Mont d’an endalc’had

didra

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger « di- » hag an anv-kadarn « tra ».

Anv-gwan

didra /ˈdiː.dra/

  1. N'en deus netra; divadoù, dibeadra.
    • Goude bezañ pellvrudet e-touez an holl C'hresianed 'vit e gelennoù gouiziek, e oa deuet Anaksagor didra, izil ha naoniek. — (Emil Ernod, Mojennou brezonek koz ha neve, Sant-Brieg, 1937, p. 195.)
    • Petra 'raje e Rusia eilvab un denjentil didra, mar ne felle ket dezhañ bezañ soudard. — (Jarl Priel, Va Buhez e Rusia, Al Liamm, 1955, p. 132.)

Troidigezhioù