Ізабела Баварская
Ізабела Баварская | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Isabeau de Bavière | |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Жанна дэ Бурбон | ||||||
Пераемнік | Марыя Анжуйская | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
каля 1370 |
||||||
Смерць |
24 верасня 1435 |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Вітэльсбахі | ||||||
Бацька | Стэфан III[d] | ||||||
Маці | Тадэя Вісконці[d] | ||||||
Муж | Карл VI Валуа[1][2][…] | ||||||
Дзеці | Ізабела Валуа[3], Жанна Французская[d], Марыя Французская[d], Мішэль Французская[d][3], Людовік[d], Жан[d][3], Кацярына Валуа[d][3], Карл VII[3], Шарль Французскі[d], Philippe de Valois[d][4] і Карл[d] | ||||||
Веравызнанне | хрысціянства | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ізабела Баварская (Лізавета Баварская, Ізабо; фр.: Isabeau de Bavière; ням.: Elisabeth von Bayern; каля 1370, Мюнхен — 24 верасня 1435, Парыж) — каралева Францыі, жонка Карла VI Вар’ята, з 1403 перыядычна кіравала дзяржавай.
Праўленне
[правіць | правіць зыходнік]Пасля таго як Карл VI стаў пакутаваць ад прыступаў вар’яцтва і ўлада, фактычна, перайшла да каралевы, яна аказалася няздольнай праводзіць цвёрдую палітычную лінію і кідалася ад адной прыдворнай групоўкі да іншай. Ізабела была вельмі непапулярная ў народзе, асабліва з-за сваёй марнатраўнасці. У 1420 годзе яна падпісала ў Труа дагавор з англічанамі, прызнаўшы спадчыннікам французскай кароны англійскага караля Генрыха V. У мастацкай літаратуры мае ўстойлівую рэпутацыю распуснай кабеты, хоць сучасныя даследчыкі лічаць, што шмат у чым такая рэпутацыя магла быць вынікам прапаганды.
Дзеці
[правіць | правіць зыходнік]- сыны: Карл, Карл, Людовік, Жан, Карл VII, Філіп
- дочкі: Жанна, Ізабела, Жанна, Марыя, Мішэль, Кацярына
Зноскі
- ↑ Карл VI Французский // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1895. — Т. XIVа. — С. 539–540.
- ↑ Изабелла // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1894. — Т. XIIа. — С. 809.
- ↑ а б в г д Kindred Britain
- ↑ Lundy D. R. The Peerage
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Verdon Jean. Isabeau de Bavière. — Paris: J. Tallandier, 1981. — 318 p. — (Figures de proue du Moyen Âge. Volume 8, Collection 10).
- Adams Tracy. Recovering Queen Isabeau of France (c.1370-1435): A Re-Reading of Christine de Pizan’s Letters to the Queen. — 2008.(недаступная спасылка)
- Gibbons R.C. The Queen as 'social mannequin'. Consumerism and expenditure at the Court of Isabeau of Bavaria, 1393—1422 // Journal of Medieval History. — Т. 26. — № 4, December 2000. — P. 371—395.
- Gibbons R.C. Isabeau of Bavaria, queen of France: the creation of an historical villainess. // Transactions of the Royal Historical Society, ser. 6, VI. — 1996. — P. 51—74.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ізабела Баварская
- La reine Isabeau de Bavière, épouse de Charles VI, et son séjour à Orléans en mai 1417. (фр.)(недаступная спасылка). La Gazette d’Orléans. Архівавана з першакрыніцы 18 жніўня 2011. Праверана 10 жніўня 2010.