ar rannig-verb e, ec'h pe ez :

   • ec'h eas
   • ez eas

   • War-lerc'h ar stagell isurzhiañ ma, mac'h pe ma 'c'h :

   • Setu, pa voe deut an noz, ma 'c'h eas eta Fañch indan ar wezenn, gantañ ur wareg vat en e zorn, hag e c'hortozas al laer per. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 15.)
   • Ma 'c'h eas neuze ar paotr kozh da gavout an tri faotr yaouank, hag o fedas da dont da goaniañ an dewarlerc'h da noz. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 189.)
   • — [...] ; hag e kouezhis neuze war ur roc'hell vras, ken rust, ma 'c'h eas ma fenn don er maen. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 45.)

Tregejadoù

• aes
• esa
• sae

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) alla ^(fr) , partit ^(fr)
• spagnoleg : (ella, él, ello ; usted) fue ^(es)