Нарва (эст.: Narva) — горад у Эстоніі, уваходзіць у склад павета Іда-Віру, трэці па колькасці насельніцтва горад у краіне. Горад размешчаны на мяжы з Расіяй насупраць Івангорада, за 140 км на захад ад Санкт-Пецярбурга і за 210 км на ўсход ад Таліна. Нацыянальны склад: рускія — 88 %, іншыя народы (беларусы, украінцы, татары, армяне, немцы) — 7,5 %, эстонцы — 4,5 %.
Горад
 |
 |
| Герб |
Сцяг |
|
|
|
Упершыню згадваецца ў 1171 годзе ў Наўгародскім летапісе. У пачатку XIII стагоддзя вядома як сяло Нарвія. У 1220—1346 гадах Нарва належала Даніі, а затым (да 1558 года) — Лівонскаму ордэну. У час Лівонскай вайны 1558—1583 гадоў была ўзята рускімі войскамі (11 мая 1558 года), а ў 1581 годзе захоплена Швецыяй. У пачатку Паўночнай вайны 1700—1721 гадоў руская армія аблажыла Нарву, але 19 лістапада ў Нарвскай бітве была разбіта шведскімі войскамі. 9 жніўня 1704 года рускія войскі ўзялі Нарву. Пасля заснавання крэпасцей Кранштат і Свеаборг Нарва страціла сваё стратэгічнае значэнне. У 1704—1722 гадах павятовы (пазней заштатны) горад Пецярбургскай губерні. Да сярэдзіны XIX стагоддзя ‒ буйны цэнтр тэкстыльнай прамысловасці. У лютым — сакавіку 1918 года атрады Чырвонай Арміі спынілі пад Нарвай наступ кайзераўскіх войскаў, якія акупавалі горад з 4 сакавіка па 28 лістапада 1918 года. 29 лістапада ў Нарве абвешчана Эстонская савецкая рэспубліка. З студзеня 1919 года ў складзе Эстоніі. З 21 ліпеня 1940 года горад Эстонскай ССР, якая ўвайшла 6 жніўня 1940 года ў склад СССР. З 17 жніўня 1941 года па 25 ліпеня 1944 года Нарва была акупаваная нацысцкімі войскамі.
| Год |
Колькасць
|
| 2011
|
58 663
|
[4]
|
| 2017
|
57 130
|
[5]
|
| 2018
|
56 103
|
[6]
|
|
| Год |
Колькасць
|
| 2019
|
55 249
|
[7]
|
| 2020
|
54 409
|
[8]
|
| 2021
|
53 424
|
[9]
|
|
| Год |
Колькасць
|
| 2022
|
53 953
|
[10]
|
| 2023
|
53 875
|
[10]
|
| 2024
|
53 360
|
[3]
|
|
|
_no_rivers.svg)
