Ізмір
Горад
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
Ізмір (турэцк.: İzmir) — трэці па колькасці насельніцтва горад у Турцыі і другі па велічыні порт краіны (пасля Стамбула), адміністрацыйны цэнтр правінцыі Ізмір.
Ізмір — адзін са старажытнейшых гарадоў Міжземнаморскага басейна. Паселішча на месцы горада існавала за 3000 год да н.э. Ізмір (Смірна) — мяркуемая радзіма Гамера. Нягледзячы на пастаянную змену правіцеляў, асабліва ў сярэднія вякі, горад захоўваў свой пераважна эліністычны (грэчаскі) характар на працягу тысячагоддзяў, застаючыся важным хрысціянскім цэнтрам Малай Азіі.
Прамыслова развіты горад. Метрапалітэн (з 2000 г.). Міжнародны аэрапорт. Штогадовы Ізмірскі міжнародны кірмаш.
Горад быў месцам правядзення Міжземнаморскіх гульняў (1971) і Універсіяды (2005).
У палітычным плане Ізмір — адна з баз кемалісцкай Рэспубліканскай народнай партыі.
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]
|
Гарады-пабрацімы
[правіць | правіць зыходнік]- Esparza Canton[d], Коста-Рыка (жнівень 2024)[3]
- Hamyang County[d], Паўднёвая Карэя (2019)[4]
- Анкона, Італія (2005)[4]
- Баку, Азербайджан (4 верасня 1985)[4][5]
- Брэмен, Германія (19 кастрычніка 1993)[4][6][…]
- Бухара, Узбекістан (1992)[4]
- Бэлць, Малдова (1996)[4]
- Бішкек, Кыргызстан (1991)[4]
- Валгаград, Расія (2006)[4][7]
- Гавана, Куба (1995)[4]
- Газа, Дзяржава Палесціна (жнівень 2024)[8]
- Канстанца, Румынія (1995)[4]
- Кейптаўн, ПАР (2014)[4]
- Кырджалі, Балгарыя (2008)[4]
- Лонг-Біч, ЗША (2004)[4]
- Мостар, БіГ (1996)[4]
- Мумбаі, Індыя (1997)[4]
- Одэнсэ, Данія (1991)[4]
- Паўночная Нікасія[d], Кіпр (2019)[9]
- Пльзень, Чэхія (1987)[4]
- Сан-Паўлу, Бразілія[10][11]
- Сараева, БіГ (2022)[12]
- Скоп’е, Паўночная Македонія (2023)[13]
- Спліт, Харватыя (1996)[4]
- Сурабая, Інданезія (1995)[4]
- Сус, Туніс (2002)[4]
- Сямынь, Кітай (2012)[4]
- Тампа, ЗША (1992)[4]
- Туркменабад, Туркменістан (1993)[4]
- Турын, Італія (2012)[4]
- Тэль-Авіў, Ізраіль (1996)[4][14]
- Ухань, Кітай (2009)[4]
- / Фамагуста[d], Кіпр / Паўночны Кіпр (1984)[4]
- Цяньцзінь, Кітай (1990)[4]
- Чарнаўцы, Украіна (2023)[15]
- Чэнду, Кітай (2019)[16]
- Шымкент, Казахстан (2004)[4]
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б https://www.indyturk.com/node/713361/siyaset/i̇zmir-büyükşehir-belediye-başkanı-cemil-tugay-mazbatasını-aldı
- ↑ а б https://www.harita.gov.tr/images/urun/il_ilce_alanlari.pdf
- ↑ https://www.izmir.bel.tr/tr/Haberler/izmir-kosta-rika-nin-esparza-sehri-ile-kardes-oldu/50765/156
- ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я аа https://www.izmir.bel.tr/tr/KardesKentler/62
- ↑ http://baku-ih.gov.az/page/26.html
- ↑ https://landesportal.bremen.de/bund-europa-international/die-hansestadt-international
- ↑ http://www.volgadmin.ru/d/about/TwinCities
- ↑ https://www.izmir.bel.tr/tr/Haberler/%E2%80%8Bizmir-gazze-ile-kardes-kent-olacak/50408/156
- ↑ https://www.izmir.bel.tr/tr/Haberler/izmire-yeni-kardes-lefkosa/39372/156
- ↑ http://legislacao.prefeitura.sp.gov.br/leis/lei-14471-de-10-de-julho-de-2007
- ↑ http://legislacao.prefeitura.sp.gov.br/leis/lei-16270-de-15-de-setembro-de-2015
- ↑ https://www.izmir.bel.tr/tr/Haberler/soyer-bizim-ruhlarimiz-da-vicdanimiz-da-kardes/46962/156
- ↑ https://www.izmir.bel.tr/tr/Haberler/izmir-ile-uskup-arasinda-kardeslik-anlasmasi/48237/156
- ↑ https://www.izmir.bel.tr/tr/Haberler/izmirin-tel-aviv-ile-kardes-sehir-protokolu-iptal-ediliyor/50685/156
- ↑ https://www.izmir.bel.tr/tr/Haberler/izmir-ile-cernivtsi-arasinda-kardeslik-anlasmasi/49647/156
- ↑ https://www.izmir.bel.tr/tr/Haberler/turkiye-cin-iliskilerinde-izmir-donemi/40850/156
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Ізмір // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 608. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).