Спартыўная хадзьба
Лёгкая атлетыка Спартыўная хадзьба | |
---|---|
Характарыстыкі | |
Катэгорыя | на адкрытым паветры |
Спарты́ўная хадзьба́, ці спарты́ўная хада́ — дысцыпліна лёгкай атлетыкі. Ад звычайнай хадзьбы адрозніваецца абавязковым выпростваннем апорнай нагі ў каленным суставе пры вертыкальным становішчы, ад бегу — адсутнасцю безапорнай фазы руху[1].
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Як від спорту склалася ў 2-й палове 19 стагоддзя. Першыя спаборніцтвы адбыліся ў аматарскім Атлетычным клубе (1866, Англія) на дыстанцыі 7 міль (11 км). У праграме Алімпійскіх гульняў з 1908 (мужчыны; дыстанцыі 3,5 км і 10 міль), з 1932 мужчыны спаборнічаюць на дыстанцыі 50 км, з 1956 — і на дыстанцыі 20 км; жанчыны — на дыстанцыях 10 км (з 1992) і 20 км (з 2000). У праграме чэмпіянатаў Еўропы па лёгкай атлетыцы з 1934, чэмпіянатаў свету — з 1976.
На Беларусі спартыўная хадзьба ўваходзіць у лёгкаатлетычныя праграмы з 1944 года. Сярод беларускіх спартсменаў найбольш вызначыліся прызёры Алімпійскіх гульняў Я.Маскінскоў (1956), Я.Іўчанка і П.Пачынчук (1980); прызёры чэмпіянатаў свету Я.Місюля (1991, 1995), М.Хмяльніцкі (1997), В.Цыбульская (1997, 2001) і іншыя.
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16). — С. 518.
- Фруктов А.Л. Спортивная ходьба. — Москва: «Физкультура и спорт», 1977. — 56 с.
- Зелинчеков В. Спортивная ходьба: Судейство и организация соревнований. — Москва: «Терра-Спорт», 2004. — 40 с. — ISBN 5-93127-255-0.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Спартыўная хадзьба на 20 км на сайце WorldAthletics
- Спартыўная хадзьба на 35 км на сайце WorldAthletics
Спартыўная хадзьба на Вікісховішчы |