brenk
Neuz
Brezhoneg
- Amprestet digant al latin branchia « brenkoù pesked ».[1]
- Da geñveriañ gant ar ger kerneveurek brynk « brenkoù pesked ».
Anv-kadarn
brenk /ˈbrẽŋk/ gourel (liester : brenkoù)
- (Pesked) Organ analañ kalz a loened dour, evel ar pesked, ar c'hresteneged, h.a., a dalvez dezhe da dennañ an oksigen zo en dour ha da adteuler ennañ an dioksidenn garbon
- <skouer.>
- (diwar-benn an traoù) Brec'h ar gador-vrec'h
- <skouer.>
- (dre hevelebiezh) Kostezioù un alez vouloù
- <skouer.>
Gerioù heñvelster
- ambrank(où), skouarn(ioù), toull-brenkoù
- helmoer, iliner
Deveradoù
Gerioù kevrennek
Troidigezhioù
Brenkoù pesked
- alamaneg : Kieme (de) benel
- arabeg : خَيَاشِيم (ar) (ḵayāšīm) lies
- euskareg : zakatz (eu)
- galleg : branchie (fr) benel , ouïe (fr) benel
- gresianeg : βράγχιο (el) (vránchio) nepreizh
- italianeg : branchia (it) benel
- iwerzhoneg : geolbhach (ga) gourel
- kembraeg : crogen (cy) benel , tagell (cy) benel
- kerneveureg : brynk (kw) stroll
- nederlandeg : kieuw (nl) benel
- okitaneg : brànquia (oc) benel , gaunha (oc) benel
- poloneg : skrzele (pl) nepreizh
- romañcheg : brantscha (rm) benel
- rusianeg : жа́бры (ru) (žábry) benel lies
- saozneg : gill (en)
- skoseg : giùran (gd) gourel
- spagnoleg : agalla (es) benel , branquia (es) benel
- vietnameg : mang (vi)
Helmoer, brec'h ar gador, h.a.
- galleg : accoudoir (fr) , appui-bras (fr)
Roll an daveoù :
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 135.