Індржых Здзік
Індржых Здзік | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
чэшск.: Jindřich Zdík | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Царква | Каталіцкая царква | ||||||
Папярэднік | Ян II | ||||||
Пераемнік | Ян III | ||||||
|
|||||||
Дзейнасць | каталіцкі святар, каталіцкі біскуп | ||||||
Нараджэнне | 1083 | ||||||
Смерць |
25 чэрвеня 1150[1] |
||||||
Пахаванне | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
І́ндржых Здзік (чэшск.: Jindřich Zdík; 1083 — 25 чэрвеня 1150, Оламаўц, Чэхія) — біскуп оламаўцкі, вядомы чэшскі грамадскі дзеяч і дыпламат XII стагоддзя.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]22 сакавіка 1126 года Індржых Здзік быў прызначаны біскупам Оламаўцкай дыяцэзіі. 3 кастрычніка 1126 года ў Вормсе адбылося пасвячэнне Індржыха Здзіка на біскупа. У 1130 годзе Індржых Здзік заклаў новы касцёла Святога Вацлава ў Оламаўцы. Будаўніцтва гэтага храма было завершана ў 1140 годзе. На наступны год Індржых Здзік перанёс кафедру з сабора Святога Пятра ў Оламаўцы ў касцёла Святога Вацлава. З 1137 па 1138 гг. ён здзейсніў паломніцтва ў Іерусалім і прывёз адтуль рэліквіі Крыжа Божага. У 1138 годзе Індржых Здзік удзельнічаў у II Латэранскім саборы ў Рыме. Падчас яго біскупства ў Чэхію прыбытку манахі з манаскага ордэна прэманстрантаў. У 1142—1143 гг. ён даў дазвол гэтым манахам заснаваць на тэрыторыі яго дыяцэзіі свае кляштары.
Індржых Здзік, выкарыстоўваючы барацьбу за чэшскі трон паміж Уладзіславам II і мараўскімі князямі, спрабаваў дамагчыся прэферэнцый для сваёй дыяцэзіі. У сваёй грамадскай дзейнасці ён падтрымліваў князя Уладзіслава II у яго барацьбе за атрыманне ў спадчыну чэшскага трона. У 1142 годзе Індржых Здзік уступіў у перамовы з мараўскімі князямі, каб тыя не падымалі паўстанне супраць Уладзіслава II. Пасля няўдалай бітвы Індржых Здзік бег разам з Уладзіславам II у Германію, дзе звярнуўся па дапамогу да імператара Лотара II.
У 1144 годзе Індржых Здзік вярнуўся ў Оламаўц. Ад імператара Конрада III і Уладзіслава II ён атрымаў імунітэт для Каталіцкай Царквы ў яе дзейнасці. Дзякуючы гэтаму імунітэту ён пазбавіў Оламаўцкую дыяцэзію ад уплыву мараўскіх князёў.
У 1145 годзе Індржых Здзік адправіўся ў Рым. Каля горада Усабрна на яго напаў брненскі князь Браціслаў. Індржыху Здзіку ўдалося схавацца і бегчы ў Польшчу. З 1146—1148 гг. ён быў пасроднікам паміж польскімі князямі. У 1147 годзе Індржых Здзік прыняў удзел у крыжовым паходзе супраць палабскіх славян.
Індржых Здзік быў знаёмы з Бернардам Клервоскім і вёў перапіску з рымскімі папамі.
Крыніца
[правіць | правіць зыходнік]- BISTŘICKÝ, Jan. Muž reformy na olomouckém stolci. Jindřich Zdík. In Libor Jan, Zdeněk Drahoš. Osobnosti moravských dějin (1). Brno : Matice moravská, 2006. ISBN 80-86488-38-1.
- BOLINA, Pavel. Kde byl přepaden biskup Jindřich Zdík roku 1145. (Příspěvek k historii moravsko-českého pomezí). Časopis Matice moravské, 2003, ISSN 0323-052X.
- ČAPKA, František. Dějiny Moravy v datech. Brno : Cerm — Akademické nakladatelství, 2001. 216 s. ISBN 80-7204-219-X.
Зноскі
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #122174631 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 16 кастрычніка 2015.
- ↑ а б Jindřich Zdík // Encyklopedie Kroměříže — 2020. Праверана 2 мая 2024.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Індржых Здзік